Boskamp!

Waarom ik geen drugs meer gebruik? Goeie vraag. Kom maar op met de antwoorden.

Omdat je een ouwe lul bent.

Helemaal waar, ouwe-lul-gewijs. Maar ik kan een heel legertje ouwe lullen opnoemen die ’m nog flink kunnen raken. En dat zijn ook nog eens hele leuke ouwe lullen.

Omdat je niet zoveel meer uitgaat.

Uitgaan is voor mij nooit de reden geweest om drugs te gebruiken. Ik vond ze thuis net zo lekker, misschien wel lekkerder. Bovendien is uitgaan veel leuker zonder drugs of alcohol. In scherpe toestand is het namelijk bijzonder vermakelijk om mensen in de loop van de avond langzaam krankzinnig te zien worden.

Kortom: goeie vraag.

Voor het antwoord moeten we terug naar het moment dat ik uitging zoals we uitgaan kennen. Waarom ik dat toen zo overweldigend vond, had voor een deel te maken met de wereld waarin we leven. Een wereld van, en nu citeer ik even een Engelse schrijver*, ‘slaapwandelaars, wier ademhaling, in trein en bus en auto, is afgestemd op de beweging van de wielen. En met hoe meer perfecte en zelfs alertheid wij aan de oppervlakte der dingen onze weg weten te vinden door onze automatische gelegenheden, des te completer is onze ongevoeligheid voor het volstrekt ondoorgrondelijke mysterie dat er überhaupt iets bestaat.’ Lees die zinnen nog maar eens. Moest ik ook doen. Maar daar staat wel in waarom ik en met mij velen uitgaan een overweldigende ervaring vonden. Ik kwam in een mysterieuze wereld terecht, waarvan ik het bestaan niet wist. Een wereld zonder slaapwandelaars. Want mensen lieten zich gaan in het uitgaansleven. En door dat laten gaan, door sex, drugs & maak maar lol, kwam je in een ander bewustzijn terecht. Dat je daarna keihard weer op aarde lazerde, nam je voor lief. Want het was zo weer zaterdag.

Vele, vele zaterdagen later, nu ruim een half jaar geleden, ben ik dus gestopt met drugs. Het was niet eens een besluit. Het gebeurde gewoon. En ik heb ze tot de dag van vandaag niet gemist. Ra, ra, hoe kan dat? Ik denk het antwoord te weten. En weer heb ik die wijsheid uit een boek gehaald. Uit Een Nieuwe Aarde van Eckhart Tolle: ‘Als je drugs neemt, voel je je een tijdje meer ontspannen, zorgelozer en levendiger. Je kunt gaan zingen of dansen, wat vanouds uitdrukkingen zijn van de vreugde van het leven. Omdat je minder belast bent door het denken, kun je een glimp van de vreugde van Zijn opvangen, maar je moet er een grote prijs voor betalen: onbewustheid. In plaats van boven het denken uit te stijgen, ben je er onderuit gezakt. Nog een paar pillen of snuiven en je bent teruggegaan naar het plantenrijk.’ En dat is precies omschreven wat ik op een goed moment begon te voelen. In plaats van boven het denken uit te stijgen, zakte ik er onderuit.
Als dat met je gebeurt, kun je beter slaapwandelaar zijn.

*Alfred Noyes: The unknown God, Sheed and Ward, 1934.