PS Interview: Dylan Hermelijn aka 2000 & One

Hij scoorde de afgelopen tijd twee grote hits onder twee pseudoniemen: Tropical Melons en Pecan, en is weer helemaal terug aan het dance front. Een gesprek met een herboren muziek liefhebber.

Tekst: Frank Böhm

Dylan Hermelijn is 35 jaar, single en woont in Amsterdam. Hij runt drie platenlabels, 100% Pure, Intacto (samen met Shinedoe) en Remote Area en produceert en draait fulltime onder de namen 2000 & One (vernoemd naar zijn toenmalige PIN code) en Microfunk (samen met Dave Ellesmere). Ook organiseert hij het feest Inmotion, wederom met Shinedoe samen.

Waar heb jij je eerste muzikale ervaringen opgedaan?

Als puber ging ik eerst uit naar Zorba de Budha, Aknathon (op m’n 13e) en de

Roxy (17 jaar), allen in Amsterdam. Zorba was meer vanuit de middelbare school, alle leuke meiden gingen daarheen, dus ik ook haha. In Aknathon werden de eerste hip hop feestjes gegeven, dat was mijn muziek in de jaren 80, vandaar. De Roxy stond bekend als ‘de house tent in Amsterdam’, daar ging ik dan ook vaak heen. Maar ik kwam er niet altijd in. Het toppunt was dat ik werd geweigerd terwijl op de achtergrond Dimitri mijn plaat draaide! Toen was ik het zat en trad ik in contact met de eigenaar en kreeg toen een jaarkaart.

Op welke leeftijd ben je gaan draaien?

Ik ben begonnen in de Aknathon als hip hop dj (13/14 jaar), daar kon één keer per maand underground hip hop plaatjes draaien voor een groepje vrienden uit de Bijlmer. Ik ben gaan draaien omdat ik net zo goed wilde worden als Grandmaster Flash, DST en Grandmixer Theodore. Dit waren allemaal legendes uit de New York hip hop scene zo rond 1983/84. Later, toen ik met house in aanraking kwam (1988) heb ik in de Roxy, Mazzo en op underground feestjes gedraaid.

Waarom zijn zoveel bekende house dj’s denk je ooit begonnen met hiphop maar toch later overgestapt naar house?

Dat heeft denk ik te maken met het feit dat in de jaren 80 hip hop als een echte nieuwe stroming opkwam. Dit geldt ook voor house eind jaren tachtig, vandaar.

Wat deed je voor werk die tijd?

Toen ik begon met draaien woonde ik nog bij  mijn ouders en zat nog op school. Later ben ik gaan studeren en leefde ik al min of meer van het draaien en produceren. Ik werkte daarnaast rond mijn 18de in een platenzaak in Amsterdam voor twee dagen per week. Dus eigenlijk heb ik nooit een doorsnee baan gehad omdat ik heel jong ben begonnen met draaien.

Hoe ziet een gemiddelde week in het leven van Dylan eruit?

De maandag is voor mij de zondag, dan ga ik naar de film, naar mijn ouders of iets leuks doen met vrienden. Dinsdag en woensdag ben ik bezig met de labels en emails beantwoorden. Donderdag in de studio en in de avond op platenjacht, online en bij Outland, Rushhour en Killa Kuts in de binnenstad. Op vrijdagochtend plaatjes uitzoeken voor het weekend en dan later óf naar Schiphol óf lekker Nederland verkennen met de auto op weg naar een gig. Dit laatste herhaalt zich zaterdag weer. Zondag ben ik meestal knock out van de afgelopen optredens.

Je hebt n tijd in de IT gewerkt, wat deed je precies en waarom ben je ineens weer muziek gaan maken?

Ja ik ben in 2000 bij een groot ICT bedrijf gaan werken om dat ik het even niet meer zag zitten de dancescene toen. Ik ben toen aan de slag gegaan als internet netwerken specialist. Ik vond die mensen daar een beetje saai en wilde toch weer muziek gaan maken en draaien. Ik liep toen (2003) Shinedoe tegen het lijf, die ik nog kende van vroeger (1995) en zij was nog bezig in de scene. Ben toen veel met haar op pad geweest naar plekken waar zij moest draaien en kwam weer mensen tegen van vroeger. Ik gaf mijn baan op en ging weer vol in de weer met de labels.

Wat vind je van de partyscene nu je er weer vol in staat?

Het huidige party klimaat vind ik helemaal te gek! Zoveel stijlen en ze hebben allemaal hun eigen publiek. Op de meeste plekken waar ik kom gaat het goed los en is het lekker druk ook.

Hoe heeft de scene zich in jouw ogen verder ontwikkeld?

De scene is erg professioneel geworden. Vroeger was het een beetje vrijheid, blijheid, zonder een echte visie. Wat ook erg leuk was uiteraard, alleen kan je nu veel beter plannen en je ontwikkelen als dj, producer en label eigenaar.

Wat vind je van artiesten die hoog in de DJ Mag top 100 zijn gekomen via goede promotie via sites als Hyves en Myspace?

Tja leuk voor degenen die dat zijn. Maar eerlijk gezegd weet ik niet zo goed waar die lijst voor staat. Myspace vind ik wel helemaal te gek! Daar heb ik direct contact met mensen waar ik zwaar van onder de indruk ben geraakt als muzieklief hebber in mijn puber jaren en daarna en hier kan ik ook erg goed nieuwe contacten opdoen.

