25 jaar Club Stalker in Haarlem

Brenda, 31 jaar, tekstschrijver en semi-profi dj schrijft als columniste voor Love2party. Zij geeft haar ongezouten mening over happenings in de dansscene. Brenda hoeft geen gelijk te hebben: zij daagt jullie uit om ook je mening te geven en over dingen na te denken. En garde!

Tekst: Brenda Haveman

Neerlands oudste club bestaat deze maand 25 jaar en dat wordt gevierd. Club Stalker in de Kromme Elleboogsteeg in Haarlem staat bekend als een eigenzinnig bedrijf dat altijd een eigen koers vaart. Club Stalker heeft oog voor kwaliteit en voor trends in de hedendaagse dancescene, maar heeft ook oog voor underground, kunst en cult. Dit is een geweldige combinatie waardoor de club beroemd en berucht is in Nederland en daarbuiten. Voormalige progressive dj’s als Danny Howells braken dankzij Club Stalker door in Europa, Tiësto heeft er zelfs gedraaid en Luciën Foort is ook mede dankzij Club Stalker flink doorgebroken. Voor mij is Club Stalker een oudere surrogaatbroer, een muzikaal atelier, een sociale ontmoetingsplek en een huiskamer-in-één.

Afgelopen vrijdag 18 april was het precies 20 jaar geleden dat Eddy de Clerq voor het eerst house draaide in Club Stalker, dus dat werd gevierd met een speciale houseclassics avond. Zki, Hukke, Ardy B., Marnix en Remy stonden die avond aan het roer en lieten aan de nieuwe kiddo’s horen hoe mooi house vroeger klonk. “I’ll be there, until the night is a morning…’ bezorgde iedereen een brok in de keel.Eigenlijk was het leuker geweest om van deze dj’s 25 jaar Stalker-herinneringen te verzamelen, maar dat is helaas niet gebeurd. Daarom teken ik mijn eigen herinneringen maar op.

Hartsvrienden

In Club Stalker heb ik mijn geliefde van destijds leren kennen, Ryo. Ik vond ‘m altijd maar een rare Indo-Chinees, en dat was ie ook, gelukkig. We dansten alsof we door de duivel waren bezeten, God wat waren we verliefd! Uiteindelijk werd dat ook een langdurige relatie. Club Stalker was voor ons een tweede huiskamer. Er is zelfs een tijd geweest dat we van donderdag tot en met zondag in de club te vinden waren. We werden eens middenin de nacht wakker en zijn toen met onze pyjama aan naar Club Stalker gegaan. We vielen niet eens op, haha! Mede dankzij Club Stalker en Ryo heb ik een hoop mooie en lieve, bijzondere personen mogen leren kennen, waarvan er een aantal nu nog steeds na al die jaren mijn hartsvrienden zijn.

Han & Jan & El Deider

Uniek zijn de broertjes Han en Jan bij de deur, wat mij betreft de beste portiers en security’s van Nederland. Nog unieker is Club Stalker-rot DJ El Deider, de sluitingstijd MC - die heel goed irritante ringtones kan imiteren - van wie ik een hoop geleerd heb op muzikaal gebied. Hij heeft zelfs zijn eigen club in de club gehad met de illustere naam ‘Ringo’. Club Ringo werd gebouwd op het podium van Club Stalker en had zijn eigen portier en barpersoneel, maar ook zijn eigen schlagermuziek. Ik kan me nog een polonaise herinneren met Eric de Man, bedrijfsleider Thor en nog wat Club Stalker-gangers, terwijl ik met de platen en koptelefoon van Eric de Man stond te draaien. De portier van Club Ringo kreeg zelfs fooi met de woorden ‘Bedankt pik!’. Helemaal een gekkenhuis werd het toen ik mijn complete interieur in Club Stalker terugvond, tot aan Feyenoord videobanden aan toe.

