Brenda terug van weggeweest

Partyscene Redactie | 24 september 2007
blogs

Gemist

Brenda, 31 jaar, tekstschrijver en semi-profi dj schrijft als columniste voor Love2party. Zij geeft haar ongezouten mening over happenings in de dansscene. Brenda hoeft geen gelijk te hebben: zij daagt jullie uit om ook je mening te geven en over dingen na te denken. En garde!

Tekst: Brenda Haveman

Zaterdagnacht. Wilhelmina Pakhuis in Amsterdam. Samen met een goede vriend betreed ik deze leuke laagdrempelige club. Ik ben al sinds lange tijd niet meer uit geweest, dus ik moet even acclimatiseren. De harde bassen en snerpende hoge tonen doen wat pijn aan mijn afgekickte oren en de benauwde warme rooklucht ruikt vertrouwd Brenda is niet alleen een prima columniste, ze kan ook een stevig riobbertje draaienen ouderwets gezellig. De mensen beuken tegen elkaar op en ook ik word tijdens het passeren van anderen bijna omver gegooid. Iets waar ik vroeger minder last van had dan nu. Ik ben helemaal nuchter. Ik klim zoals gewoonlijk het podium op, niet alleen om lekker vrij te kunnen dansen, maar ook om de dj’s Alexander Koning, een vriend van mij, en Mike Ravelli een dikke kus te geven. Ze kijken blij verrast en ook wat geschrokken. Want hoe kan Brenda, die zo lang ziek is geweest, nu ineens voor hun neus staan?

Ik pak een bos warm geworden selderij en een bos worteltjes die op de dj booth geplakt zitten, en ik zwaai er een beetje mee in het rond. Alexander pakt demonstratief een grote wortel en doet voor hoe het moet met zijn mond. Totdat ik een prei vind, en ja hoor, natuurlijk probeer ik het meisje met de prei te imiteren ware het niet dat de minimal techno van Sander en Mike er vet overheen gaat en ik dus niet meer op het zo bekende deuntje kan komen. De beide jongens draaien de koppen aan elkaar en het Wilhelminadak gaat eraf. De twee Haarlemse maatjes draaien stuk voor stuk bijzondere platen met heftige breaks, met een schurend, gillend geluid en monotone, droge bassen en sissende snare drums. Ik flirt met een knappe jonge student met een plastic schort voor, en ik mag even knabbelen aan een worteltje dat hij me voorhoudt en ik voel me ineens heel stil worden van binnen.

Stil, omdat ik door mijn ziekte deze zomer alle leuke feesten en grote festivals heb gemist. Stil, omdat ik alle vette party’s zoals Extrema, The City is Ours en Mysteryland heb moeten missen. Hoewel, Mysteryland heb ik nog een beetje mee kunnen maken dankzij een gezond fietstochtje om het Floriadeterrein. Mijn pa en ma wonen daar namelijk. En ja, zij krijgen toegangskaarten met korting vanwege de geluidsoverlast, wat heel netjes is. We hebben nog even stil gestaan bij een groep jongens die dacht slim te zijn door de sloot naar het Mysterylandterrein over te zwemmen. Dapper, want de Brenda is als een engel op de dansvloersecurity met honden stonden hen al op te wachten. Hap, hap, auw, auw. Bij mij begon het ook te kriebelen maar helaas, vanwege mijn gezondheid mocht ik niet meefeesten. Mijn pa werd nog besprongen door een jonge knappe meid en ze kuste hem hartstochtelijk, omdat hij haar mobieltje had gevonden. Mijn pa stond met een rooie biet en ik dacht aan de tassen vol spullen, geld en mobieltjes die ik binnen tien jaar feesten al ben kwijtgeraakt...

Er klimt in het Wilhelmina Pakhuis een sexy donker meisje het podium op met twee lichtgevende knotsen. De lichten gaan uit en ze geeft een flitsende dansact. Door de snelheid van haar bewegingen en de duisternis zijn er alleen maar fluorescerende strepen door de lucht zichtbaar. Heel mooi. Ik denk weemoedig terug aan de tijd dat ik ook onbekommerd aan het springen en aan het flierefluiten was op de dansvloeren en op de podia van verschillende clubs. Het kon niet op, hoe gekker hoe beter. Nu ik ziek ben geweest moet alles een tandje lager, waar ik ontzettend van baal overigens. Maar het komt wel weer, dat houd ik me voor. In de tussentijd spring ik van de dansvloer op het podium en weer terug, klappend en joelend, om zodoende het oude feestgevoel wat ik zo gemist heb, terug te krijgen. En het lukt zowaar.

Meer Brenda daagt uit:

Nightmare on Zijlstreet

Oud & Nieuw

Tales from a dancefloor - part two

Tales from a dancefloor - part one

Ge - DEMO - tiveerd

Den Haag is van ons

Verzoeknummertje

Ode aan de opwarm-dj

Festivalfit

Verantwoordelijkheid

Female dj's

Uitgerangeerd

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws