Sinds een jaar of tien

Vlinders in mijn hoofd, sinds een jaar of tien aangenaam verdoofd.

Nu eens een keer niet omdat ik de vorige avond ben gaan wezen draaien of stappen maar net andersom, ik kijk ergens naar uit. Naar het 10jarig jubileum met mijn vrouwtje eind juli. Ik kan me de locatie en het gevoel nog herinneren als de dag van gisteren,  alsof het net is gebeurd.

Ik draaide in de Melkweg in Amsterdam, op HQ. Mijn vaste plek was de bioscoop boven alwaar men in de stoelen kon hangen, genieten van een leuke psychedelische film en mijn freaky ambient tunes. De sfeer was als immer heerlijk chill, mensen hingen een beetje in de stoelen, de een met zijn ogen dicht, genietend van het een of ander (of mijn muziek, of andere middelen die te krijgen zijn om hogere sferen aan te roepen) de ander gefixeerd op het scherm. Toen mijn set af was lonkte de bar, ik voelde me alleen. Alleen omdat ik net voor de 2^de keer mijn relatie had verbroken en er helemaal klaar mee was (eigenlijk had mijn ex het gedaan, maar ik verdroeg het beter als het andersom was).  Langzaam liet ik me snel vollopen en verplaatste me naar de dansvloer. JP bracht de voetjes van de vloer, ik deed vrolijk mee, what the hell, sneller, harder!!!.

Mijn hoofd werd steeds leger en mijn bloed voller. Op weg naar boven om mijn draaimaatje te complimenteren met zijn muzikale keuzes die hij maakte. Wellicht kon hij mijn keuze ook ergens vandaan halen alhoewel het op dat moment moeilijk zou zijn deze nog ergens uit mijn hoofd te halen. Ik draaide me om en keek haar aan……ik herkende haar weer van de week ervoor. Toen wilde ik wel maar durfde niet. Nu durfde ik wel…….ik zei hoi…zei zij hoi terug…. Ik keek haar in haar mooie bruine ogen, pakte haar hoofd in mijn handen en zoende haar. Wauwie!! Ze zoende terug, begrijpelijk dat ik haar niet meer losliet. Zwevend door alle alcohol en hormonen duurde ons samenzijn de hele nacht, en dwaas die ik was, de ochtend. Dwaasverliefd. Heerlijk. Maar wat moet je als je in alle commotie niet meer weet hoe ze heet? Een list, ik moest een list hebben, mijn hersens werkten op halve kracht maar inventiviteit kwam er nog wel uit. Ik pakte mijn adresboekje en vroeg haar haar telefoonnummer op te schrijven. “O, zet even je naam erboven alsjeblieft, dan hoef ik dat niet meer te doen…..” Doorzichtig? Echt wel! Werkte het? Zeker!!

Marie-Christine……I still love thee!!!!

Je Daan