Grootste dj-Belg aller tijden?  

Ronald Molendijk is terug als columnist van Love2Party. Vanaf nu alleen als het écht kriebelt in de onderbuik van de Rotterdamse dj/producer en clubuitbater. Alleen als zijn vingers hem dirigeren naar zijn typmachine, kunnen we e-mail verwachten van de man die in 2002 en 2003 al legendarische verhalen voor ons schreef. De dj-gig van Deur-voorman Tom Barman bracht hem tot het volgende betoog.

Hij is nummer 65 in de verkiezing Grootste Belg aller tijden, medeorganisator van de 0110 concerten om de verdraagzaamheid in de wereld te stimuleren, frontman van popband Deus, en regisseur van de film ‘Any Way The Wind Blows’. Deze man, ik heb het hier natuurlijk over Tom Barman, heeft dadendrang, iets te melden en is succesvol in ‘bijna’ alles wat hij doet.

Het hierboven genoemde rijtje, terug te vinden op Wikipedia, is nog niet helemaal compleet, want Tom Barman draait ook.

Tom Barman, zanger, regisseur, organisator, nummer 65, is ook nog eens dj. Daar heb ik al een paar keer iets over gehoord, en in bladen zoals Oor en Nieuwe Revu over gelezen. Afgelopen vrijdag, tijdens de afterparty van het filmfestival, was daar ineens dj Tom Barman. Voor mij een uitgelezen mogelijkheid om eindelijk eens te dansen op de sound van deze Belg.

Nu moet de lezer van dit stuk zich goed realiseren dat wij dj’s tegenwoordig met cd-spelers kunnen werken. Deze apparaten hebben de strijd met de draaitafel in het voordeel van de digitale techniek beslecht. Ze slaan bijna nooit over, hebben geen last van feedback, zijn snel, vol met extra functies en staan echt overal op aarde in de dj-booth. Bovendien hebben ze ten opzichte van een draaitafel nog een HEEL groot voordeel: in een display laten ze het aantal beats per minuut zien van het nummer dat je aan het afspelen bent.

Als je dus twee cd-spelers sync laat lopen met hulp van je pitch control-schuif, dan, echt, dan kan iedereen mixen. Verwacht daarom binnenkort een afsplitsing van de Josti Band, het Josti Band dj-team, dat door het land gaat trekken - zo simpel is mixen nu geworden.

Terug naar vrijdagnacht, Rotterdam, de Rotterdamse Schouwburg, afterparty Filmfestival, de zaal rechtsachter, gevuld met frisse leuke filmbezoekers, stuk voor stuk klaar voor een FEESTJE! Oh ja, en daar stond ik tussen. Samen met een hele leuke en mooie dame. Er was wodka, er stonden grote speakers en er hingen leuke lampen. Kortom: ik was er echt helemaal klaar voor.

Met ‘helemaal klaar voor’ bedoel ik HELEMAAL klaar voor. PUT YOUR HANDS UP was voor mij het motto van de avond. Niet voor niets had de fysiotherapeut mijn schoudergewrichten diezelfde dag nog losgegooid.

Tja, en toen was daar Tom Barman, de dj Tom Barman. Ik heb het écht geprobeerd. Twee uur lang heb ik me opengesteld voor de sound van deze dj. Twee uur lang ben ik op zoek gegaan naar een goed plekje, want misschien ontbrak het daar wel aan. Helaas, het lukte maar niet om iets te doen met de brei van muziek die over me werd uitgestort.

De ene na de andere electro-plaat, echt slecht gemixt, kwam voorbij. De dj in kwestie zette statisch muziek op, er vond geen enkele actie op het mengpaneel plaats. Dat resulteerde in een zeer lome sfeer in de zaal. Er was geen hoogtepunt, niets - saai, saai, saai.

Er zijn mensen die het hip vinden om af en toe ook met vinyl te draaien. Zo iemand is Tom Barman. Tijdens zijn set was veelvuldig te horen hoe het klinkt als er iemand tegen de dj-booth aanloopt, terwijl er een vinyltje op de draaitafel ligt. Hak, hak, hakkerdehak De plaat sloeg over. Nog een keer en weg was de sfeer.

Nu is het niet zo dat een dj perse fantastische mixen moet kunnen maken om succesvol te zijn. De zaterdag hiervoor heb ik tenslotte heerlijk gedanst op een eclectische set van een dj die werkelijk alles door elkaar gooide. Er was geen opbouw in dat optreden te bespeuren, maar wel vakmanschap om de meest bizarre tempoverschillen aan elkaar te breien. Een spannende muziekkeuze en een overtuigende dj on a mission zijn vereist - het minimale houvast dat je als dansvloerspringer nodig hebt.

Tom Barman wist geen van deze dingen te brengen. Er zijn honderden bedroom dj’s die deze taak met één hand vastgebonden op de rug beter hadden ingevuld dan dj-Belg Tom Barman.

Natuurlijk ontgaat mij de extra waarde van een celeb achter de draaitafel niet. Sterker nog, ik ben een groot voorstander van het ‘niet al te serieus nemen’ van mijn vak, maar het is wel degelijk een vak. Als de persoon in de dj-booth de dansvloer wenst te bestoken met vette serieuze house, dan wil ik ook bestookt worden. STRAKKE Mixen, een spanningsboog creëren, eventueel aangevuld met effecten, acapella's, you name it, maar er moet wel ACTIE zijn.

Ineens komt de vraag in me op of ik nu als dj een recensie zit te schrijven over een dj? De beste stuurlui staan aan wal. Dat is altijd mijn gedachte als ik zo’n zure bespreking van een avond zit te lezen op deze partysite. Nee, dit is niet zomaar een recensie, het is een constatering. Dj zijn, is iets anders dan dj spelen.

Hierbij wil ik aan zanger, wereldverbeteraar, muzikant, één van de grootste Belgen aller tijden en filmregisseur vragen om weer wat vaker Tom Barman aan de bar te zijn, en het draaien van muziek thuis te doen.

Ronald Molendijk

Lees ook:

Eerste Souldag