Japan rolt rode loper uit voor Nederlandse dj's

De naam Estroe, wiens debuutalbum binnenkort op Connaisseur Recordings verschijnt, doet wereldwijd steeds meer belletjes rinkelen. Ook als dj gaat het haar voor de wind, met residenties op de populaire Klinch-avond in de Melkweg en op Dave Clarke's White Noise-feesten. ook in Japan is kennis genomen van het spannende technogeluid van Estroe, dus maakte ze onlangs haar draaidebuut in het technogekke land. Speciaal voor ons hield zij een dagboek bij.

Dag 0: vertrek 5-02-09

Londen: 13.00

Hier zit ik dan de tijd te doden op Heathrow. Mijn tussenstop voor ik naar Tokyo vlieg, een vlucht van 11 uur. Ik ben benieuwd hoe het is om zo ver te vliegen, ik hoop een jetlag te voorkomen door te slapen in het vliegtuig zodat ik morgen mijn dag kan besteden aan zoveel mogelijk sightseeing!

Dag 1: aankomst Tokyo 6-02-08

Tokyo 11.45

Na zowaar wat uurtjes geslapen te hebben in het vliegtuig, ben ik om 11.45 gearriveerd in Tokyo. Ik werd opgehaald door Shinya en Katsura, leden van Reveal, de organisatie die mij geboekt heeft. Tot nu toe was het een beetje onduidelijk hoe deze mensen bij mij zijn gekomen, maar nu kom ik erachter dat Shinya een grote fan is van al mijn producties en ook van mijn diepere EevoNext sets op Dance-Tunes. (als je benieuwd bent, kun je die hier luisteren)

Na anderhalf uur rijden, kwamen we in Tokyo aan. Mijn hotel was prima (internet was aanwezig) maar helaas sloeg de jetlag toen echt toe, ik kon mijn bed niet weerstaan. Ik heb het echt geprobeerd, maar met bonzende hoofdpijn ben ik toch maar een paar uurtjes gaan slapen. Om zes uur ben ik even gaan rondlopen in Shibuya, een van de drukste en bekendste uitgaansbuurten in Tokyo. Met heel veel winkels en om de hoek de lovehotels, waar je een kamer voor een uurtje kunt boeken. Dit schijnen veel mensen te doen, ook nadat ze uit zijn geweest en een slaapplek nodig hebben. Het is relatief goedkoop en toch luxe.

Ook is hier het drukste voetgangerskruispunt ter wereld. Fantastisch om mee te lopen door de mensenmassa en je te vergapen aan de lichtreclames. Ondanks de drukte verloopt het heel ordentelijk allemaal. Wel even wennen aan het links lopen, want in Tokyo houdt al het verkeer links aan, net als Engeland.

‘s Avonds heerlijk gegeten in een traditioneel restaurant, Japanse tapas. En meteen de rest van de dj's en vj van de avond morgen ontmoet. Ondanks het gebrekkige Engels was het erg gezellig en met handen en voeten en een beetje vertaalwerk van Katsura verliepen de gesprekken best goed.

Aan het eind van de avond nog heel even binnengekeken bij de Womb. Dankzij Secret Cinema, die regelmatig in Tokyo draait, stond ik op de lijst en kreeg ik daar een rondleiding en een gastvrije behandeling. Het zag er super uit binnen, maar te donker om een goede foto te nemen. En het was nog vroeg, dus de avond kwam net op gang en het was nog niet druk.

Dag 2: 7-02-09

Om twee uur ‘s middags werd ik opgehaald door Shinya om met de metro naar Asakusa te gaan waar de Senso Ji tempel zich bevindt. Dat was prachtig, het gebied rondom de tempels heeft meerdere pagodes en boeddhabeelden (alhoewel ik niet zeker weet of dit wel boeddha beelden waren, het geloof wat mensen in deze tempel praktiseren heet volgens mij Shinto). Het was leuk om daar rond te lopen en te kijken. Bij een van de kleine kraampjes rondom kon je kimono’s vinden, waarvan ik een mooie heb gekocht. Ook lekker kip gegeteten bij een van de vele stalletjes.

