Lowlands uitgelicht: Jamie Lidell

Ik ben toch de 'jazz-guy'

Op het eerste gezicht is Jamie Lidell een doodnormale 'English bloke', maar eenmaal op het podium verandert hij in een muzikaal wonder. Funk, soul, techno, rock, al deze invloeden komen terug de energieke live-optredens van Lidell. Niet vreemd dat hij bij het gefreakte Warp-label is ondergebracht. Zowel op zaterdag 20 augustus (Texelse Boys) als zondag 21 augustus (India) is hij te aanschouwen op Lowlands. Een interview dat we met hem hadden na de laatste Warp-night in Paradiso en de bespreking van zijn nieuwe cd: Multiply.

Tekst: Menno
Foto's: Warp Records

Jamie Lidell, bekend van levendige live-shows waarin zijn stem en zijn aanwezigheid op het podium centraal staan, leeft van zijn shows. Veel studiowerk, naast het Super Collider-project met Christian Vogel, heeft hij immers nog niet. Love2party sprak met een vermoeid ogende en ietwat nerveuze Lidell. Reden voor zijn nervositeit was een slechte soundcheck voorafgaande aan zijn optreden in de Paradiso. "Als je zoals ik veel doet met beatboxen en zang dan is het belangrijk dat je een strak geluid hebt. Dan wil je korte salvo's kunnen maken, maar nu verdronk dat in de echo." En zijn maaltijd stond hem ook al niet aan "Well, I'm not hungry anymore".

Jazzachtig

Aan voorbereiden doet Jamie Lidell niet. Tenminste, niet meer dan wat het technische aspect van zijn optreden vereist. "Ik heb nu al een tijdje een routine. Dus het is gewoon door de molen gaan, het is net als het checken van je auto voordat je gaat rijden. Dan doe je wat soundchecks en ga je los. Ik bedoel, onze (de visuele man Geoff speelt een actieve rol) optredens leunen altijd veel op improvisaties. Alleen het probleem is dat we meer structuur in het optreden willen hebben. Dat ik dan naar Geoff kijk en dat we gewoon af kunnen tellen naar een mooi einde of begin. Gewoon een bepaald thema hanteren en daar op varieren. Heel jazzachtig."

Wat maakt een Warp-avond nou zo speciaal? "Het is eigenlijk best moeilijk voor me om op te treden met de 'noisy boys'. Ik ben mijn stijl behoorlijk aan het wijzigen, ik ben toch de 'jazz-guy'. Ik wil niet te negatief klinken maar het geeft me niet meer de tintelingen die ik er in de jaren negentig van kreeg. Ik ben niet een gemiddelde luisteraar, ik doe zelf optredens die veel meer gericht zijn op het 'menselijke'. Toen ik in Berlijn woonde, heb ik een hoop verschillende mensen ontmoet en ben ik meer open gaan staan voor optredens die wat menselijker zijn." In de hoek is Geoff bezig met een ondoorgrondelijk klusje dat iets met losse mouwen, talloze taairipjes en kniptangetjes te maken heeft.

Cheesy muziek

"Het is voor mij gebleken dat muziek die je 's ochtends kan luisteren, bijvoorbeeld tijdens het scheren, er vaak uit springt. Spul als Funkadelic, Sun Ra en Stevie Wonder. Ik vind 'cheesy' muziek ook heel goed. Stevie Wonder is eigenlijk heel 'cheesy', maar je kan er wel in de ochtend naar luisteren, het is nog steeds heel fris. Ikzelf ben ook wat meer naar een wat toegankelijkere, poppy stijl aan het werken. Ik heb nu best wat experimentele elektronica gemaakt, maar het is tijd om verder te gaan." Jamie Lidell op de populaire toer? "Ik sla niet door naar de andere kant, maar ik pak dingen gewoon wat anders aan. Ook in mijn teksten: geen dubbelzinnige betekenissen en obscure metaforen, maar gewoon wat directer."

Boven in de grote zaal van de Paradiso is het feest al begonnen. De doordreunende bassen zijn te horen, en te voelen. Wat vindt hij van de nieuwe richting die Warp de laatste jaren ingeslagen is en die met albums van Squarepusher, Two Lone Swordsmen en Gravenhurst steeds nadrukkelijker wordt? "Warp is zeker meer divers geworden. Tijden veranderen, niemand wacht meer op nog een glitch-album, het is allemaal al eens gedaan. Misschien willen mensen ook weer muziek luisteren die teruggrijpt naar het menselijke. Veel elektronische muziek vind ik nog steeds te gek, maar de kwaliteit gaat alsmaar achteruit. En mijn muziek? Die wordt speelser, wat lichter en toegankelijker"

Het nieuwe album Multiply

Intro: Het gebeurt niet vaak dat een artiest jarenlang kan teren op een live-reputatie zonder dat er nieuw materiaal wordt uitgebracht. 5 jaar geleden is het alweer toen Lidell met het ondoorgrondelijk experimentele debuut 'Muddlin' Gear' kwam en zijn triomftocht door Europa, puur op kracht van zijn ontzagwekkende 'podium presence', inzette. Zijn nieuwe plaat is alles wat Muddlin' Gear niet was, maar het is Jamie Lidell op z'n allerbest.

Genre: pittige funk en soul met een snufje elektronica
Bijzonderheden: Na jarenlang geen album uitgebracht te hebben, maar wel als een bezetene optredens te verzorgen is het nieuwe album er dan eindelijk. En ga er maar voor zitten, want er is niets meer over van de glitch-tijden van 'Muddlin' Gear'. 'Multiply' is funky, groovy en stroperig heet. Wie zijn live-optredens kent weet dat Lidell een overschot aan energie heeft en zo is het ook met dit album: het spat bijna uit elkaar van activiteit. We horen een herboren artiest, de motivatie is weer helemaal terug in de muziek, er klinkt weer zwoele authenticiteit in door. Jamie Lidell gebruikt zijn gitzwarte soulstem om te laten horen dat alles en iedereen naar hem moet kijken. Lidell verdrinkt niet meer in de machines en onbegrijpelijke teksten, de betekenis van tracktitels als 'Newme' en 'When I Come Back Around' laten zich namelijk duidelijk raden. Hierboven zegt Jamie Lidell: "Het is voor mij gebleken dat muziek die je 's ochtends kan luisteren er vaak uit springt. Spul als Funkadelic, Sun Ra en Stevie Wonder." Op 'Multiply' heeft hij zijn eigen observaties over ochtendmuziek ter harte genomen en het geluid van Funkadelic en Stevie Wonder als basis genomen voor een ongeslepen soulplaat. Lidell is hongerig en de meeste tracks bruisen en borrelen, swingen en wiebelen, funken en grooven alsof het een lieve lust is. "The new me is comin' through yeah, gonna get myself together," zingt Lidell en meteen zien we beelden van de bezwete virtuoos op het podium die niet stil kan blijven staan. We kunnen ons niets beter wensen deze zomer.
Hoogtepunt: Een video-registratie van een van zijn live-optredens is ook te vinden op de cd
Dieptepunt: Nope.
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader!
Als je dit goed vindt luister dan ook eens naar: Zoals eerder gezegd Stevie Wonder, Funkadelic, James Brown
Oordeel: 8.5

Jamie Lidell staat op zaterdag tussen 20:00 en 21:00 samen met gitarist Mike Denny (onder het pseudoniem Twang) in de 'Texelse Boys'. Zondag doet hij de India-tent aan, en wel tussen 21:15 en 22:15. Don't miss it!

Meer info: Warp Records