Lekker ongecompliceerd

Zijn stijl was inmiddels van hardhouse naar techno geflowd. Ik heb vrij weinig met techno, ik vind het vaak saai en niet erg interessant, weinig hoogte en dieptepunten. Terwijl ik verder in zijn mix kwam kreeg ik rillingen over me heen en ik heb de hele rit in een waas van geluk en gedachten gereden. Op de parkeerplaats ben ik nog ruim tien minuten blijven staan om toch nog even dat momentje mee te pakken.

Ik dacht terug aan mijn begintijd dat ik met house in aanraking kwam, zag mezelf weer zitten in de RoXY, verbaasd om me heen kijkend. Ik genoot van de mensen en van de muziek, na jaren van Bebop, Escape en disco muziek had ik nu eindelijk mijn muziek gevonden, house. Terwijl ik het eerste jaar dedicated was om mijn school af te maken en had dus geen behoefte aan verdovende middelen, behalve een biertje of een jointje, keek ik dan even de dansvloer aan en stapte vervolgens in de wereld van de beat, het trance verwekkende ritme van deze nieuwe stroming. Vervolgens was het moeilijk om mezelf weer los te trekken van de beleving van de muziek en met blazende beats en tintelingen in mijn lijf vond ik mijn weg naar huis.

Tegenwoordig is de drang er nog steeds, hoe fitter ik ben deze te meer wil ik mezelf verliezen in de muziek. Ik hou enorm van vocals in muziek, ga dan ook regelmatig naar feesten waar er met zorg ruime aandacht is besteedt aan decor maar vindt deze plaatsen vaak een herhaling van de tasjesdisco waaruit ik toen maar al te graag uit ontsnapt ben. De essentie van de muziek is dan ook vaker te vinden op de meest banale plaatsen, de zogenaamde niet bestaande underground feestjes waar ik het de vorige keer over had en waar psy trance en techno garant staan voor de rauwe en ongecompliceerde beats waar je jezelf helemaal in kunt verliezen, muziek tot je oren bloeden en als je wegloopt je alleen maar terug wilt. En daar heb ik nu zin an, gaan met die banaan!