Na de Senso Ji tempel uitgebreid te hebben bewonderd, gingen we met de taxi naar het Imperial Palace. Gelegen in een groot park, was het een vreemde gewaarwording om zo’n grote open plek te zien. Ik had in Nederland via google maps al wel gezien dat Tokio een paar mooie parken heeft, maar tot nu toe leek Tokyo een soort wespennest te zijn. Fijn om te ervaren dat er ook plekken zijn waar je rust kunt vinden.

Het imperial Palace kun je alleen van een afstandje zien, maar de poorten rondom zijn mooi en waren gemaakt om Mount Fiji te kunnen bekijken (dus groot en hoog!).

Rondom het park zie je trouwens veel joggers hun favoriete rondje lopen. ‘s Avonds verder tot tien uur relaxtijd gehad totdat er diner was en tijd om naar de club te gaan.

Warehouse 702 ligt in het stadsdistrict Konomori, waar veel rijke expats wonen. Ik heb helaas geen tijd gehad om er overdag te gaan kijken. Maar ook daar zijn leuke dingen te doen, ik had graag het design museum willen bekijken, maar helaas. De club  kan ongeveer vierhonderd man herbergen, en het was volle bak. Geen expats gezien, eigenlijk alleen maar locals. Er was goed geluid en veel ruimte voor visuals. Grappig, bij elke peuk die op de grond werd gegooid kwam er een mannetje met stoffer en blik het opvegen.

Het draaien ging goed, het Japanse publiek is erg enthousiast. Het was leuk om voor ze te draaien en ik kreeg gelukkig goede reacties. Een flink aantal kippenvelmomenten beleefd in ieder geval. Wat wel opvallend was, is dat mensen hier, of in ieder geval op dit feest, echt voor diepe house kwamen. Verder zagen ze er allemaal mooi en goed verzorgd uit. En de dj’s van de avond draaiden stuk voor stuk echt opvallend goed.

In Nederland had ik al contact gemaakt met een Amerikaanse fotograaf die in Tokyo woont, Patrick Montgomery, deze man spreekt vloeiend Japans en is helemaal geïntegreerd in Tokio. Hij heeft een fotoreportage van de hele nacht gemaakt die je kunt bekijken op mijn MySpace of op zijn Flckr of zijn website. Het is echt de moeite waard om hier een kijkje te nemen, het is een mooie impressie van de avond.

Na veel lieve complimenten in ontvangst te hebben genomen, was de nacht om 6u afgelopen, nog wat napraten en het was toch half acht eer ik mijn hotel inrolde.

Dag 3 8-02-09

Om twee uur werd ik opgepikt bij mijn hotel om met Shinya en Katsura naar de Meji Shrine te gaan. Dit is een heilige plek in een mooi park. Ik was erg onder de indruk van de mooie gebouwen en de serene sfeer die er hing, ondanks de drukte. Het is een veel bezochte plek, ook door de Japanners zelf. Na een kort reinigingsritueel daar rond gelopen en weer ons best gedaan voor good fortune door middel van muntjes gooien in een rooster en een klein gebedje te doen.

Daarna met de taxi naar een van de duurdere winkelstraten in Tokio. Door verschilende mensen was me verteld dat ik echt naar Kiddy’s land moest en ik ben blij dat we zijn gegaan, want het was helemaal super! Vijf verdiepingen met alleen maar speelgoed. Een hele verdieping voor Hello Kitty, een andere voor Snoopy en heel veel gadgets, spelletjes en designertoys. Daarna nog een heerlijk afscheidsdiner gehad met sushi en tradioneel Japans eten; super, echt lekker. En toen was het tijd om naar mijn hotel te gaan om me klaar te maken voor een korte nacht om de ochtend daarna de twintig uur terug te vliegen.

De drie dagen in Tokio zijn voorbij gevlogen en ik ben nog aan het nagenieten, met het gevoel dat ik vrienden voor het leven heb gemaakt. Er is me verzekerd dat ik volgend jaar terug mag komen en dat hoop ik echt, want ik wil graag nog eens wat meer tijd spenderen in deze metropool. En dan hoop ik Kyoto en de kersenbloesem in april te mogen zien!

Estroe viert aanstaande vrijdag, samen met Paul Hazendonk, in de Rotterdamse Unie een heuse Birthdaybash. Naast sets van de jarige Jet en Job draaien Darko Esser, Sandeep een plaatje en geeft Qbical een live-set. Toy middernacht is de entree gratis. Daarna betaal je 5 euro om binnen te komen.

Estroe

Warehouse702