Belevenissen van een Tribe

redactie | 21 juli 2006
blogs

DaanOnze stage was reeds gebouwd en ook de buren waren bezig om voorbereidingen te treffen, we stonden met onze ruggen tegen elkaar. Een aparte combi was het wel, chill en het ridderdorp. De donderdag stonden we vroeg op, met twee crew boys togen we naar Spaarnwoude. Het weer werkt mee en langzaam gaan we decoreren, uiteindelijk waren we zo rond 19.00 klaar met de Happy Tribe stage. Ik was tevreden. En dat ben ik niet zo snel… Met de crew ’s avonds heerlijk gegeten in Halfweg en toch nog even doorgegaan. Ik had het mezelf nog zo beloofd maar het schijnt traditie in mijn genen te zijn om de dag voor DV toch nog even los te gaan, spanning? Wie weet, maar ik kan me geen DV herinneren dat ik het de avond ervoor niet laat heb gemaakt.

The sun is shining, the weather is good. Makes me wanna feel, my dancing foot. Als eerste bereiken we de artiesten ingang (schijnt ook traditie te zijn) en bepakt en bezakt met bandjes, porto en andere “interessante” dingen worden we naar de stage gebracht. Het ziet er inderdaad nu nog steeds prima uit, we zetten de laatste puntjes op de i en laten de muziek uit de boxen rollen! De camping gasten druppelen de camping op, vol verwachting klopt hun hart. Het is toch een mooi gezicht hoor om die koppies te zien. Als de hekken opengaan verspreidt de menigte zich over het terrein, op zoek naar… op zoek naar hun gevoel. Want Dance Valley blijft een gevoel, zo gauw je door de commerciële uitbaters heen prikt blijft het een basaal gevoel: lekker dansen op goede muziek gebracht door de beste DJ’s. En ja, natuurlijk kan je commentaar geven op het ontbreken van decor in veel tenten, de Sjonnies en Anita’s, de carrouseltrance van Armin van Buren en het niet volledig benutten van de vallei, daar waar het toch ooit begonnen is! Maar waarom zou je eigenlijk? Als het je niet bevalt hoef je niet te komen, niemand verplicht je om een kaartje te kopen toch? UDC is meegegaan in de vaart der volkeren en dat is niet van een leien dakje gegaan want nu blijkt dat er daags na het festival er acht mensen worden uitgegooid…

Terug naar de dag zelf, DJ Saaf opent op mijn podium met chilly reggae dubby sounds waarna straight from Mexico, DJ John-Key ons vermaakt met zijn wereld muziek. Jerome heeft sunny Ibiza verlaten om hier zijn Baleric beats over de vlakte te gooien, lekker hoor! En dan met trots in mijn stem presenteer ik Loonaloop, deze band from Down Under speelt een ethnic aanstekelijke dansbare set waarbij iedereen die even langs de stage komt lopen aangetrokken wordt en even blijft hangen. Ongetwijfeld het beste optreden van het weekend! Ondergetekende neemt na deze opzwepende beats het stokje over en speelt samen met violiste Suus een heerlijke set waarbij Suus opvalt als heerlijk intermezzo. Geweldig! Zeon, een London en Spain based DJ sloot de dag af met veel mooie platen.

De zaterdag waren we weer vroeg aanwezig, even de stage opnieuw fatsoeneren. Het terrein is ’s nachts schoongemaakt, dit geldt niet voor de camping alwaar de eerste gasten zich al bij de ingang melden. Hebben ze überhaupt wel geslapen vraag ik me af? Waarschijnlijk niet. Maar dat mag de pret niet drukken en de rijen voor de douches groeien met de minuut, dit heeft toch ook wel een beetje te maken met die gele ploert die al hoog aan de hemel staat te branden. Mijn lieftallige ega Crystina trapt af en als triphop fee maakt ze haar naam waar, goed gedaan hoor!

Vervolgens ontplooit de dag zich steeds verder met Artefact en Modify als live acts, ondertussen de mensenmassa blijft maar binnenkomen tot een aantal van ruim 40.000 feestmensen. Het blijft leuk om mensen te kijken, de een met de onvermijdbare beenwarmers (zou eigenlijk verboden moeten worden!) de ander met nu al wijde ogen, rondspringend als een kikker. Er was over het hele festival terrein veel te doen, de LG stage met halfpipe, skaters en BMX’ers, de Red Bull area waar een gezellige sfeer hing, natuurlijk mainstage, Carl Cox knalde weer in zijn tent en ga zo maar door. Aan het einde van de dag was ik gesloopt maar sloot de stage af met een lekker setje flinke dansmuziek, wat mijn publiek wel wist te waarderen. Eenmaal thuis aangekomen en in bed gekropen ben ik er toch maar weer uitgegaan om naar een echt gezellig klein cosey  creatief feestje te gaan in Ruigoord en kwam uiteindelijk pas om 6 uur weer thuis. Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan hahaha!

Anyway, de Happy Tribe chill area was dit jaar artistiek en creatief het beste in alle 12 edities. Tijd om te stoppen, het is mooi geweest. Dance Valley, bedankt voor al die mooie jaren en herinneringen en tot de volgende keer, als bezoeker.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws