Jefferson

Mister Hi-five is back! Jefferson is al jaren dj en nog langer schrijver. En...he's in a good mood. Steek er wat van op!

Onverwacht genoegen

Het is een uurtje of negen in de ochtend, mijn wekker gaat af.

Ik sta op, zet in autopilot mode mn pc en tv aan en loop door naar het Senseo apparaat voor de eerste caffeïnekick van de dag.

Kan me nauwelijks meer herinneren hoe het leven eruit zag zonder deze geniale uitvinding van de gloeilampenfabrikant uit het zuiden des lands.
Ik werp een blik naar buiten en de zon schijnt. Fijn, ik dacht dat er vandaag regen werd voorspeld.
Na mijn mail te hebben gelezen maak ik me klaar voor mijn dagelijkse stukje hardlopen.

Als ik aan mijn tweede rondje door het Westerpark begin, komt er uit tegenovergestelde richting een meisje aangelopen, roze sweater, kort spandex broekje, blonde haren in een staart, kleine pareltjes zweet op haar voorhoofd.

Ik kijk haar even aan vanuit mijn ooghoeken zonder mijn gezicht naar haar toe te wenden, ze kijkt ook naar mij en als we elkaar passeren kijk ik nog een keer.

Haar ogen zoeken nog een keer die van mij en ze lacht.

Dit belooft een mooie dag te worden.
Wanneer ik later die dag een vriend van me tegen het lijf loop die ik lang niet heb gezien, blijkt hij me nog geld schuldig te zijn.
Met excuses voor de late betaling, lost hij zijn schuld in.
Was helemaal vergeten dat ik dat geld nog van hem kreeg.

Onverwachte aangename gebeurtenissen zoals deze, daar houd ik van..

Doet me denken aan een oud-en-nieuwfeest in 1998 (United 99 / Docklands, Amsterdam), waar ik van middernacht tot 2 uur stond geprogrammeerd.

Dj Marcello, die daar ook moest draaien, stond al geruime tijd bij mij in de booth.

Als een soort schoolmeester observeerde hij al mijn bewegingen.

Ik zette ‘Music is the answer’van Danny Tenaglia scherp en mixte de plaat vlekkeloos in, niks bijzonders zul je denken, want dat is natuurlijk je taak als discjockey.

Is ook zo, maar deze plaat begint met een vrij lang stuk accapella, voeg daarbij Marcello die in je nek ademt, dat maakt de dingen er niet eenvoudiger op.

Na de mix krijg ik een complimentje van Mr.Chemistry, ik zo blij als een kippetje.

Word ik de volgende middag gebeld met de mededeling dat Marcello’s arm afgelopen nacht uit de kom is geschoten en hij die avond niet in de Chemistry kan draaien.
Of ik zijn plaats wil innemen....
Die zaterdagnacht draai ik –volkomen onverwacht-voor het eerst op een Chemistry avond.