909 Festival

Party: Amsterdamse Bos
Locatie: , Amstelveen
Line-up: Jeff Mills, Speedy J, Octave One, Radio Slave, Steve Rachmad, Sluve Vos, Dimitri, Vince Watson
Datum: Zaterdag 28 mei 2016

Waar de festivals zich deze maanden achtereenvolgens in rap tempo aandienen, was me er dit toch wel eentje om goed bij stil te staan. 909 Festival was mede dankzij het stralende weer een fantastisch festival, maar vooral de goede muziek en gezellige sfeer maakte deze dag tot een waar festijn. Een dag waarbij enthousiaste bezoekers van zeer uiteenlopende leeftijden harmonieus en saamhorig met elkaar feest vierden de volgende verbindende factor: een flinke dosis techno.

909

De naam van het festival, georganiseerd door Loveland Events, is afgeleid van de TR-909, een van de klassieke (gedeeltelijk analoge) drumcomputers. Deze machine kwam op in de jaren ’80 en is door haar harde, droge bass-drum zeer geschikt voor onder andere techno. Diverse artiesten wisselden elkaar deze dag af op de drumcomputer, met als afsluiter niemand minder dan de koning van de 909, Jeff Mills.

Wegdromen in het Amsterdamse Bos

Vanwege wat logistieke problemen arriveer ik wat later dan gepland in het Amsterdamse Bos, de nieuwe locatie van het festival. Er is meer ruimte dan op de voorgaande locatie en de omgeving is groener. Zo is er dit jaar voor het eerst ook een tweede stage. Deze werd omgeven door bomen, wat voor een intieme setting zorgde. Het terrein was erg overzichtelijk en er waren genoeg toiletten, barren en muntkramen. Ook waren er voldoende eetgelegenheden, deze stonden er mooi bij tussen de bomen.

Het viel meteen op dat de sfeer erg ontspannen was. Hier en daar zaten mensen geïnstalleerd op een kleedje, lagen in een hangmat of stonden op hun blote voeten in het gras. Er waren veel plekken om even te relaxen en dit werd door velen uitvoerig gedaan. Het waren heerlijke momenten om in het zonnetje even weg te dromen onder het genot van een drankje en de klanken van techno.

Nieuwe, intieme stage & de reusachtige TR-909

Na een rondje over het terrein bleef ik even hangen bij Dimitri. Deze ervaren rot stond hier maar liefst vier uur geprogrammeerd en het gedeelte dat ik meepakte was een prima begin van de dag. Het was hier nog wel vrij rustig en de platen die hij draaide waren relaxt om in te komen. De meningen over de tweede stage waren verdeeld onder de diverse bezoekers. Men gaf aan het zonde te vinden dat het festival werd uitgebreid, maar moesten wel toegeven dat deze stage een sterk eigen karakter had.

Daarna heb ik met wat andere bezoekers zelf nog een acceptabele techno-beat in elkaar proberen te vlammen op de reusachtige TR-909 tegenover de ingang, maar ik besloot het na een hoop gestuntel en gelach toch liever over te laten aan de echte pro’s. Wel erg tof dat het publiek hier de mogelijkheid toe had.

Techno, techno en nog eens techno

Steve Rachmad stond op de mainstage lekker te draaien. Ik maakte alleen het laatste half uur van zijn set mee, maar deze paste perfect bij tijdstip en speelde perfect in op het gevoel van de festivalganger. Veel mensen lagen rond dit tijdstip nog ergens in het gras te ontspannen. Het was nog niet te hard en creëerde de juiste sfeer onder de bezoekers. Hier droeg de plaat ‘Raxeira’ van Eric Cloutier zeker aan bij.

Hierna nam Radio Slave het stokje over en dit werd een van de beste, zo niet de beste, sets van de dag. Met een hele diverse set, van vlakke beukplaten tot melodische klanken met vocals, zorgde hij ervoor dat hij van begin tot eind boeiend was en hij het publiek voor zich won. Het vrij bekende nummer ‘Kawasaki’ van 2000 and One viel hier erg in de smaak. Dat de muziek tussendoor vijf minuten uitviel, mocht de pret niet drukken. Toen de muziek weer aanging, ging hij verder waar hij gebleven was.

De toon was gezet en Octave One borduurde hierop voort. Dit duo maakte van hun liveset een feest om naar te luisteren met wat hele dikke producties. Deze bevatten zowel melodie als die rollende techno beat.  Het was een meer dan prima opstapje naar de set van Speedy J. Je kon aan iedereen merken dat er erg werd uitgekeken naar zijn optreden en zoals vrijwel altijd wist hij dit ook weer waar te maken. Hij schoot flink uit de startblokken met een paar stevige drops en bouwde daarna zoals altijd zijn nummers zorgvuldig op om op het juiste moment een flinke bass erin te knallen. Op die momenten schoten er elke keer weer veel armen de lucht in en voelde iedereen deze harde klanken goed aan. Na een wat flets half uurtje tussendoor schroefde hij nog een keer het tempo op om zijn set op zijn kenmerkende manier te eindigen.

De koning van de 909

Het hoogtepunt van de dag zou het optreden van The Wizard, Jeff Mills, ook wel de koning van de 909 genoemd, moeten zijn. Dit viel achteraf toch enigszins tegen. Ondanks zijn fenomenale kwaliteiten op deze drumcomputer, want de sounds die hij ermee kan produceren zijn echt ongekend, maar zijn nummers werden af en toe wat te langdradig en eentonig. Het publiek werd ook steeds minder uitgelaten en dwaalde regelmatig af. Toch was zijn optreden meer dan voldoende, maar van The Wizard werd nog net dat beetje extra verwacht. Tevens zorgde de indrukwekkende lichteffecten tijdens zijn set voor vele aangename visuele prikkels en deze versterkte de impact van zijn set. Na deze dag weet ik in ieder geval dat ik er volgend jaar weer bij ben.

Beeld: via 909 en Photo Company