M@W presents 54 @ Thailia Lounge Rotterdam, 6 sept

Vrijdag 6 september organiseerde MAW een feest in de Thalia, genaamd '54'. Dj's waren Edwin Bazen, Jeff K (from Paris) en Erick E. Een feest met waarschijnlijk een bedoelde knipoog naar studio 54, de New Yorkse club uit de jaren 80, waar het met grote regelmaat helemaal los ging. Op naar de Thalia, een van Rotterdams jongste uitgaansgelegenheden aan de Kruiskade, om eens te kijken of het enigszins kan tippen aan de befaamde 'studio'.

Tekst:Alex
Foto's:Jos

Na de entree van 'slechts' 20 euro te hebben betaald belandde ik in de hal. Nog enigszins in gedachten verzonken over de toegangsprijs, liep ik de trap op. Ik keek een mooie ruimte in, een ruimte die nu nog leeg was, maar waarvan je het meteen weet...hier kan een mooi feestje losbarsten. Hoge plafonds, strakke muren in de kleuren beige en donkerbeige...twee mooie barren aan weerszijden van de dansvloer en een ENORM videoscherm (hoe kan het ook anders in een oude bios). Terwijl Edwin Bazen het binnenstromende publiek aan het opwarmen was, liep ik door de tent heen voor een soort van persoonlijke inspectie; eens even kijken wat voor vlees we in de kuip hebben. Links bij de uitgang kun je direct een van de loungegedeelte binnengaan via een klein trapje...'Deze tafel is gereserveerd voor champagnedrinkers' lees ik op het bordje op tafel...



Via het loungebalkon kan je eventueel ook doorlopen naar het V.I.P. gedeelte, dat door een glazen deur is afgeschermd. Het ziet er heel mooi uit, maar waarom zou je in een V.I.P. gedeelte willen zitten vraag ik mij altijd af. Behalve dan dat je vaak gratis aan de champagne kan (maar goed, voor champagne was ook al een tafel gereserveerd in the L.I.P.room). Ik ga uit om lekker uit m'n dak te gaan, bankhangen doe ik thuis wel. Dus na een bezoek aan de keurige toiletten (dit moet je nooit onderschatten, erg belangrijk) naar de dansvloer…ondertussen stroomde het al aardig vol, en Edwin Bazen begon ook steeds meer te knallen…de zeer hip geklede mensen begonnen enigszins te bewegen, maar het bleef eerst toch nog een 'kijken-en-bekeken-worden' sessie. Ik moet eerlijk zeggen dat het mij een beetje verbaasde. Niet dat de mensen er hip uit willen zien als ze uitgaan, maar omdat dit mij nooit eerder zo was opgevallen in Rotterdam. Misschien bewijst dit dan toch wel dat Rotterdam, en niet meer Amsterdam, de stad is geworden waar het momenteel allemaal gebeurt.



Na Edwin Bazen was het de beurt aan de man uit Paris, monsieur Jeff K, die de overgang vrij anoniem inzette. De muziekstijl bleef het eerste half uur nagenoeg gelijk aan die van z'n voorganger. Toen merkte hij zelf ook wel dat het publiek naar wat heftigere muziek verlangde. Door de muziek heen hoorde ik en vele anderen met mij een bekende stem. Handen gingen omhoog. Mensen begonnen te joelen: "You remind me, you remind me..." Ja, ja, Underworld was neergestreken in de Thalia, en zette de tent op z'n kop. Jeff K zette zijn set lekker voort tot een uur of half vier, waarna het de beurt was aan Erick E.



Hij begon zonder overtuiging en de Thalia veranderde weer in een lounge, iedereen kletste met elkaar, en heel af en toe, gingen de beentjes van de vloer. Een goede dj probeert goed contact te houden met zijn publiek en hierop in te spelen. Zo ook Erick E dus. Daarmee zijn we op een mooi punt van de Thalia beland. Namelijk dat de DJ op slechts een kleine verhoging staat. Een mooie demonstratie van dit feit was dat Erick een dame op het podium moest verzoeken iets opzij te gaan nadat ze tegen de draaitafel aan danste. Humor en doorzettingsvermogen moet je Erick nageven. Het 'naaldincident' werd lachend opgelost, waarna eindelijk de lekkere platen tevoorschijn kwamen. Het publiek kon met vlagen gewoon doen waarvoor je naar een club komt, dansen! Zo verlieten wij dansend de Thalia. Ik mag toch zeggen dat ik een lekker avond heb gehad, ondanks het feit dat ik soms het gevoel kreeg dat het meer om de hipness van de mensen ging dan om het lekkere uitgaansgevoel.