Barkode: Dagboekmomenten

Partyscene Redactie | 24 juli 2008
blogs

Die Welt als Wille und Vorstellung.


Barkode: Dagboekmomenten


080624 21:45

Hilton lounge. Het is druk. En het is roerig in mij. Er zijn aanbiedingen. Binnenland. Buitenland. Het Chinese stel naast mij heeft een flinke ruzie. Zijn telefoon gaat af met een melodie van Frank Sinatra. Hij neemt op en hangt de advocaat uit. Jaarcontracten. Afkopen van rechten. De man praat hard en wil gehoord worden. De vrouw speelt verveeld met een roerstaafje tussen haar slanke vingers. Ze draagt Gucci schoenen. Een handtas van Dolce. Hij spreekt over een bepaalde snelweg net buiten Hong Kong. Hij heeft tienduizend kunnen zakken in de deal. Zij heeft een dergelijk bedrag om en aan haar lichaam.


Barkode: Dagboekmomenten


080618 13:17

It’s very far away.


Barkode: Dagboekmomenten


Middag

Ik ben vroeg in de ochtend aangekomen. Taxi van de luchthaven naar het hotel. Paar uur geslapen.

Nu aan de voet van Sagrada Familia van Gaudi bij een respectabel Spaans drink lokaal. Patatas bravas en sangria. De tapas en de alcohol doen goed. De dinsdag heeft mij uitgeput. Ik denk terug aan de lange dag die vooraf ging. Om half zeven in de ochtend op kantoor. Racend door de dag. De workaholic en zijn kicks. Teveel deadlines. Altijd te weinig tijd. Altijd maar doorgaan, Geen omwegen. Directe benadering van het doel.


Het personeel van OC was in de middag vertrokken naar een strandclub in Hoek van Holland. Rond de klok van zes zijn Y. en ik ook gegaan. Het liefst had ik doorgewerkt, maar de artistiek leider mag niet ontbreken. Entree was die van een goede timing. Na het kitesurfen en vliegeren, maar voor de barbecue en de inzet van het sterk. Zonder concessies te hebben gedaan in de keuze van kleding. Zwart op het strand.


Een vrij makkelijke avond. Onder een alcohol douche met muzikale bijval van de OC residents Melly Mel en Jermaine S met versterking van CzC residents Sven Rom en Joey Daniel. Het einde heb ik niet meer meegemaakt. Ook het voetbal ging aan mij voorbij.  Ik dacht wat frisse wind te gaan ervaren. Voor ik er erg in had was ik een flink stuk verwijderd van het feest en enigszins verdwaald in de duinen. De hoeveelheid genuttigde whisky deed het proces van dwalen voltooien. Uiteindelijk vond ik het spoor. Misleidend door het treinspoor en de duisternis verloor ik mijn Oakley bril. Na een uur lopen langs het spoor vond Y. mij;  ze was mij gaan zoeken in een taxi.


But all the same.

You know.

-

& Ja & Nu & Dus & Ja. Het Nu is mijn moment. Immers.

Barca. Een nieuwe bril. In een tamelijk luxe hotel. Barca is vol. Erg vol.

Missie deze komende dagen: Sonar.

Ik bestel een ceveza. Rust. Ik denk aan die vriend. Een ‘Spartaan”. Waarom die gedachte? Ik denk aan onze laatste ontmoeting drie weken geleden. Hij verweet mij dat ik mij gedraag als een snob. Hij verwierp mijn schijnbare snobisme. Ik moest niet langer mezelf verschuilen achter een hedonistisch benoemen van wat hij pure verkwisting van leven en ervaring noemde.


Barkode: Dagboekmomenten


080618 21:17 Avond. In een zijstraatje van de Ramblas. De Spaanse vrouwen stralen een bepaalde kracht uit. Een bepaalde dominantie. Terwijl mijn bocadillos met seranoham wordt uitgeserveerd, arriveren er twee van dit soort beschreven Spaanse dames. Het terras is vol. Ik aanschouw en lees hun lichaamstaal. Ik meen dat ze overwegen mij aan te gaan spreken. Ik ben namelijk de enige solist op het terras in gezelschap van drie lege stoelen.


The quiet lord.