Hoe heb jij zelf de produceer kneepjes onder de knie gekregen?

Ik ben gewoon aan de slag gegaan met eerst een drumcomputer (TR 606) en een Basseline (TB 303), daar heb ik mijn eerst plaat mee gemaakt, samen met Daniel Leeflang (Dano) in 1989. Later kocht ik een sampler en een mengtafeltje en ben ik gewoon verder gaan freaken, eigenlijk gewoon doen dus. Dat ging aardig want in 1991 had ik mijn eerste echte hit met ‘Edge of Motion - Set up 707’ op Djax records van Miss Djax.

Hoe omschrijf je jouw muziek?

Pff....Jeetje wat een vraag. Eigenlijk laat ik dat liever aan het publiek over. Wat ik wel eens hoor is dat men mijn sound Detroit/Chicago/techno/housey vindt, tja moeilijk hoor. Wat ik wel kan zeggen is dat ik heel erg veel door de oude sound ben gevormd maar dat ik de nieuwe sound ook mee neem, een combinatie  dus, haha.

En hoe onderscheid jij jezelf als producer?

Jeetje, vind ik weer echt moeilijk want ik heb niet de drang om mijzelf te onderscheiden. Ik maak platen omdat ik wil dat het publiek op de dansvloer lekker los kan gaan na een week hard werken of studeren.

Met wie zou je nog wel eens de studio in willen duiken?

Om wat te doen, hehe. Nee om muziek te maken natuurlijk! Eigenlijk met niemand, al mijn helden wil ik zo houden als ik ze ken. Hun trucs en geheimen in de studio wil ik niet weten. Verder werk ik aardig goed samen met Madskillz en Dave Ellesmere.

Welke producer vind je verder erg goed?

Mmmh dat zijn er nog al wat. Maar laat ik het even binnen de grens houden dan vind ik Shinedoe wel één van de betere nieuwkomers van de laatste twee jaar. Haar stijl heeft een hele eigen sound waarbij ik de combi van de vette groovy sci-fi melodie erg bijzonder vind. Verder is er een hele nieuwe crew op komst zoals Lauhaus, David Labeij, Julien Chaptal, Boris Werner, Zoë Xenia, Bart Skils & Anton Pieete die allemaal verschijnen op één van mijn labels en daar mogen wij in Nederland erg trots op zijn.

Hoe is het met je gehoor? Werk je met oordoppen on stage?

Mijn gehoor is prima, ik gebruik al sinds 1993 ordinaire herriestoppers haha. Ik zet ook mijn monitor niet zo hard en mix ook al vanaf het begin over de headphones middels de cue op de mixer. Dit omdat er vroeger bijna nooit een monitor was dus je geen keus had als je de plaat gelijk wilde krijgen.

Draai je liever of doe je liever je live act?

Tegenwoordig draai ik liever. Meer om het feit dat ik mijn eigen muziek niet altijd even goed vind om telkens achter elkaar te horen. Er zijn immers heel veel goede platen in de omloop om te draaien. Als dj krijg je ook vaker een langere speeltijd dan als live act. Maar ik vind live ook zeker te gek.

Heb je nog een aparte anekdote aan een gig overgehouden?

Meer iets bijzonders. Destijds, volgens mij ergens rond 1990/91, moest ik spelen op Mayday in Duitsland. Ik werd toen opgehaald door een chauffeur die iemand bij zich had. Die persoon wilde speciaal mee om mij te ontmoeten, een groot fan wellicht. Hij vertelde dat hij erg onder de indruk van mijn muziek was en zei dat hij ook een plaatje ging uitbrengen onder de naam Acid Eifel. Die persoon was dus Laurent Garnier! Toen nooit van gehoord en nu... vul maar in haha.

Wat zijn jouw plannen de komende tijd?

Veel draaien, veel remixen, aan de labels werken en in de studio aan mijn debuutalbum werken die, als alles goed loopt, ergens eind 2007 moet gaan verschijnen.

Als je een droomfeest mocht geven, ongeacht de kosten of realiseerbaarheid, hoe zou dat eruit zien?

Wow dat is iets waar ik nooit eerder aan heb gedacht. Het zou in ieder geval in Suriname zijn, land van mijn andere roots buiten Nederland. Het is daar altijd lekker warm en men spreekt de Nederlandse taal, en de vrouwen zijn daar erg mooi, hehe. Daar is een locatie die heet White Beach, erg vette locatie waar ook feesten worden gegeven. De line up zou er als volgt uit zien:

Stage 1:

Sly & Robbie

Basic Channel (live)

Laurent Garnier & Ricardo Villalobos (back to back 12 uurs set)

Stage 2:

Ron Hardy

Larry Heard (live)

Derrick May

Stage 3:

Marley Marl

Grand Master Flash

DST & Grand Mixer Theodore

Dedicated to Armando Gallop (1970 - 1996), een super inspiratiebron en vriend.

Je bent half Surinaams dus? Heb je daar al optredens gehad of in de planning staan?

Ja mijn vader komt uit Suriname en mijn moeder uit Nederland. Heb nog geen show gehad in Suriname, maar ik denk dat dit wel gaat gebeuren in de toekomst. Ik ben namelijk in contact met een organisatie daar. De mensen daar staan echt open voor alles en de vrouwen daar zijn echt wel mijn ding ja, hehe.

www.2000andone.com

Als uitsmijter Microfunk's Pecan, gedraaid door Ricardo Villalobos en Richie Hawtin: