PS interview: Trentemøller

Met zijn remix voor Royksopp zette Trentemøller de deur tussen hem en de wereld wagenwijd open. Ook zijn tracks Polar Shift en Killer Kat ontpopten zich als echte dansbommen. Maar op zijn album rekent hij daar genadeloos mee af. “Mijn album is niet voor dj’s,” liet de jonge Deense producer al weten. Het is een melancholische downtempo plaat geworden, vol warme elektronica en diepe dub.

Tekst: Jesse Voorn

Vanwaar de grote tegenstellingen tussen je losse tracks en je album?

Trentemøller: “Ik wilde geen typisch dance album maken, met twaalf pompende tracks. Dat soort nummers zijn goed en werken uitstekend in een club, maar op mijn album wilde ik ook andere kanten van mezelf laten zien, meer diepere gevoelens. Ik vertelde Poker Flat (het label dat het album released, red) al dat ze geen dance moesten verwachten. Toen ze het ook echt hoorden waren ze wel verrast, maar nu is het goed.”

Je wilt niet als een eenzijdige producer overkomen?

Trentemøller: “Zeker niet. Die tracks voor de dansvloer, dat is wat ik normaal doe, maar de muziek van het album heb ik nooit eerder uitgebracht, maar ik vind het wel te gek om te maken. Het is veel makkelijker om 12” inches te maken met banging tracks, die een dj kan draaien, dan wat ik op The Last Resort doe. Ik heb die muziek altijd al gemaakt, maar tot nu toe voor mezelf gehouden. Ik heb wel hard gewerkt om het geluid zo te laten klinken dat ik tevreden was en ik wil de luisteraar meenemen in een muzikale spiraal. Je moet de nummers ook stuk voor stuk draaien, met je ogen dicht, als een verhaal.”

Was het moeilijk om een eigen geluid te vinden?

Trentemøller: “Ik werk nog steeds heel hard om mijn eigen geluid te vinden en het te definiëren, maar dat kost erg veel tijd. Dat geldt zowel voor de dance tracks als de nummers op het album. Dit album is veel persoonlijker dan mijn clubtracks en dat hoor je wel. Ze zijn een soort therapie voor me. Ik ben ook erg blij met het album, want het toont andere kanten van mij, die mensen nog niet kenden.”

En dat is belangrijk voor je?

Trentemøller: “Er is zoveel meer dan alleen maar techno of house. Thuis draai ik dat ook niet, dan draai ik meer dingen als Massive Attack of muziek als op mijn album. Ik heb de plaat voor mezelf gemaakt, om thuis te luisteren en in die zin is het één grote ego trip. Ik wilde niemand plezieren en muziek is een van de weinige manieren waarop ik me echt kan uitdrukken, zonder woorden te gebruiken.”

Je bent in ieder geval een afwisselende factor in de huidige dancescene…

Trentemøller: “Daar denk ik niet echt veel over na. Dit was voor mijn eigen plezier. Techno is dat ook, maar op een andere manier. Er zullen mensen zijn die zeggen dat dit niet de gebruikelijke Trentemøller muziek is, maar ik wil me niet vervelen en dan ga ik andere dingen doen. Nu kan ik ook mensen bereiken die niets met techno hebben en dat is goed. Ik vind het altijd heel verrassend wat muziek met mensen kan doen, daar kun je je hand niet op leggen.”

Geldt dat ook voor jou, dat je steeds weer verrast wordt door wat je maakt?

Trentemøller: “Ik zou zeggen van wel ja. Als je techno maakt, dan heb je te maken met limieten. Tracks voor dj’s moeten op een bepaalde manier beginnen, moeten een dikke beat hebben met een pompende bas en je werkt altijd naar een climax toe. Het zijn altijd dezelfde ingrediënten. Dat is te gek hoor, want je krijgt er mensen mee de dansvloer op, maar het kan ook heel gevaarlijk zijn om steeds maar weer dezelfde muziek te maken. Je moet af en toe risico’s durven nemen en dingen doen die anderen niet doen. Ik denk dat mensen mijn muziek goed vinden omdat ik anders ben.”

Heb jij echt een eigen identiteit, als het op dance aankomt?

Trentemøller: “Yeah. Ik heb me nooit onderdeel gevoeld van welke scene dan ook. Sommige mensen zeggen dat wat ik doe minimal is, maar zo zie ik dat niet. Ik stop veel lagen in mijn muziek, maar mensen stoppen nou eenmaal graag alles in hokjes, omdat het dan makkelijker uit te leggen is. Ik denk niet in wat een nieuwe trend is of wat hip is. Toch past mijn muziek wel goed in het tijdsbeeld van vandaag. In de huidige technoscene heerst erg veel snobisme en het lijkt wel of bepaalde dj’s en nummers daar verantwoordelijk voor zijn.”

Hoezo dan?

Trentemøller: “Het is allemaal te puristisch en dat is een slechte ontwikkeling. Mensen in die scene zijn bang om meerdere stijlen door elkaar te draaien, alsof ze dan minder credible zijn. Dan ga je naar een club en dan hoor je urenlang dezelfde nummers en dezelfde beat. Na anderhalf uur is dat echt dodelijk saai. Teveel dj’s doen hetzelfde en ik hou juist van dj’s die risico’s nemen en bijvoorbeeld rock door hun sets draaien. Dan word ik verrast en nieuwsgierig naar meer. De meeste techno dj’s draaien strikt volgens één stijl en dat schiet niet op.”

Hoe doe jij dat dan?

Trentemøller: “Ik ben geen dj, maar een live act. Ik speel voor tachtig procent eigen nummers en de rest van mijn sets bestaat uit remixen en bootlegs die ik gemaakt heb. Ik treed vaak op samen met een dj, zodat we ter plekke ook nieuwe dingen kunnen verzinnen. Het hoeft ook allemaal niet te perfect te klinken, zolang het maar wel levendig en energiek klinkt.”

Vaak wordt gedacht dat je dj bent. Waarom manifesteer je je zo duidelijk als artiest?

Trentemøller: “Ik heb heel erg veel remixen gedaan en als je veel aan andermans tracks werkt, dan druk je daar ook je eigen stempel op. Je eigen nummers kunnen dan wel eens in de verdrukking komen en ik wil niet eindigen als een remix artiest, als die jongen die je nummer wel even van een nieuw sausje voorziet. Dat gebeurt bij sommige artiesten wel. Daarom ga ik nu ook minder remixen doen en als ik er eentje doe, is het puur voor de lol. Ik vind zelf muziek maken namelijk veel te leuk om dat onder te laten sneeuwen. Het is ook grappig om te zien dat mensen vinden dat ik wat nieuws doe, terwijl ik het echt al jaren doe.”

Surf voor meer info ook naar www.pokerflat-recordings.com.