Pink Planet met Dolly Bellefleur

Vroeger -toen ik nog klein was- dronk ik als ik uitging altijd chocomel, en met heel hoge uitzondering een colaatje. Dj Marnix trakteerde mij in Club Stalker op m’n eerste sterke borrel, Whiskey-cola, en na eentje stond ik gelijk te tollen op m’n benen. Daar heb ik nu niet meer zo’n last van overigens…. Ook kan ik me nog herinneren dat ik een keer geweigerd werd omdat ik geen schoenen met hoge plateauzolen droeg. Dat was tijdens een Pink Planet avond, speciaal voor de gay scène georganiseerd en gehost door de altijd charmante Dolly Bellefleur, oftewel Ruud, oftewel ‘mijn broertje’. Braaf als ik was ging ik naar huis om andere schoenen aan te trekken en ik werd daarna wel binnen gelaten. De Pink Planet avonden stonden bol van ludieke acts, seks, house en vooral veel gekkigheid. Ruud tilde mij een keer heel enthousiast op tot boven zijn hoofd, maar vergat dat ik een kort rokje aanhad wat praktisch helemaal optrok tot aan mijn oksels.

Brenda & Dimitri

De eerste keer dat ik mocht draaien in Club Stalker was met m’n grote held destijds, Dj Dimitri. Dat was een drukke en gezellige avond, bovendien was mijn draaistijl een prima match met die van Dimitri. Ik was erg zenuwachtig die eerste keer, maar die zenuwen verdwenen als sneeuw voor de zon toen Dimitri zei: ‘je doet ’t hartstikke goed hoor, iedereen danst, dat is heel bijzonder zo aan ’t begin van de vrijdagavond!’ Dit in tegenstelling tot de nachtmerrie die ik de nacht ervoor had, waarin ik droomde dat er een kluwen wol onder m’n naalden zaten en al m’n platenhoezen leeg waren…

Gezellig was ook de Pinksteravond, toen ik spontaan werd gebeld door dj Zki of ik zin had om met hem mee te draaien om zodoende een ‘ouwe man te helpen met zijn mix’, zoals hij zelf verzuchtte. We waren allebei niet uitgerust dus dat werd een rommelig ratjetoe aan platen, maar gezellig was het wel.

Billy Nasty

Maar mijn beste set ooit draaide ik samen met Victor Coral op een feestdag in Club Stalker, de dag dat mijn opa was overleden. Verdere bijzonderheden ...o ja... ik heb Billy Nasty een keertje op een doodgewone zaterdag ontvoerd van een TechnoVision feest naar…Club Stalker. Gene Farris en Brian S. draaiden die avond. Tot grote verbazing van het personeel kwam ik met de wereldberoemde technogoeroe binnen. William Nastri, zoals Billy Nasty eigenlijk heet, vond ’t gewoon gezellig om een avondje te clubben met een blonde Haarlemse. Hij kon zich nog goed herinneren dat ik een keer na sluit in Club Stalker zijn baggy jeans naar beneden had getrokken omdat die toch al ver onder z’n onderbroek hing... ik zag ‘m van achteren aan voor iemand anders die ook kaal is dus ik dacht: ‘Naar benéden die broek.’ Gelukkig kon William er wel om lachen. ‘Dat doet ze altijd’, wist dj boeker Damir hem nog haarfijn uit te leggen.

Danny Howells

De meest memorabele dj-sets die ik in Club Stalker gehoord heb waren van Danny Howells, El Deider & Sven, Nathan Coles, Tommie Sunshine, Terry Francis, Paul Thomas, Freq Nasty, Remy, Harry Lemon8, Tino, Eddie Richards, Terry Toner & Herr Arter en Billy Nasty. Tegen Danny Howells, die mij de hele tijd voor een Spaanse aanzag en daarom ook de hele tijd in het Spaans tegen me aan praatte (ola chicka!), zei ik op 7 januari: ‘Danny, this was the best party of the year!’ Zijn antwoord was: ‘WWHAAHAHA it is fucking the first week of january! But thanks darling!’ (Pas aan het einde van het jaar bleek dat de nacht met Danny Howells in Club Stalker inderdaad het beste feest van het jaar was.)

Dieptepunten

Dieptepunten in Club Stalker waren er haast niet...tja...behalve dat ik ooit es als Blonde Bimbo samen met Michel de Hey op de flyer stond. Een grappige bijnaam, ooit verzonnen door Alexander Koning, die toch wel de illusie wekte dat ik een of andere deepthroat act zou gaan neerzetten. Erg groot dieptepunt was de Slechtste Nacht Van Het Jaar 2004, toen ik verkleed was als Kabouter Plop en door barman Allard vervoerd werd in een poppenbuggy en eindigde in een villa op het platteland van Baambrugge. Of die keer dat ik met 5 dj’s back 2 back moest draaien ná Koninginnedag, de Doorgedraaid avond. Nou, doorgedraaid waren we allemaal inderdaad. We deden toen een wedstrijdje wie de meeste keren de lopende plaat van de draaitafel kon halen en wie het snelst in slaap kon vallen in de dj-booth. Ik zal maar niet de namen noemen van de dj’s die uiteindelijk gewonnen hebben.

Legendarisch waren ook de Outside-In avonden in Club Stalker, met o.a. Joost van Bellen & Errol Alkan…toen ik als slaafje bijna topless met Rolf verkleed als Sinterklaas en El Deider verkleed als aap in een glazen kooi heb rondgelopen, waar ik als SM-meesteres flinke klappen heb uitgedeeld aan wat gewillige Haarlemse studiebollen. En die keer niet te vergeten toen ik als special act halfnaakt op een operatietafel heb gelegen, omringd door enge dokters die mij helemaal insmeerden met paardenbloed. In m’n hand hield ik een stel echte, plakkerige schapenhersenen, vers van het slachthuis... maar daar kwam ik pas achter toen de act afgelopen was. Huu bah.

Hoogtepunten van de dj’s

Aangezien de houseopa’s van Club Stalker niet hun eigen hoogtepunten hebben aangegeven, heb ik ze maar zelf verzonnen. Voor dj Zki was het ultieme Club Stalker moment een afzuigkap, die de condens van z’n hoornen bril zoog. Voor El Deider was het de introductie van de mic versterker en de Pioneer-effectenknop, om zodoende met veel geschreeuw en weinig wol het echte ringtone effect te krijgen. Voor Marnix was het de automatische toeter met zwaailichten in plaats van met de hand geknepen partytoeter. Voor Hukke was het hoogtepunt de grotere dj-booth met nu nóg meer ruimte voor zijn 12 platenkoffers. Voor Dimitri was de klok die een uur vooruit liep het absolute hoogtepunt, zodoende was ie altijd op tijd. Voor Ardy B. was vrijdag 18 april zijn laatste houseset in Club Stalker. Voor Georgio was het Club Stalker hoogtepunt de plaat Good Life en Remy’s hoogtepunt in Club Stalker was vlakbij de nooduitgang.

Verder heb ik zelf heel leuke herinneringen aan de bezemkast, aan het herentoilet en aan de Kromme Elleboogsteeg, met name dat donkere hoekje en de parkeerplaats ;). Eigenlijk heeft Club Stalker een prominente plaats ingenomen in mijn leven, tot op de dag van vandaag.

Club Stalker

Meer Brenda daagt uit:

Brenda goes MTV

House in the early days

Bowlen, wasmachines en zwembadkluisjes

Back2Back

Ode aan de illegale feestjes

Muurbloempjes & Podiumbeesten

Van Sunshine naar Zeebeving

Terug van weggeweest

Nightmare on Zijlstreet

Oud & Nieuw

Ge - DEMO - tiveerd

Den Haag is van ons

Verzoeknummertje

Ode aan de opwarm-dj

Festivalfit

Verantwoordelijkheid

Female dj's

Uitgerangeerd