Vervelende muziek

Brenda, 31 jaar, tekstschrijver en semi-profi dj is columniste voor Love2party. Zij geeft haar ongezouten mening over happenings in de dansscene. Brenda hoeft geen gelijk te hebben: zij daagt jullie uit om ook je mening te geven en over dingen na te denken. En garde!

Tekst: Brenda Haveman

Afgelopen weekend zat ik met mijn buurman te mijmeren over lang vervlogen tijden. Hij vertelde mij dat in de beginjaren van de house XTC legaal te verkrijgen was. Er waren zelfs erkende farmaceutische bedrijven die XTC produceerden, en die de pilletjes supergelikt en strak in strippen verkochten. Aangezien de pilletjes op salmiaksnoepjes leken en ook naar salmiak smaakten, werden ze salmiakjes genoemd. Vaak genoeg hoor ik: ‘dat waren nog eens pillen, die waren sterk! Veel beter dan die pillen van nu!’ Vaak zat er in die XTC-pillen van vroeger MDA, een variant van MDMA, wat niet alleen een heel heftig XTC-effect had, maar waar je ook van ging trippen. In die salmiakjes zat in die tijd een hoge dosering MDMA, zo rond de 135 milligram of een hoge dosering MDA, wat inderdaad smaakt naar zwart-wit poeder. ‘Tegenwoordig moet je er twee tegelijk innemen om hetzelfde effect te bereiken’ was de conclusie van mijn buurman. En hij voegde daar nog droog aan toe: ‘die vreselijke techno, electro en minimal van de laatste tijd... je kan wel merken aan de muziek dat de drugs slechter zijn geworden.’

Dit was dezelfde buurman die een maand daarvoor nog een briefje onder mijn deur schoof - terwijl ik stond te mixen - met de mededeling: ‘Brenda, kunnen de BASSEN wat zachter. Housemuziek uit jouw installatie klinkt al SNEL vervelend.’ Ik heb een uur in een deuk gelegen om die tekst, strakker en harder - hup slag in ’t nekkie - had ik ‘m zelf niet kunnen verzinnen. Ik wilde ‘m ook op een flyer hebben, wie weet komt de slogan op m’n verjaardagsflyer binnenkort.

Mijn muziek stond wel hard, ja. Ik moest namelijk weer wat oefenen voor een classics-feest. Nu heb ik wel veel classics, maar omdat ’t classics zijn, staan ze ook in ’t ‘classics bakje’ en draai ik ze dus minder dan de platen in het ‘moderne bakje’. Het zweet brak me uit, want de mixen wilden niet lukken, van veel platen ontbrak de eerste en tweede bas door het vele draaien en scratchen, en het ergste: ik kende m’n platen niet meer zo goed. Uiteindelijk viel het op het feest (Best Oldskool Event) allemaal reuze mee, en ging het mixen dankzij een geweldig lekkere Dateq met omgekeerde knoppen eigenlijk best goed. Totdat één of andere knakker mij een complimentje gaf. Dat complimentje stond geschreven op een briefje. En dat briefje propte deze knakker onder mijn naald. Van de lopende plaat... Jullie begrijpen dat ik ‘m een hoek probeerde te verkopen, alleen stond-ie net iets buiten slagbereik, dus kreeg hij een windvlaag voor z’n neus.

Tja, dat dj-en van mij... Aangezien ik een nieuwe baan heb als content-manager, heb ik niet zoveel tijd meer om naar feesten met vervelende muziek te gaan, dus speel ik ’t maar zelf af op m’n SL1200’s. Net zoals vroeger, toen ik nog pianoconcertjes in Cristofori en in het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen gaf, maar dan nóg vervelender en nóg harder en sneller. Gelukkig kwamen mijn buurman en ik er wel uit wat betreft de geluidsoverlast: de boxen in mijn huiskamer moesten een kwart slag gedraaid worden en… de rust was wedergekeerd. Sindsdien zijn buum en ik dikke maatjes.

Over vervelende muziek gesproken: ik vind het zo jammer dat progressive steeds meer naar de achtergrond verdwijnt. Ik vind progressive house en techno de meest heftige, intense en meeslepende elektronische muzieksoort die er is. Zelf draai ik het ook het liefst, hoewel ik ook veel funky maar ook harde techhouse afgewisseld met house en minimal draai. Twee vrienden van mij uit Zoetermeer vormen het duo Based West en hebben jaren geleden onder de naam Solid Sessions de zomerhit ‘Janeiro’ gemaakt. Enthousiast lieten zij mij horen wat ze aan progressive en deephouse maken. Hun deephouse is van het niveau richting Terry Lee Brown Jr., maar hun progressive kan nog veel intenser en spannender, hoewel de basis al heel mooi en goed is. Aangezien zij zelf de touch met de dansvloer een beetje kwijt zijn - omdat de jongens nog zelden uitgaan - heb ik voor de heren Helwig & Holleman contact gemaakt met Darko Esser, die wel geïnteresseerd is in nieuwe producties. Het grappige is dat er een vermoeden bestond dat de jongens van Based West dachten dat ’t hier om een Duitse hardstyle dj ging. Darrr-Ko Esssscherr! Dat vond ik toch erg schattig en dat zal Darko vast leuk vinden om te horen... of nu te lezen.

Het lijkt me overigens niet gemakkelijk om een goede producer te zijn. Je moet op de hoogte zijn van wat er allemaal in muziekland uitgebracht en gedraaid wordt, je moet weten wat mensen op de dansvloer willen, je moet de juiste techniek beheersen, je moet veel kennis hebben van van alles en nog wat, waaronder auteursrecht, en dan moet je een flinke marketingmachine in werking stellen om je producties aan de man te brengen. Hierbij wordt niets ongemoeid gelaten en de opkomst van Hyves, Myspace en online musicstores zoals Beatport zorgen voor een snelle en efficiënte verspreiding van de reclame. (Zie ook mijn alter ego die mijn foto als profielfoto gebruikt: klik op Niet OK). Het produceren van muziek lijkt me een tijdrovende en energieslopende bezigheid, ergens. Uiteraard geeft je eigen gefabriceerde muziek natuurlijk ook een bom energie.

Toch zou ik ooit nog eens graag willen leren om zelf elektronische dansmuziek te maken. Maar bij het zien van Logic en al die honderden opties en knopjes klap ik helemaal dicht. Georgio Schultz, een goede vriend van mij die producer en dj is, bivakkeert vaak dagenlang in zijn studio en is soms uren met een klein loopje bezig. Dat vind ik zo knap, iemand met zo’n engelengeduld. Ik zou de Apple na drie pogingen meteen ’t raam uitkeilen. Bovendien zou ik echt niet meer weten waar ik me op zou richten wat muziek betreft. Want ik vind progressive mooi, maar ja…vindt het huidige danspubliek progressive net zo mooi als ik? Ik denk dat het voor de gevestigde orde zoals Deep Dish niet moeilijk is om je hart daarin te blijven volgen, maar voor nieuwkomers… die worden haast verplicht om mee te hypen.

Laat ik nog maar even wachten met de Logic-bijbel. Voorlopig hou ik ’t nog maar bij dj-en en het schrijven van songteksten, mijn baan, pianospelen, tekenen en ontwerpen, paardrijden, ballet, fitness, mijn eigen bedrijf, mijn uitvinding, en mijn zwaar seksueel getinte romans die ik ergens wil uitbrengen - want dit was wel weer een heel seksloze column ;). Binnenkort niet alleen vervelende muziek, maar ook wat vervelende tekst. I’ll be back...

Meer Brenda daagt uit:

De oudste club van Nederland

Brenda goes MTV

House in the early days

Bowlen, wasmachines en zwembadkluisjes

Back2Back

Ode aan de illegale feestjes

Muurbloempjes & Podiumbeesten

Van Sunshine naar Zeebeving

Terug van weggeweest

Nightmare on Zijlstreet

Oud & Nieuw

Ge - DEMO - tiveerd

Den Haag is van ons

Verzoeknummertje

Ode aan de opwarm-dj

Festivalfit

Verantwoordelijkheid

Female dj's

Uitgerangeerd