Brenda daagt uit: 'Piiieeeep!!! Darren Emerson'

Partyscene Redactie | 16 maart 2009

blogs

Dronken superstar-dj heeft losse handjes

Onze Brenda heeft een gehoorprobleempje. Vandaar dat ze het de afgelopen maanden wat rustig aan heeft gedaan. Maar het partybloed kruipt waar het niet gaan kan. Dus toog het Haarlemse feestbeest, voorzien van knoerten van oordoppen, naar Het Patronaat. En trof daar een nogal onbeschofte dj Darren Emerson aan.

Veertien februari, de meest romantische dag van het jaar. Ik draai op een burlesque-feest in The Mark of The Beast in Haarlem, de enige burlesque-party in de wijde omtrek. Denk aan zwoele jaren vijftig nachtclubs, Betty Page, nipple twisters, rokkostuums en jarretelles. Stripteases met nadruk op tease, want er zijn geen mosselen te zien. Knipogend naar Duitse legerofficieren dragen sommige mannen wel heel provocerende kleding, maar dat hoort erbij. Na een paar uurtjes surfmuziek en echte rock & roll van dj Friet is het tijd voor wat neo-progressive van mijn kant. Tijdens het draaien vraag ik me af waarom de spreekstalmeester zijn blote kont van backstage af door het gordijn steekt. Ik denk dat-ie in de war is met een echte kinky party. Of hij is erg in de war van de Absynth.

Over kinky party’s gesproken: laatst was ik in de Lexion, geheel volgens voorschrift gekleed. God wat heb ik me daar dood geërgerd. Als er ergens wel een a-seksuele, niet sympathieke sfeer heerst, dan is dat wel op een kinky party waar ze van die opgefokte trance draaien. Een berg te strakke zweterige mensen in veels te blote, ordinaire pakjes. Het enige wat leuke was, waren de toch wel artistieke zen-thai act, de bondage act en de vuuract. Ik had mooie laarzen aan, dat wel. Van die hoge, sexy laklederen lieslaarzen waar je volgens de dokter branderige schaamlippen van krijgt, ha! Nou ik heb er heerlijk op gedanst. Op rotmuziek, dat wel. Zelf heb ik ook een jaar lang op kinky feesten gedraaid en dat was toch leuker in mijn herinnering.

Het draaien gaat overigens wat moeizaam de laatste tijd. Zo ook op de burlesque party. Niet alleen omdat een monitorbox ontbreekt, maar ook omdat ik al enige maanden met een rare piep in m’n oren rondloop. Opgelopen in een zaal waar het geluid standaard te hard staat. Ik dacht: ‘zo, ff bij de dj booth staan.’ De volgende ochtend piepte mijn oor nog even hard als de avond daarvoor. Een onophoudelijke PIIIIIEEEEEEP. Foute boel dus.

‘Niks aan te doen’ zei de dokter, ‘slaap maar met de radio aan.’ Nog meer herrie aan m’n kop. ’t Zou een goeie vervangende straf zijn voor de gevangenis, een chronische piep in de oren. Want je wordt er langzaam maar zeker krankjorum van. Gelukkig is het wel wat afgenomen, maar nog niet helemaal weg. Ik wandel dus gezellig met van die gele oorrakkers in het rond en mijn gesprekken variëren van HE, WAT ZEG JE !!?? tot JA!!! Terwijl het antwoord ‘nee’ moet zijn.

Vanwege de piep ga ik ook minder uit, wat op zich geen verkeerd ding is. Wat wel op mijn verlanglijstje stond was Darren Emerson in het Patronaat. Darren Emerson was de voormalig jongste telg van de wereldberoemde live-technoformatie Underworld, en heeft nu een solocarrière waarin hij vooral veel produceert, remixt en dj-sets geeft over de hele aardbol. Allejezus wat draaide deze man slecht! Wat een lawaai! Van de hak op de tak en geen plaat met ook maar een beetje melodie, wat je wel zou verwachten met een stukje Underworld in je achterhoofd. Ook was hij strontvervelend tegen de organisatie, zette de muziek weer harder, terwijl het zachter moest - dat soort dingen. Dj en producer C-Jay daarentegen warmde op maar draaide tien keer beter. We stonden ons backstage net dood te ergeren en oerhollandse grapjes over Emerson’s muziek te maken, toen Tom - de stagemanager van Darren Emerson - naar mij toe kwam met een fles sjampoepel. Hij probeerde me dronken te voeren, die belhamel. Uiteraard zag hij me vast aan voor een hitsige dj-groupie, maar dat veranderde al snel toen ik begon te ratelen over nieuwe releases en het mixprogramma Tractor. Werd het toch nog gezellig. Darren had ook te diep in het sjampoepelglaasje gekeken en teveel ‘Lager Lager Lager’ gezien en was een pain in the ass. Hardhandig zwierde hij met me over de dansvloer na zijn set. Nou houd ik best van wild en ruw, maar deze dans deed me denken aan een rondedans van een lompe, boerse Jack Sparrow met anderhalf been.

Sappig detail: Darren’s stagemanager nodigde me uit om in een hotelkamer op Schiphol verder te keuvelen over het leven, de jaargetijden, sneeuw en dat soort dingen. Ook de kersverse papa Darren lonkte naar me. Oftewel: ik moest mee de taxi in. Voor de zoveelste keer al dat een dj me meevroeg. En weten jullie wat ik zei, tot enorme verbazing van de dronkelap met zijn scheepsmaatje? ‘Nee dank jullie’. Vier ogen keken me aan of ze water zagen branden. Vol ongeloof stonden Darren en Tom me aan te staren. C-Jay en ik lachten in ons vuistje. ‘Brenda is geen afterpartyvoer zeg, godverdulleke. Wat denkt die omhooggevallen superster wel niet.’

En de volgende dag: ‘shiiiiiiiit’...Piep!

Meer Brenda daagt uit:

Rondje klassiek

Dance Valley vs. Extrema

De oudste club van Nederland

Brenda goes MTV

House in the early days

Bowlen, wasmachines en zwembadkluisjes