Dat Ableton zijn plaats heeft verworven in de studio van menig producer staat inmiddels buiten kijf. Met Live 9 haal je een stevig stuk software in huis dat alles kan wat je van een moderne sequencer mag verwachten. Het betreft hier een volledig nieuwe versie, maar ben je bekend met oudere software van Ableton, zal alles van Live 9 je bekend voorkomen. Ableton Push is daarentegen iets volledig nieuws. Menig Ableton-gebruiker zal zich achter zijn hoofd krabben: 'Hardware? Is dit het antwoord van Ableton op Native Instruments?'. Nee, daarvoor heeft Ableton een veel te specifiek doel met de nieuwe hardware. Met Push proberen zij muziekmaken weer fysiek te maken. Niet langer hoef je op je scherm te kijken om je track op te bouwen.
Ableton neemt het maken van haar hardware serieus. Daarom hebben ze een partner betrokken bij het maken van Push en dat is niet de minste: Akai. Laten we wel wezen: als je MPC-achtige hardware gaat maken kun je maar beter zorgen dat je daar een partij als Akai bij betrekt, nietwaar?
De hardware voelt dan ook solide, stevig en nodigt uit tot aanraken. Zoals het hoort dus. Het 8x8 grid is voorzien van drukgevoelige pads die de aanslag nauwkeurig kunnen registreren. Deze voelen extreem lekker aan. Doordat je vingers 'stuiteren' lenen de pads zich prima voor finger-drumming en snelle hits.
Bovenaan bevinden zich clickable draaiknoppen om een veelvoud aan parameters aan te passen. Deze kun je doordraaien, wat logisch is wanneer je met grote parameters werkt.
Aan de zijkant bevinden zich functieknoppen en, heel gaaf, een touchstrip. Standaard kun je hiermee pitch-benden, maar in Live 9 kun je het mappen aan wat je maar wilt.
Push is hardware die eruit ziet als een step-sequencer en net zo gemakkelijk en snel bedient. Toch is Push veel meer. Push werkt zoals verwacht in tandem met Ableton Live 9. Live 9 is zelf al een sterk software-pakket om mee aan de slag te gaan, en in combinatie met Push wordt het helemaal te gek om fysiek de fundamenten voor tracks te leggen. Fysiek, dus niet kijkend op je scherm. Het zijn je handen en oren waarvoor Push gemaakt is, en niet je ogen en je oren. Dat dit werkt wordt al snel duidelijk.
In Session Mode neem je clips op zoals je die in Ableton aantreft. Door middel van de oplichtende pads weet je precies waar welke clip zit. Het duurt even om overzicht te krijgen aangezien Push nu eenmaal minder visueel is, maar dit is eerder een kwestie van gewenning dan een probleem. Uiteraard is deze modus globaal, en om inzicht te krijgen hoe je sessie verloopt levert het display bovenaan de benodigde informatie.
Je kan snel met een druk op de knop een nieuw clip opnemen of voortborduren op een bestaande clip om zo laag voor laag een idee voor een track uit te bouwen. Zonder dat je het merkt (je kijkt immers niet naar je scherm) vul je Live 9 met clips en ideeën. Deze zijn via Push gemakkelijk aan te passen, te verwijderen of te dupliceren.
Echt gaaf wordt het het in de Note Mode, waarin je met je instrumenten aan de slag kunt. Volgens een medewerker van Ableton is Push 'intelligent'. Dit komt erop neer dat wanneer je bijvoorbeeld een drumrack laadt, Push dit als zodanig herkent en het grid hierop aanpast. Het grid verandert dan in een stepsequencer (bovenste helft), de sounds in je rack (linksonder) en controle (zoals welk deel te loopen) over de clip waarin je werkt (rechtsonder).
Alsof dat al niet gaaf genoeg is, toont Ableton dat ze ook met instrumenten weten hoe dit te vertalen naar een controller met pads. Het gehele grid verandert bij een instrument in een keyboard waarbij je uitgenodigd wordt tot het gebruik van de pads. Gespeelde noten lichten overal op het pad op (waarbij de basisnoot altijd C is), zodat je makkelijk kunt navigeren en noten kunt raken zonder dat je handen in de knoop raken. Handig!
Heb je je Push volgestouwd met ideeën en wil je deze minutieus uitwerken, dan kan dit tot op zekere hoogte. Toch, om precies te kunnen editen en de laatste hand aan je track te leggen is een sessie in Live 9 onontbeerlijk. Niet vreemd, Push is een aanvulling op Live 9 en niet een MPC op zich. Toch maakt dat Push niet een extraatje bovenop Live 9. Integendeel, we kunnen ons voorstellen dat Push zich leent om op verschillende manieren gebruikt te worden. Bijvoorbeeld om inspiratie te krijgen voor een nummer en van 'scratch' te beginnen met spelen. Of een bestaande track van dat extraatje te voorzien door bijvoorbeeld een clip op te nemen en met wat automation te verwerken in een bestaande track. Of als instrument te gebruiken in een liveset. Ableton geeft je de mogelijkheden om tracks te maken en hoe je dat doet is aan jou. En dat is iets goeds, want niets zo veranderlijk en verschillend als de workflow van producers onderling.