In de bladen of op websites kom je diverse dj-charts tegen. Lijstjes met, volgens de ondervraagden, de beste tien platen van dat moment. Waarom die platen zo goed zijn, wordt meestal niet vermeld. Maar wel op Love2Party. Deze keer de 10 van … DJ’s André Dadi en Ron Wood.
André Dadi's Funk Me Top 10 2007
Voor dit lijstje heb ik mij weer eens ouderwets in het stof gewerkt door een dagje in mijn archief te spitten. Onderstaande platen staan in volstrekt willekeurige volgorde. Deze fluctueert dagelijks afhankelijk van mijn stemming. Aangezien Love2Party mij verzocht heeft om een top10 samen te stellen, heb ik er maar een nummering voor gezet.
1. Willie Hutch - And All Hell Broke Loose
Schitterende plaat om een set mee te beginnen. Je hoort Willie Hutch een club inkomen en de dj vragen of deze zijn nieuwe track wil draaien. Het gevolg is een partij stomende funk, zoals dit alleen maar gemaakt kan worden door Norman Whitfield, mijn favoriete producer aller tijden, die ook verantwoordelijk was voor het betere werk van The Temptations, Rose Royce, Undisputed Truth en Stargard.
2. Oliver Sain - London Express
Oliver Sain was in de jaren zestig altsaxofonist in the Kings Of Rhythm, de band van Ike Turner voordat deze aan de exploitatie van vrouwlief Tina begon. Tevens was hij verantwoordelijk voor een van de mooiste muzikale momenten die ik ooit heb beleefd. Begin jaren tachtig trad hij op als bandleider van The Kings Of Rhythm in jazzcentrum Thelonious in de Berekuil aan de Lijnbaan te Rotterdam, aangezien Turner niet gemist kon worden in de penitentiaire inrichting waar hij op dat moment verbleef. Ik was daar met Popcorn Pete van Hip To The Jive als een van de weinige bezoekers. In de pauze liep ik met het lood in mijn schoenen naar Sain met de vraag of bovenstaand nummer ook in zijn repertoire voorkwam. Helaas. Tijdens de tweede set bleek echter dat hij het backstage heel snel met zijn band had doorgenomen en het, weliswaar in een zeer rammelende versie, ten gehore bracht. Daarna heb ik nooit meer ergens een verzoekje ingediend, want dat hoort niet.
3. Bill Withers - You Got The Stuff (12" versie)
Bill Withers was, is en blijft de beste singer/songwriter die ik ooit heb gehoord. Luister vooral eens naar zijn live-album Live In Harlem. You Got The Stuff is misschien niet zijn allersterkste nummer, maar voor de speciale 12” versie uit 1978 heeft hij er een dampende dubversie achteraan geplakt. Zelden heb ik zo lang naar een plaat lopen zoeken.
4. T-Ski Valley - Catch The Beat
Deze plaat hoorde ik voor het eerst in de Otto, de voorloper van de Full Moon, de legendarische funktempel van Rotterdam. Een kruising tussen disco en rap, maar wel een van de besten op dat gebied. Na lang zoeken heb ik hem pas dit jaar te pakken gekregen.
5. LL Cool J - Illegal Search (Keep On Searchin' Mix)
Uit de tijd dat rapmuziek in een aanzienlijk hoger tempo lag dan tegenwoordig. Beats en bas draaien als een goedlopende motor op deze plaat die ik sinds de Full Moon altijd bij me heb.
6. The Winans - It's Time
Nog een plaat uit de Full Moon. Een van de meest funky swingbeat-platen ooit en de uitzondering op de regel "swingbeat swingt niet". Producer Teddy Riley op z'n best met The Winans die duidelijk hoorbaar hun jeugd in een gospel koor doorbrachten.
7. Marcus Miller - Higher Ground
Toch maar een nieuw nummer in het overzicht. Een Stevie Wonder klassieker in de instrumentale uitvoering van misschien wel de beste bassist ter wereld. Voor de liefhebbers van plukbas.
8. Universal Congres Of - Freight Train
Rauwe funk zoals het alleen maar in New York gemaakt kan worden. Vergelijkbaar met het repertoire van Defunkt, waarvan leider Joe Bowie tegenwoordig optreedt met de Rotterdamse nu jazzformatie Monsieur Dubois. Freight Train heb ik ooit op een obscure Duitse verzamelaar gevonden. De tekst van het begeleidende boekje vermeldde: "Zu dieser Musik kann man schwerlich tanzen oder vergnugt plaudern" Zo zie je maar weer, tekstschrijven is ook een vak.
9. Little Sonny - Memphis B-K
De mondharmonica is een zeldzaam verschijnsel in de funk. War, mijn favoriete band aller tijden, wist dit instrument optimaal te integreren in hun LA street funk, maar verder werd het klagende geluid dat dit mondorgel voortbrengt weinig gewaardeerd bij funkbands. Bluesknakker Little Sonny uit Detroit bewijst het tegendeel met het zwaar zompige Memphis B-K.
10. Can You Feel It - Funk Fusion Band
Ter afsluiter een vrolijke track uit het eind van de jaren zeventig afkomstig van de lp Rap Tracks. De rappers zijn hier echter ver te zoeken. Wat resteert is vrolijke discofunk die garant staat voor een goed humeur.
Top-10 Ron Wood, in willekeurige volgorde
1 James Brown - I Got A Bag Of My One
Zonder deze man had de hedendaagse dance er heel anders uitgezien. “God make me funky“ Eigenlijk lukt het mij niet om zijn beste nummer te kiezen, het zijn er te veel.
2 Ohmega Watts - That Sound.
Hiphop draaien we niet veel bij Funk Me maar deze ...
3 Southern Energy Ensemble - Funky Till The Day I Die
Een voor de meeste mensen onbekende naam, maar o zo goed, superstrakke band en mooie vocalen. Hard to get! Luister ook eens naar See Funk
4 Enzo Avitabile - Blackout
Maakte zijn debuut in 1982, en speelde in deze tijd samen met o.a. James Brown, Randy Crawford en Tina Turner. De sax die door merg en been gaat.
5 The Blackbyrds - Partyland
Opgericht in 1973 door Donald Byrd. Geen politiek statement, oeh oeh .....
6 Erik Rug - Tribute
De Franse housepionier die eind jaren 80 samen met Laurent Garnier resident was in Locomotive (Parijs), komt met een rap meets disco meets hiphopuitvoering die het geweldig doet op de dansvloer.
7 Simbad - Soul Fever (broken beat uitvoering)
Hé alweer Frans! Ik noem het maar elektronische soul. Zo mooiiiiiii
8 Roberto Roena - Que Se Sepa
Si , si .. Over vrolijke latin ZONDER bruiloftsgehalte, uit Puerto Rico.
9 Mandrill - Can You Get It
Niet alles is even toegankelijk van deze in 1968 geboren band uit Brooklyn, maar dit is vette shit. Ze treden nog steeds op dus dat is zo’n vierhonderd jaar muziekervaring.
10 James Brown - Sunny
Nog een keer James die met dit nummer laat horen ook soul brother number one te zijn. Helaas niet meer onder ons, maar mocht er daarboven enige muzikale energie zijn, dan is het nu zeker party daar.
Funk Me - for soulfunkers on breakbeat
Wanneer: zaterdag 3 november 2007
Waar: EXIT, Mauritsstraat 173, Rotterdam
Tijd: 21:00 – 02:00u.
DJ’s: André Dadi en Ron Wood
Styling: Debby Dior
Entree: 5 euro
Voorverkoop: Sister Moon + LIJFSTIJL, Rotterdam.