Terugblikken op Rotterdams filmfestival

Aan de jarenlange groei van het aantal bezoekers van het Internationale Filmfestival is dit jaar een einde gekomen. Niet dat ze in Rotterdam te klagen hebben over de belangstelling. Er kwamen de afgelopen twaalf dagen 358.000 bezoekers naar de bioscoop. Dat zijn er evenveel als vorig jaar. Die bezoekers zagen honderden films uit tientallen landen, dansten tot diep in de nacht in de Schouwburg of Off-Corso en bezochten mooie, vreemde en bizarre exposities in museum Boijmans, Witthe de With en V2.

De Duitse film Eden werd zaterdag uitgeroepen tot winnaar van de publieksprijs. Niet zo gek, want Eden is een romantische film over eten die de bezoeker met een vrolijk knorrende maag achterlaat. Dat gold niet voor de grimmige politieke film Nuit Noire, 17 Octobre 1961, waarin te zien is hoe tientallen Algerijnse immigranten het leven verliezen tijdens een massademonstratie in Parijs. Die film eindigde verrassend op de tweede plaats van de publieksfavorieten. Later dit jaar is Eden in de reguliere bioscopen te zien. Nuit Noir komt waarschijnlijk niet verder dan de televisie, waar de gedramatiseerde documentaire ook oorspronkelijk voor gemaakt is.

Welke films moet je later dit jaar beslist gaan zien? Een (verre van volledig) overzicht:

Look Both Ways (regie: Sarah Watts)

Toegankelijke en energieke Australische film met slim scenario, prima acteurs en een verrassende combinatie van animatie en film. Regisseuse Sarah Watts won met Look Both Ways alle filmprijzen in eigen land. In Rotterdam kwam daar weer een prijs bij. De kring van Nederlandse Filmjournalisten riep de film tot winnaar uit.

Tzameti / 13 (regie: Gela Babluani)

Heftige en explosieve zwartwitfilm waarin het beste van Quintin Tarantino en Bunuel samenkomt. Dakbedekker Sébastien geeft z'n lot een dramatische draai als hij de plaats van een morfineverslaafde gokker inneemt. Met zijn eigen leven als inzet. Droomdebuut de Georgisch/Franse jonge regisseur Babluani die onlangs een prijs op het Sundance Festival won en van wie we nog veel gaan horen.

Pusher-triologie (regie: Nicolas Winding Refn)

Rauw en onopgesmukt drieluik over (en met!)Deense drugdealers. Regisseur Winding Refn raakte na het bejubelde eerste deel aan de bedelstaf. Hij maakte daarna noodgedwongen een tweede en derde deel, die nog beter zijn dan het origineel. A-Film brengt de serie binnenkort op DVD uit.

Batala en el Cielo (regie:Carlos Reygadas)

Omstreden, bij vlagen briljante Mexicaanse film die begint met een minuten lange fellatioscène. Dikke mensen met slappe seks, rijke vrienden en rinkelende wekkers. Maar daar draait het natuurlijk niet om bij regisseur Carlos Reygadas (Japón). Batala en el Cielo zet de sterke tegenstelling tussen arm en rijk in Mexico-Stad neer. Obsceen en ontluisterend wellicht, maar wel een film die lang nadreunt.

Te zien vanaf 9 februari

Bubble (regie: Steven Soderbergh)

Kleine en charmante film van de beroemde regisseur van blockbusters als Oceans Eleven, Traffic en Out of Sight. Geen sterren maar prima amateuracteurs in Bubble, dat zich afspeelt in een poppenfabriek in Nergenshuizen. Als er een knap, nieuw meisje in de fabriek komt werken weet je: trouble is on it's way!

Tekst: René Passet