Van Sunshine naar Zeebeving

Partyscene Redactie | 29 oktober 2007
blogs

Van Sunshine naar Zeebeving 

Brenda, 31 jaar, tekstschrijver en semi-profi dj schrijft als columniste voor Love2party. Zij geeft haar ongezouten mening over happenings in de dansscene. Brenda hoeft geen gelijk te hebben: zij daagt jullie uit om ook je mening te geven en over dingen na te denken. En garde!

 

Tekst: Brenda Haveman

Hij verdient niet de schoonheidsprijs, Tommie Sunshine. Een underground dj, producer, songwriter en labeleigenaar uit de VS. Deze markante figuur ziet eruit als Jezus Christ Superstar, met zijn lange haren, zijn grote baard en een zonnebril die op zijn hoofd geplakt lijkt. Met zijn breed geschouderd maatkostuum en zijn hoog-water-in-de-polder-broek. Maar draaien kan ie! Van onvervalste disco naar new wave, electro, minimal en weer terug. Een sexy housesound die zijn weerga niet kent.

Lokale Haarlemse dj-held Sven aan het werk

 

Ingeleid door DJ Sven, onze lokale Haarlemse held, gaf Tommie Sunshine een pittig setje weg in Club Stalker. Zijn lange haren wapperden flink heen en weer en zijn muziek rockte de pan uit. Club Stalker was bezaaid met rubber autobanden, en een paar mannen deden ze om als een zwembandje om vervolgens tegen knappe meisjes aan te bompen. Versierpoging mislukt. Van een goede vriend hoorde ik dat Tommie Sunshine nog maar 32 is, ik kon het niet geloven. Door zijn behaarde gezicht kun je zijn leeftijd niet gemakkelijk inschatten. Tommie Sunshine is in de underground scène zeer bekend, bij het grote publiek nog niet. Daar komt naar mijn bescheiden mening vast nog verandering in.

Tommie Sunshine in Club Stalker 

Het volgende feestje was Zeebeving op 6 oktober, georganiseerd door ‘Haarlems Finest’. Deze party werd gehouden op het Bloemendaalse strand bij Rapa Nuï, volgens velen de beste strandtent van Nederland. De line-up was flink uit de kluiten gewassen. Met minstens vijftien draaikoninkjes achter de decks waaronder allemaal Haarlemse helden, Marnix, Georgio en Terry Toner was het dj-aanbod zeer royaal. Wat gelijk opviel was de gezelligheid en warme, vrolijke kleuren van zowel de belichting als de tent zelf. Alleen was het in de grote tent best koud, waardoor de mensen zich opwarmden aan elkaar door in hoekjes te blijven staan. Vanuit de partytent hadden we een mooi uitzicht op zee, dat gaf de sfeer iets extra’s. Gelukkig werd er al snel iets gedaan aan de kou in de tent, waardoor de mensen als vanzelf gingen dansen.

Wie opviel met zijn draaitalent was dj Georgio, die met een Hawaïketting om zijn nek een zeer funky mix, van groovy naar electro-eoriënteerde house, draaide. De sfeer zat er toen goed in, het was goed druk en de mensen zagen er stuk voor stuk prachtig uit. Er was ook een hilarische act van een aantal mensen die in verband gewikkeld een stel slachtoffers van plastische chirurgie speelden. De omgeving van de partytent was jammer genoeg niet party-proof, want ik heb toch enkele keren flink zand moeten happen door de balken hout die daar her en der op de grond lagen. En volgens mij was ik niet de enige. Toch kijk ik terug op een fijn, laatste strandfeest in 2007. Ga ik volgende zomer vaker doen.

Rapa Nui

Rest me nog een feestje in Haarlem, met Alexander Koning, Paul Kalkbrenner en Remy, afgelopen zaterdag in Het Patronaat. Wie verrassend goed draaide, was Alexander Koning. Hij hield ondanks de minimale beats de funk er goed in. Aangezien de airco rond een uurtje of 3 - wintertijd - stukging, kwam het water van het plafond. De minimal techno was donker en niet heel erg feestelijk, dus de mensen kwamen niet helemaal los. Of het kon aan mij liggen, omdat het niet helemaal mijn type muziek was. Door een probleempje met de lichttafel kon er niet optimaal belicht worden waardoor sommige dj’s zich flink in het zonnetje gezet voelden en het publiek wat onderbelicht bleef. Toch was het wel een geslaagd feest; lekker druk en met een goede sfeer.

Ik ben blij dat ik weer actief ben in partyland. Ook ben ik erachter gekomen dat als je er niet bij bent, je ook niet weet wat je mist. Dus dat het skippen van een feestje niet altijd erg is. Maar ik ben nu eenmaal geïnfecteerd met een hardnekkig feestvirus, en daar kom ik niet zo gemakkelijk vanaf. Stiekem wil ik dat ook niet.  

Meer Brenda daagt uit:

Terug van weggeweest

Nightmare on Zijlstreet

Oud & Nieuw

Tales from a dancefloor - part two

Tales from a dancefloor - part one

Ge - DEMO - tiveerd

Den Haag is van ons

Verzoeknummertje

Ode aan de opwarm-dj

Festivalfit

Verantwoordelijkheid

Female dj's

Uitgerangeerd

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws