Motel Mozaique, Nt.Rs - Rdam, 30 & 31 mrt

Motel Mozaique, het multidisciplinair festival van muziek, theater en beeldende kunst, was zeer geslaagd. De eerste editie speelde zich af in de Rotterdamse Schouwburg, Nighttown en TENT. Zodoende kon het goed vertegenwoordigde pubiek op verschillende locaties, de diverse artiesten bewonderen. Met het groene bandje om de arm, zappend van act naar act, kwam het festivalgevoel naar boven drijven.

Vrijdag
Vrijdag begon voor ons het weekend met de voorstelling 'discoteque'.
In de Rotterdamse schouwburg beleeft de creatie van het Belgische KungFu zijn Nederlandse premiere. Met een hand in haar broek, begint een van de meiden van de cast, uitgebreid over haar sexuele avonturen te vertellen. Vervolgens knalt de dreunende bas van 'The house of God' de zaal in. Wat is dit? 'Discotheque', De voorstelling is begonnen!

Het volgende uur wisselen korte scenes en indrukwekkende muziek elkaar af. Een duidelijk verhaal was niet te herkennen. De onderwerpen beperken zich tot seks, drugs en feesten, hetgeen waar het leven van deze jongeren om draait. Soms hilarisch dan weer emotioneel, de muziek sluit daar naadloos bij aan. Wegdromen bij Madonna's 'Like a prayer', kippenvel bij Apotheosis' 'O fortuna' en klaar om te dansen als 'Velocity Funk' van E-dancer (aka Kevin Saundersen) door de luidsprekers schalt.



De beoogde overgang van theater naar realiteit waarin ook het publiek zou participeren in het feestgedruis blijft uit. Pas buiten de zaal in de erker van de Rotterdamse Schouwburg, uit het publiek zijn euforie. Daar wordt zij opgevangen door 'the Fucking Deweale Brothers' en begint het feest pas echt. En of 'discotheque' nu een theater voorstelling of een geensceneerd feest is, maakt niet zoveel uit. Het is absoluut uniek en meer dan de moeite waard.



Vervolgens wordt er koers gezet naar Nighttown waar Halo & Hipp-e in de Basement hun kunsten vertonen. Deze uit San Diego afkomstige DJ's krijgen steeds meer erkenning vanuit de mondiale housescene. Onlangs hebben ze getekend voor een album op Soma en hun mixdubbelaar op het prestigieuze Powerhouse label verkocht alleen in Amerika al 20.000 exemplaren! In de overvolle Basement brengen ze sfeervolle techhouse set ten gehore, very funky! Het genot druipt van het plafond onder het motto dance or die! Helaas als Green Velvet in de grote zaal aan zijn live show begint, glippen alle mensen naar boven opzoek naar het welbekende technogeluid van deze performer.



Curtis Alan Jones geeft voor ongeveer tweehonderd mensen een vooruitstrevende live-set weg. Het optreden is tot ieders verbazing niet erg herkenbaar. Niet verwonderlijk als blijkt dat hij zes nieuwe tracks van het in september uitkomende 'Whatever' album speelde. Mede hierdoor waren de reacties achteraf verdeeld. Gelukkig kan de man uit Chicago het niet laten om 'Destination Unknown', 'Flash' en 'Coffee Pot' (It's Time For The Perculator') te spelen. Met veel enthousiasme worden deze nummers door het publiek ontvangen.


Zaterdag
Als de verrassing van vorig jaar Kosheen om negen uur aan haar act begint, stroomt de grote zaal van Nighttown helemaal vol. Na hun vorig jaar verschenen hits 'Hide U' en 'Catch U' stijgt de populariteit van de twee jungleproducers Substance en Decoder en zangeres Sian Evans met de dag. "Vanavond spelen we een aantal tracks van ons binnenkort te verschijnen album," laat Sian weten. Vervolgens komen er een paar energieke breakbeat tracks voorbij die de melancholische zang van Evans bevatten. Erg heftig en bijzonder scherp geproduceerd! Na ook een aantal downtempo nummers te hebben gespeeld en natuurlijk de twee grote hits, houdt de band het voor gezien en mag Red Snapper het roer overnemen, die dit op een zeer effectieve wijze aanpakt. Binnen de kortste keren staat de zaal op zijn kop, een verademing voor het oog, maar bovenal een genot voor het oor!

Kosheen in Actie(foto's Jur D-light & Co)

Snel een kijkje in de Schouwburg nemen, waar de Franse superheld Etienne de Crecy zijn Tempovision album promoot. Samen met Cosmo Vitelli en Demon zet de ambassadeur van de Franse funky house een ijzersterke avond neer! Van tien tot vier werken ze van climax tot climax. De sfeer is meer dan uitbundig en bij vlagen zelfs euforisch. Van 'Billy Jean' tot 'Sing It Back' en van DJ Sneak tot Daft Punk, alles kan en alles mag tijdens de wisseling van de wacht. Als om vier uur de laatste plaat op de SL's wordt gelegd, keren veel bezoekers helemaal moegedanst, huiswaarts. Helaas voor DJ Cajmere, de Heij, Rodriguez en Molendijk, die daarom in Nighttown voor een enkeling hun kunsten moeten vertonen.

Etienne de Crecy

Toch zijn het 'The Fucking Deweale Brothers' die voor een volle bak in The Theatre zorgen en niet onterecht met de eer strijken. Verscholen achter een immense platencollectie, doen ze hun disco-, soul-, funk-, jazz-, blues-, disco-, house- en technoding. Elke keer wordt de plaat samen ingemixt en uitgezocht. Samen vullen zij elkaar perfect aan, terwijl de een z'n mix capaciteiten vertoont, speelt de ander met het publiek en zoekt de volgende plaat op. Als een razende gaan ze door hun platencollectie heen, maar helaas is het onmogelijk om al het zwarte goud uit hun koffers onder de naald te schuiven. Per slot van rekening draaien ze geen set van tien uur, dat de enige oplossing zou zijn om alle platen ten gehore te brengen. Wat 'The Fucking Deweale Brothers' laten horen, is erg essentieel voor de eerste editie van Motel Mozaique. De muzikale diversiteit onder de artiesten, is de sleutel van het succes. Want net als op Lowlands blijft het zo leuk om samen met een hardrocker of punker de boogie woogie te dansen.



Foto's: Gerwin en Jos