De meest eigenzinnige strandtent van Nederland

Brenda, 31 jaar, tekstschrijver en semi-profi dj is columniste voor Love2party. Zij geeft haar ongezouten mening over happenings in de dansscene. Brenda hoeft geen gelijk te hebben: zij daagt jullie uit om ook je mening te geven en over dingen na te denken. En garde!

Tekst: Brenda Haveman

De avondzon zakt in de Noordzee. Het strand ligt er verlaten bij. Langs de vloedlijn lopen slechts enkele verliefde stelletjes. Hier en daar in de verte wandelt iemand die zijn hond uitlaat. Uit alle strandtenten klinkt mistroostige loungemuziek. Helemaal aan het einde van het pad langs het Bloemendaalse strand staat een grote houten poort. ‘Boem boem boem boem’ klinkt het vanachter het handgebouwde bolwerk. Plotseling betreden we een sprookjesachtig terrein, waar het druk is rond het kampvuur en waar iedereen danst. We hebben onze eindbestemming bereikt... partytime!

Als er één strandtent een eervolle vermelding in het wereldstrandtentenboek verdient, dan is het wel Woodstock 69 aan het Bloemendaalse strand. Niet zozeer omdat ze de beste, de mooiste of de goedkoopste zijn, want dat was in 2007 Rapa Nuï op de grens van Bloemendaal-Zandvoort. Maar meer omdat ze de meest uitgesproken, meest aparte, meest eigenzinnige en vooral meest party-minded strandtent van Europa en ver daarbuiten is. Een strandtent met een rijke historie en bijzondere tradities.

Woodstock 69 is ruim 15 jaar geleden ontstaan uit twee containers en uit de breinen van twee initiatiefnemers, Steef en Bjørn. Al gauw bleek Woodstock 69 te voorzien in de behoefte aan een plek waar mensen zichzelf kunnen zijn, waar niet belangrijk is wat je doet en hoe je eruit ziet, maar waar ’t er vooral toe doet wie je bent. Op het strand tot aan de vloedlijn stonden overal lederen bankstellen, stoelen en ouderwetse lampenkappen en er lagen Perzische tapijtjes in het zand. Afterparty-gangers sliepen in de late ochtenduren hun roes uit op het nog vochtige strand, onder dikke wollen dekens. De aankleding van de tent was een bonte verzameling van aangespoeld en verzameld materiaal - van etalagepoppen tot wrakhout, van kitscherige kunstwerken tot prachtig handmade mozaïek van kapotte spiegels. Een stuk vergane glorie in combinatie met een ruige, toch ietwat hippe housetent. En tot in de kleine details opzienbarend.

Elk jaar verandert het decor, de inrichting en de aankleding van Woodstock 69. Zo staan er in de afgelopen jaren prachtige bijgebouwen, helemaal met de hand gemaakt en beschilderd, die lijken op van die prachtige cottage huisjes in Tennessee. Een van de huisjes heeft warempel een echte woonkamer, met schilderijen aan de muur. Op heel lange lantaarnpalen - omwikkeld met jute - hebben de Woodstock- seizoensjongens grote palmbladeren bevestigd. Mijn zusje kwam er pas na een hele zomer achter dat de palmbomen dus nep waren, tot grote hilariteit van onze vrienden. Naast de trap van het terras naar het strand loopt een glijbaan voor de grote en kleine kids. De dj-booth stond altijd in de zon, met als resultaat kromme platen. Deze booth staat nu aan de andere kant van de zaal. Ook is de dansvloer een keer zo groot geworden, en dat is ook wel nodig gezien de dagelijkse feestdrukte.

Tja, de aankleding verandert elk jaar. Maar wat blijft, zijn de mensen die Woodstock 69 groot gemaakt hebben. Welke vrouw is er niet wel eens verliefd geworden op Steef, de blonde eigenwijze piraat die aan het Woodstock 69-roer staat? Ook ik heb wel eens kriebels in m’n buik gehad voor deze altijd jong ogende Adonis. Als ik Steef zie moet ik vaak denken aan een dronken fietstochtje waarbij je keihard naast elkaar kan fietsen en grote lol kan hebben, maar ook erg hard kan komen te vallen als de sturen in elkaar verstrengeld raken. Steef is de koning van de verkleedfeestjes, zoals die ene keer, waarbij iedereen gekleed ging als crewlid of passagier van de populaire ‘Love Boat’, naar de gelijknamige serie. Ook is Steef een heel goede trommelaar. Op de dansvloer van de strandtent staan een paar grote trommels waarop iedereen naar hartelust mag rammen.

En wie kent Ruud Jurk van Sfeerbeheer niet, de allround dj die van hiphouse tot aan klassiek draait, en van oerhollandse acid tot aan Flamingo’s aan toe? De supereigenzinnige Ruud heet geen Jurk van z’n achternaam, maar hij draagt vaak een oosterse jurk en een apart knotje of staartje in z’n haar. Ruud is er eentje met een muzikale gebruiksaanwijzing, maar als hij een feestje bouwt, dan is ’t ook een bijzonder feestje. Steef en Ruud zorgen dagelijks voor een vet feest op het strand, wat altijd rustig en eclectisch begint, maar eindigt met (tribal) house. Je kunt dus zeven dagen per week bij Woodstock 69 feesten. Het geluid is uitstekend dankzij Menno Maas en de belichting is heel warm en sfeervol.

Erg traditioneel zijn de Carmina Burana, een prachtig dramatisch operastuk dat elke avond bij zonsondergang wordt gedraaid. Leuke inside information: de Carmina Burana is een lofzang aan seks, gokken, drank en andere ondeugende geneugten van het leven. Vast bekend is ook ‘Killing in the Name Of’ van Rage Against The Machine, wat elke avond en op elk (on)gewenst ogenblik door Steef erin ‘geramd’ wordt, tot groot plezier van de mensen die van pogoën en springen houden. “Some of those that work forces are the same that burn crosses!!” Ook traditioneel is MC Tommy, die met zijn geweldige ‘Daaanssvallaaayyy’ Engelse tongval de muziek voorziet van een opzwepend tintje. Ook de “oude Tom” komt al vijftien jaar op Woodstock 69. Laatst gaf hij me nog een lift op zijn met 69 bestickerde brommer. Tot slot zitten bij de toiletten altijd Syl en Danny, twee vriendinnen en twee topwijven, met het Woodstock 69 hart voor lieve mensen op de goede plek. Zoals de naam Woodstock 69 oproept, zijn er ook regelmatig optredens van goede bands en live-acts, toneelgezelschappen, jongleurs & acrobaten en nog veel meer bijzondere zaken.

’s Avonds kun je je lekker opwarmen aan het grote kampvuur, boven op het terras. Voor zover ik weet is Woodstock 69 de enige strandtent in de omgeving die dat doet. Buiten kun je ook genieten van de housy geluiden die binnen aan elkaar gedraaid worden, want dankzij een prima soundsysteem is de muziek hoorbaar tot op het strand.

Ik heb zelf regelmatig met plezier gedraaid op Woodstock 69. Sterker nog: dankzij dj Flowtation (Rick Floot) heb ik daar draaien geleerd! De dj-booth was - zoals ik ‘m kende - altijd een grote rommel, vol rondslingerende cd’s en decorstukken die elk moment naar beneden konden vallen. Mijn verjaardag heb ik jarenlang traditiegetrouw samen met dj Ms Syche op Woodstock 69 gevierd. Een keer draaide ik Fatboy Slim’s “You know what is what but you don’t know what is what they just strut... what the Fu*&!ck!” tot grote ergernis van dj Godard, die kort daarvoor bezig was om een rustig opbouwend clubsetje aan elkaar te draaien. Het voltallige Woodstock 69-personeel sprong gillend de bar en de dansvloer op. Want zij hadden het vette nummer een week daarvoor op Bali gehoord, tijdens een personeelsuitje. Ik sloeg de spijker op z’n kop. Maar gezien ’t tijdstip sloeg ik wel erg hard. Arme Godard...

Een legendarische avond was een keer back tot back draaien met Steef en dj Tino, iemand die ik tot de beste dj’s van Nederland reken. We vulden elkaar helemaal aan, van progressive naar deephouse en stevige techhouse, van tribal naar hele funky club en beroemde classics. Steef vond de avond heel bijzonder, gezien onze heerlijke dj-flow maar ook gezien de reacties van het uitzinnige publiek. Tino organiseert nu elke vrijdagavond op Woodstock 69 The Beat Boutique, waar verschillende gast dj’s hun unieke sound laten horen. Afgelopen weekend was de eer aan ouwe rot in ’t vak Angelo D’Onorio, samen met Tino. Het was niet superdruk maar wel heel gezellig, en er werd van heerlijke minimal & house naar diepe techno gedraaid. Afgelopen weekend struikelde ik tijdens een Armada @ The Beach feest over een party bij Woodtsock 69, met niemand minder dan Bart Skills & co. Kortom: Woodstock 69 weet wat een dancefeestje bouwen is.

Nu denken jullie zeker: het lijkt wel een promotekst voor Woodstock 69. Maar dan hebben jullie het mis. Want voor m’n rust ga ik liever naar het nudistenstrand of naar de Republiek, daar hebben ze heerlijke grote tweepersoonsbedden. Voor een lekker hapje en een openhaardvuur ga ik naar Bruxelles aan Zee. Voor de bekende Zeebeving feesten ga ik naar Rapa Nuï en voor Armin van Buuren ben ik naar beachclub Vroeger gegaan. Dj San vond trouwens dat ik een te intelligent en te moeilijk cadeau aan Armin had gegeven, gezien het niveau van een gemiddelde dj-groupie. Ik heb aan Armin een mooi wit met rood T-shirt gegeven met daarop een zeer ingewikkelde tekst. Dat vertel ik jullie ooit nog wel eens. Voor een wijds uitzicht en stoer doen op een surfplank ga ik naar Wijk aan Zee, Timboektoe. Voor een nachtelijk Secret Silly’s feestje op Naturel begeef ik me met een groepje naar Scheveningen. En voor een luie namiddag fiets ik - net als dj Dimitri - naar het strandje bij het surfmeer, hier vlakbij de PTT toren in Haarlem. Maar het allerliefst ben ik op Woodstock 69, een beachclub uit duizenden.

Meer Brenda daagt uit:

Voetbalgekte

Vervelende muziek

De oudste club van Nederland

Brenda goes MTV

House in the early days

Bowlen, wasmachines en zwembadkluisjes

Back2Back

Ode aan de illegale feestjes

Muurbloempjes & Podiumbeesten

Van Sunshine naar Zeebeving

Terug van weggeweest

Nightmare on Zijlstreet

Oud & Nieuw

Ge - DEMO - tiveerd

Den Haag is van ons

Verzoeknummertje

Ode aan de opwarm-dj

Festivalfit

Verantwoordelijkheid

Female dj's

Uitgerangeerd