Ik gebaar de dames dat de stoelen vrij zijn. Ik schuif diplomatiek mijn bord, glas bier en mijn moleskine wat meer naar mij toe. De dames beslissen en schuiven aan. Ze stellen zich voor. Monica: roomblank, bruin/rode grote krullen, grote bruine ogen, piercing door onderlip. Maria: kleiner dan Monica, donkere Latino tint, mooi gezicht, aanlokkelijk decolleté. Maria wordt genomineerd als publieksfavoriet. Ik vergeet de bocadillos en vergeet de seranoham. Ik pak mijn Moleskine en mijn vulpen en schrijf. Ik schrijf “onbeduidend”.


Battlegrounds.

Red and brown.


Barkode: Dagboekmomenten


080619 13:34

Kaspara pl. Vincen Martonell. Warm. Lunch in de schaduw. Zojuist mijn Sonar Industry pass opgehaald. Na de lunch naar CCCB. Daar is het Sonar by Day programma gesitueerd. Als ik het programma bekijk valt mij op dat er slechts twee Nederlanders vermeld staan. Onbelangrijke Nederlanders geprogrammeerd in een klein bij-zaaltje.


Ogenschijnlijk onbeduidend? Zeker het laatste. Zo kwam mij de eerste avond over in Barca. Reden hiervan was de invulling van die avond. Het ADE event. Niet druk. Helemaal niet druk. Geen Spaanse clubbers, op het barpersoneel na alleen maar Nederlanders.. Benny R. was net klaar met draaien toen ik binnen kwam. Veel bekenden, genoteerd. Benny Rodrigues, Darko Esser, Joachim, Warren Fellow. Hilbert in Hifi, Chris Rox.


Flashback: Joa roept. “M. ik heb besteld”. Joa roept dat vaak. Dubbele vodka. Ik had zojuist besloten niets meer te nuttigen. Teneinde controle te houden. Ik drink wat slokken en gooi het restant van de twintig euro kostende vodka in een plantenbak.


Verspilling doet mij nooit veel. Mijn egocentrisme gaat daaraan voorbij. Ik praat nog wat met Larry. Joa en hij moeten zo nog draaien. In twee vrijwel lege zalen. Ik wacht niet af en ga naar het hotel.


Barkode: Dagboekmomenten


080619 18:10

Sonar by Day. Ik geniet. Zojuist een charmant Spaans bandje gezien. Violen en electronica werken vaak goed bij mij.


Naast het luisteren naar de Sonar acts bestaat de soundtrack deze dagen bestaat uit: OK Computer van Radiohead, The Verve, Lenny Kravitz en Jimmy Hendrix. Dat is de soundtrack van het reizen door Barca en door de tunnels en de diverse metrostations. Ik reis graag met de metro in Barca. Metro voor de dag. Taxi voor de nacht.


Tijdverdichting. Avond. Bijna Nacht. De taxi zet mij af in de buurt van het enorme complex dat Sonar by Night huist. Ik loop de laatste honderd meter. Het is niet druk. Ik ben ook iets verlaat. Om het complex heerst een vrijstaat. Alcohol kraampjes. Drugs wordt gefluisterd. XTC. Speed. GHB. “You want dope or liquer?” “No dope” I say. “No women.”


It’s all in your mind.

It’s all in your mind.

It’s all in your mind.

It’s all in your mind.

It’s all in your mind.


Doch net op tijd voor een half uur Goldfrapp.

Goldfrapp valt wat tegen. Of ik sta minder open voor de toegankelijke sound. Warp label programma volgt. Weet mij ook niet te overtuigen.


Barkode: Dagboekmomenten


080620 05:45 Dure taxi. Half uur rijden.


080620 07:12

In bed. Terugdenkend. Ontbijt staat op het nachtkastje naast mij. Echter heb ik weinig eetlust. Ik drink mijn derde jus d’ orange. Eet toast met ei. Wat kwark. En een vijftal aardbeien. Mijn leven is als een opera.


Barkode: Dagboekmomenten


080620 18:20

In de lobby van de Renaissance. Ik wacht op Maria. Ze is inmiddels tien minuten te laat.

Flashback: Op het terras van een restaurantje zitten Ted Langenbach en Pietra Ligura. Ted en Pietra zijn niet in Barca voor Sonar, maar op vakantie. We praten over Sonar. Ted vraagt of ik bier of vodka wil, ik geef aan een fanta mee te drinken. Hij bestelt drie fanta en een extra portie patatas bravas. We praten over Watt. Over Barca, Over het feit dat hij ook in Barca wordt nageroepen en vooral wordt opgeroepen om weer een feestje te gaan geven. We praten over het feit dat Off_Corso binnenkort dakloos is en een nieuwe locatie zoekt. Ik geef aan dat dat een verhaal uit een hoge Marokkaanse tulband is. Pietra geeft aan hoe fijn Barcelona is. Dat er in dit club paradijs tenminste geen lelijke concurrentie is. “Tja”. Over de vele bekenden hier. Over de meisjes en dat de Spaanse meisjes zo makkelijk meegaan naar het hotel. Ted meent vervolgens en achtereenvolgens Trisha, Sabrina, Amy Winehouse, Soesma en Ghazal langs te zien lopen. We nemen afscheid. Ik pak de metro richting Familia.


Barkode: Dagboekmomenten


080620 02:10

Do you imagine?

You can’t get away.

With the life you are leading lad.


Splendidly Divine. Moors gelaat. Een vrouw. Donkere tint. Zacht ogend. Zoet geurend Krullend zwart haar.


Een andere vrouw. Niet Moors. Valery. Ze oogt snel en kil. Ze doet me denken aan een Latijnse variant van Nico. Lang zwart haar. Een goudkleurige jurk van zijde. Zwarte hakken. Valery is een dirty girl, ik weet dat vrij zeker in te schatten. De vrouw met het scheermes in haar portemonnaie. We praten. UIt verveling blijf ik aan de bar.

Een half uur voorbij. Ik verontschuldig mij en beweeg mij naar het toilet. Kijk in de spiegel. Ik oog wat vermoeid. Bij terugkomst tref ik een cola combination aan. Valery geeft aan een baco te hebben besteld. De baco is echter geen baco. De baco is een cola GHB. De smaak van GHB is goed herkenbaar.

En zoals Nico pijpt in de lift, in sfeer vraagt Valery of ik zin heb om  naar “a quiet but exciting place” te gaan. Ik bedank. No women. No dope. Just whisky and lovely wine.

--Justice.

Entree. Ik bevind mij achterin de zaal. De Marshall muur galmt de eerste salvo van Genesis. Gelijk. Ongelijk. Symmetrisch. A-Symmetrisch. Tempo versnelling. Laag wordt lager. Snerpende toonladders. Onregelmatig.

Het kruis kleurt. De zaal barst. Men juicht. Roept. Gilt. Schreeuwt: Extase. Ik hoor veel. Justice is another another league. Zeker Daft Punk voorbij.

D.A.N.C.E. Een veertig minuten suizende droom. Dan de toegift. Het publiek smeult na.


2Many DJs volgt. Een lastig gegeven Justice op te volgen. Erol Alkan heeft gecanceld. Soulwax staat morgen geprogrammeerd en daarom draait 2Many DJs als vervangende act. Ik baal dat Erol er dus niet is.


Barkode: Dagboekmomenten


080621 06:58

Geen taxi. Wachten. Lopen. Wachten. Ik besluit te gaan lopen. Met mij een gezelschap van honderden. Na een uur lopen bereik ik het strand. Ik volg de weg naar de vierkwartsmaat in de verte. Ik bereik een tijdelijke rustplaats. Een oase. Het is ochtend. Ik ben op het strand. Met mij hebben honderden deze oase weten te bereiken. Er zullen zeker nog wat uren volgen. Men danst. Men ligt met ogen gesloten. Men zwemt.

He flashes trophies of war and ribbons of euphoria.

Dancing on the lights,

No women. No dope. Good wine and Whisky.

Opsommen van de Spaanse vrouwen in mijn leven:  Monica,  Molina, Maria, nog een keer Maria en dan de diverse one night stands tijdens de avonturen in de Barkode op Ibiza jaren.


Queen Jealousy.


Barkode: Dagboekmomenten


080621 10.45

In bad. Ik praat in mijn dicteerapparaat of is het met? Het water trekt een denkbeeldigheid. Een kwartier eerder ben ik gearriveerd. Flashback: Taxi gevonden. Hangend op de achterbank. De taxi chauffeuse studeert filosofie aan de Universiteit van Barcelona. De filosofie faculteit is gelegen naast het CCCB. Haar favoriete filosoof is Schopenhauer. Ik vraag haar waarom Schopenhauer haar favoriete filosoof is. “Leegheid van het leven”. Het spreekt mij aan. Die Welt als Wille und Vorstellung. We delen een pessimistische wereldkijk.

Ze was ook op Sonar. Ze vond Justice erg indrukwekkend. Barcelona heeft een tekort aan taxi’s volgens haar. Ze bereidt haar tentamens voor door het afspelen van audioboeken tijdens de taxi diensten. Sommige bezoekers vinden het maar vreemd. Een bezoeker, een onbeduidend persoon betichtte haar een poosje geleden van propaganda. Hij wilde niet verder meerijden en stapte uit haar uitscheldend als Franconiste. Het laatste gedeelte van de terugreis dommel ik weg.

Het bad koelt af. Ik laat heet water bijstromen. Een van mijn favoriete boeken is For Whom the Bells Tolls van Hemingway. Het verhaal speelt zich af in Spanje ten tijde van de burgeroorlog. Het boek is semi-autobiografisch. Ik neem een teug van mijn whisky/raw egg combination. Mijn gedachten zijn troebel. Ongrijpbaar. Neuronen spasten steeds heviger. Het genuttigde eiwit zal doen herstellen. Cherry Blossom. Golden Showers.


Barkode: Dagboekmomenten


080621 11:40

Ik schrik wakker. Er wordt op de deur geklopt. Het badwater is koud. Er klinkt een sleutel en de deur gaat open. Ik ben weer eens vergeten het Do not disturb bordje op de deur te hangen. Een Spaanse vrouw van middelbare leeftijd verontschuldigt zich en verdwijnt weer door de door.


Slapen lukt nu duidelijk niet meer. Ik laat het bad leeglopen. Ik mis mijn vrouw. Haar warmte. Haar schoonheid.


080621 12:48. Memorecorder. Straatgeluid verbloemt mijn stem. Vandaag zal ik een andere soundtrack kiezen. Ik kies Pig & Dan, UNKLE, Alter Ego, Veron, Alex Gopher, Dopplereffekt, Terence Fixmer, Kenny Larkin, Moritz Piske, Solee, Donnacha Costello en Par Grindvik.


Een jongetje plast, geholpen door zijn moeder, tegen een boom naast een bushalte. Men wacht in rij op de bus. Men toont een onpersoonlijkheid. Change of Soundtrack.


Barkode: Dagboekmomenten


080621 17:47

Mojito Day. Light. Ik geniet. Van tamelijk onbekende experimentele bandjes. Ik wandel wat dromerig. Ik wil niet klinken als een aansteller. Toch had ik liever gehad dat Y. mee was gegaan. Mijn leven met Y. is als de Emmanuelle serie. Zoet. Avontuurlijk. Vrij. Ik geniet van haar in al haar verschijningen.


080621 00:00 ik ben nog op tijd voor het concert van Yelle. Strak en fit afgemaakt. Temperamentvol. Ik houd van de Franse sound.


Nacht. Ik ben nacht.


Soulwax brengt mij tien jaar flashbacks door de dance muziek. Speedy J. Frank de Wolff. Secret Cinema. Quadrophonia. T99. The Dead Kirks. 808 State. Know your classics. Het is een vermakelijk optreden. Doch kan niets mij meer imponeren dan de show van Justice, een dag eerder. Toegift: Een mooi zoet bestaan in de stad Barcelona, Ik denk aan Menno. Hoe goed ik het vind dat hij voor het leven in Barcelona heeft gekozen.


Moe. Neem een taxi eerder naar het hotel. Gister was beter dan vandaag.


Barkode: Dagboekmomenten


080622 14:48

Taxi naar luchthaven. Ik heb geen zin om in te gaan op een eventuele poging van de chauffeur om tot een gesprek te komen. Luister naar OK Computer van Radiohead op mijn Ipod.

Ik heb geleerd. Misschien moet ik iets meer overnemen van die ene “Spartaanse” vriend. Ik weet de gegevens nog niet precies te plaatsen. Het is slechts een gevoel.

Ik weet ook dat ik moe ben. Ik weet ook dat ik mijn vrouw mis. Terug naar Y. Er speelt een Moog synth de gehele dag al terugkerende patronen in mijn hoofd. Terugkerende patronen.


Terugkerende patronen.

Terugkerende patronen.

Terugkerende patronen.

Terugkerende patronen.

Terugkerende patronen.

Terugkerende patronen.


Barkode: Dagboekmomenten


(Noot: Martin de Korte (1973) studeerde Klassieke Geschiedenis, Filosofie en Film). Martin is directeur van Barkode Produktiehuis en artistiek leider van Off_Corso. Vanuit Barkode werkt Martin als regisseur/audiovisueel kunstenaar en als programmeur van club- en kunst & cultuur evenementen. Club zonder Concessies is naast Off_Corso de nieuwe locatie die Martin programmeert.)


www.barkode.nl / reacties: martin@barkode.nl)

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws