Dan E: Vinyl is dood, leve het vinyl!

Het schijnt helemaal ‘de shit’ te zijn, maar ik vind het geen gezicht. Dj’s die vanachter cd spelers of – nog erger – hun laptop staan ‘te draaien’. Bij cd’s zou je nog wel kunnen spreken over het werkwoord draaien, maar bij een laptop of zo’n Ableton kastje zou ‘knoppen’ beter tot zijn recht komen.

“Hey man, heb je Chris Liebing nog horen knoppen gisteren?”

“Ja man, hij knopte echt vet!”

Nee, op de één of andere manier klinkt het net zo dom als het eruit ziet. Maar helaas wordt het steeds meer de realiteit. Vinyl sterft uit, en met haar ook de platenzaken die het verkopen. Langzaam maar zeker gaan ze allemaal over de kop. Eerst doen ze alleen nog maar internetsales en voor je het weet moeten ze dicht. Bijna niemand koopt tegenwoordig nog platen in een winkel. Los van het feit dat je alles online kunt luisteren en bestellen kun je ook van alles en nog wat downloaden voor je cd speler of je ‘kastje’.

Daarmee valt eigenlijk het hele sociale gebeuren van rondhangen in een platenzaak weg. Er was niets leukers dan iedere zaterdag alle platenzaken afstruinen, op zoek naar de nieuwste oogst. De gast achter de toonbank, vaak een nonchalant figuur met baggy pants en gympen, had je kastje al klaargelegd met de nieuwste tracks. En als ‘ie goed was, dan wist ‘ie precies wat je zocht. Of wat niet.

En dan was er nog zoiets als een ongeschreven hiërarchie. Sommige mensen vroegen zich af waarom ze toch altijd met de stomme platen naar huis gingen, maar wij wisten wel beter. Want het beste van het beste werd natuurlijk ‘onder de toonbank’ verkocht. Of vanachter de toonbank, ligt er maar aan hoe je het bekijkt. De allernieuwste nieuwste releases die nog even niet in de winkel mochten liggen, maar wel beschikbaar waren voor ‘de speciale klanten’.

Het hoogst haalbare was het mogen luisteren op de PA van de winkel. Achter de toonbank welteverstaan. Ja, dan was je de man. Je mocht dan iedereen deelgenoot maken van je muzieksmaak en af en toe liet je even een vers mixje horen en demonstreerde je je skills en de effectenbak van de Pioneer DJM600 – die natuurlijk vaste prik was in iedere zichzelf respecterende platenzaak. Mixers zoals de Dateq LPM en XTC waren voor clubnichten en trancedebielen, laat dat duidelijk zijn.

Het risico dat je je een mix verklootte was enorm, vooral als je weer eens een nieuwe van Cisco Ferreira a.k.a. The Advent te pakken had. De beste man is meester in het inbouwen van zenuwachtige breaks die zich niet aan het vier keer vier principe hielden. Het achter de toonbank draaien was dan ook alleen weggelegd voor the chosen few . De mensen die het aankonden en het vertrouwen hadden van de baggy gympen gast achter de toonbank. Iedereen keek tegen je op en moest natuurlijk de plaat hebben die jij net liet horen. Een win-win situatie dus. Ja, zo ging dat nu eenmaal.

De toekomst: muziek uit kastjes...

Zucht, met weemoed denk ik terug aan die tijd. Dat is iets wat echt alleen maar bij vinyl hoort. Als je toen tegen je muziekvrienden zei: “Hey, ga je mee MP3’s kopen” of “Zeg, zullen we even mijn muziekkastje gaan updaten met verse input?”, dan hadden ze je voor gek verklaard. Maar zo gaat het vandaag de dag wel.

Vinyl is tastbaar. Je herkent de plaat aan de hoes waar ‘ie in zit. Dat is wat anders dan mappen vol cd’s doorbladeren die je iedere keer in of uit je cd speler moet stoppen. We kennen die momenten van een naald die overslaat door een stofje, gevolgd door juichende mensen en een dj die gewoon weer vrolijk verder gaat met draaien. We kennen het moment dat Sven Väth tijdens zijn wereldtour in The Powerzone een wegwerp gebaar maakte naar een vervelende fan, waarop hij gelijk de naald helemaal weg tikt. Krrrrtssjjjjjj! Zijn manager die zijn platen op een gegeven moment staat aan te geven omdat hij het even niet meer snapt. Dat hoort bij vinyl. Cd’s kun je niet aangeven, je kunt er tientallen tracks op kwijt. Bij een plaat zie je in één oogopslag ‘welke het ook weer was’.

Vinyl kun je aanraken en het heeft een bepaald geluid. Nu zijn er mensen zeggen dat we die frequentieverschillen niet eens kunnen horen, maar dat is onzin. Een oude plaat, een hit van weleer, dat hoor je. Een kraakje of dofheid, dat kun je niet simuleren met iets digitaals, noch kun je de bytes van een MP3 grijs draaien. En als de laser van je cd speler ‘overslaat’ dan ben je de sjaak.

Dan E in 2020: "Vroeger had je geen kastjes, alleen maar platen!"

Ik mag dan wel nostalgisch zijn, ik ben ook een realist. Tijden veranderen en de technologie in dingen gaat met sprongen vooruit.  In de nabije toekomst staan we gewoon allemaal met draadloze oortelefoons in te dakken op muziek, gebracht door een dj die een kastje bedient waar het uitkomt. In de zaal is geen restgeluid meer, dus ook geen geluidoverlast. Silent disco anno 2020. Wil je met iemand praten, dan ga je er naast staan en log je even in op iemands frequentie. Dan hoef je ook niet meer in mensen hun oor te schreeuwen.

Tja…

Met weemoed denk ik dan terug aan vroeger…

Vinyl is dood, leve het vinyl!

Dan E