Brenda daagt uit: Verzoeknummertje

Verzoeknummertje

Brenda, 30 jaar, tekstschrijver en semi-profi dj schrijft sinds kort als columniste voor Love2party. Zij geeft haar ongezouten mening over happenings in de dansscene. Brenda hoeft geen gelijk te hebben: zij daagt jullie uit om ook je mening te geven en over dingen na te denken. En garde!

Door: Brenda Haveman

'Hey Brenda...vraagje...heb je ook die ene plaat...hoe heet ie ook alweer...hands up for...ehhm...' 'Verzoeknummertje, gozer? Geen probleem. Heb je ook die plaat van Global Underground, heb je ook die ene plaat van Plastic City, heb je ook die ene plaat van Bedrock, of die ene van Azuli? Prima hoor, je vraagt maar raak voor een knaak, ik koekeloer wel of ik 'm in m'n tas heb zitten en als ie in m'n mix past, wil ik 'm best wel draaien voor je.' 'Eh...nee...niet die...ik bedoel eh...Put your hands up for Detroit!'

O ja. Die. Was ik even glad vergeten. Die plaat had ik namelijk al een tijdje niet gehoord. Stom, stom. Dat ik die niet in m'n platentas heb gedaan. 'Put your hands up for Detroit' van Fedde le Grand. Met het o zo herkenbare deuntje. Met alle respect voor de producer - die overigens veel betere platen heeft uitgebracht dan deze hit - maar 'Put your hands up for Detroit' heb ik nooit in mijn tas zitten. Ik heb hem gewoon niet. Ik vind 't een prima commerciele plaat die 't goed doet bij een heeeele hoop andere dj's, maar niet bij mij. Het past gewoon niet binnen mijn draaistijl. Toch vragen ze 'm telkens aan, alsof ik op de kermis sta.

Ik voel me schuldig, ik ben niet up-to-date, ik ben geen kermisattractie, ik mis de X-factor want ik ben niet van plan om Put your hands up for Detroit te draaien. En zie die gezichten. Alsof ik hun hele avond heb verpest. Ik voel me dubbel schuldig. Schuldig omdat mijn draaistijl afwijkt van wat de grote massa wil, schuldig omdat ik niet bekend ben met de hitgevoelige smaak van mijn publiek, en ik voel me schuldig omdat ik voet bij stuk hou en dat verzoeknummertje dus niet draai.



Ik voel me schuldig, ik ben niet up-to-date, ik ben geen kermisattractie, ik mis de X-factor
Daarentegen pak ik maar weer een 12" uit mijn zorgvuldig geselecteerde stapeltje platen en probeer er maar weer een vloeiende mix van te maken, puur op gevoel, spontaan. Ik draai van minimal tot progressive techhouse en weer terug. Ik kies de muzieksoort die ik wil en het sfeertje dat ik neerzet moet bij de sfeer en setting van de avond passen. Ik dacht dat dat me altijd wel goed afging, ook vanavond, maar blijkbaar ben ik zonder 'Put your hands up for Detroit' toch een vreemde eend in de bijt. Blijkbaar had ik met deze plaat echt de tent op z'n kop kunnen zetten, maar ach, kans gemist dus.

Ik vraag me meteen af: zou een Michel de Hey of een Benny Rodrigues 'm misschien in de tas hebben zitten? Wordt ie bij deze jongens ook aangevraagd? Daar ben ik reuze nieuwsgierig naar. En nog liever wil ik weten: draaien ze die plaat ook op verzoek? Ik denk het niet. Deze jongens hebben thuis ook hun plaatjes zorgvuldig geselecteerd, ook zij hebben voor een bepaalde stijl gekozen waar 'Put your hands up for Detroit' niet tussen past en zij stralen niet bepaald uit dat zij op verzoek commerciele plaatjes opzetten, maar dat kan ik mis hebben natuurlijk. Volgens mij haalt niemand het in zijn of haar bolle kop om 'Put your hands up for Detroit' aan te vragen bij Michel of Benny.

Inmiddels ben ik er achter waarom ze dat bij mij wel doen. Omdat ik geen beroemde dj ben, maar een tevreden hobbyist die blijkbaar te diepzinnig draait voor een hobbyist.
En omdat er blijkbaar op mijn voorhoofd staat: 'Verzoekje? Vraag maar raak. Het liefst middenin mijn mix a.u.b.'

Meer Brenda daagt uit:
Ode aan de opwarm-dj
Festivalfit
Verantwoordelijkheid
Female dj's
Uitgerangeerd