PS Interview: Aardvarck

Partyscene Redactie | 17 januari 2006
headlines

aardvarckAardvarck is sterk beïnvloed door hiphop, soul, drum ’n bass en Detroit techno. Eerder maakte hij al het complexe en experimentele album ‘Find The Cow’ en nu heeft hij dus het album ‘Cult Copy’ gemaakt. Daarop ook de drie 12” Inches Cult Copy 1, 2 en 3. Zijn grootste voorbeeld is technogoeroe Carl Craig uit Detroit. ‘Cult Copy’ is een energiek album, vol rauwe en moddervette beats, vuige synths en brute samples. Aardvarck tilt de Nederlandse technoscene in een klap omhoog. Nu al genomineerd voor beste technoalbum van 2006.   

Tekst: Jesse Voorn

Jubelende reacties, zowel van pers als van dj’s en producers. Goed begin van 2006 voor je?
Mike: “Ik vind het geweldig en had er verder geen verwachtingen van. Muziek is een persoonlijk iets. Daar ben je mee bezig, daar ga je in op en bijna onbewust maak je iets. Als het af is kun je het even niet meer horen, daarom maak ik naast techno ook nog hele andere dingen, zoals jazz en hiphop. Maar op mijn laptop had ik een mapje techno en dat zat lekker vol na zes jaar. Ik bleek ik genoeg te hebben voor een album, na Cult Copy 1,2 en 3. Ik sta er van te kijken wat mensen er van vinden.”

Je dacht gewoon, kom, laat ik eens een album maken?
Mike: “Carl Craig maakte vroeger de beste platen, maar de laatste jaren is er weinig in die stijl uitgekomen. Na 6 jaar dacht ik van, hey jongens, ik ga zelf maar eens aan de slag. Uit persoonlijke interesse en gemis van dat geluid. Toen maakte ik Cult Copy 1. Zomaar toevallig gemaakt, ook nog lekker dansbaar en dat beviel wel. Toen ben ik maar mee doorgegaan. En nu voelt het als een baby die ik op de wereld gebracht heb.”

Is ‘Cult Copy’ jouw interpretatie van Detroit techno?
Mike: “Ja, absoluut. Het voelt voor mij zelfs als een ripp off van Paperclip People en Carl Craig, die kleine korte periode van Detroit techno, heel specifiek. Die stijl van Craig heb ik gewoon echt heel duidelijk gekopieerd voor mijn gevoel, vandaar ook de titel ‘Cult Copy’.. Eigenlijk is het een ode aan hem. Ik vond hem heel bijzonder, toen al helemaal. Hij had zo’n ander geluid, dan wat Detroit voorheen was. Hij gebruikte bijvoorbeeld samples en zelfs breakbeats en het geluid van Detroit veranderde daardoor enorm. aardvarckDetroit heeft een cultstatus voor me.”

Ben je wel eens in Detroit geweest?
Mike: “Ik moest er 2 jaar geleden draaien en dat was de enige keer. Ik maakte mijn eigen film bij de muziek. Je ziet die omgeving, het publiek, dat is geweldig. Die stad is hopeloos, triest, een spookstad met een futuristisch glimpje. Het is er zeer triest. Voor het jaar 2000 woonde ik in Den Bosch en dat kun je goed vergelijken met Detroit vind ik. Ook een troosteloze stad, waar niets te doen is. Dan ga je thuis maar met vrienden zuipen en een beetje brallen. Ik leefde daar ook in een geïsoleerde en trieste omgeving. Vroeger was het daar nog cultureel, maar nu wordt die stad steeds algemener en heeft iedereen hetzelfde aan. Dus mijn cd is eigenlijk mijn soundtrack bij Den Bosch.”

Lukt het ook nog om vernieuwend te zijn, als je zoals je zegt slechts een stijl kopieert?
Mike: “Voor mij is het simpel. Ik heb die muziek toen gehoord en zes jaar later maak ik daar zelf iets van. Voor mijn gevoel maakte ik een sterke kopie van Carl Craig, maar dat blijkt dus toch niet zo te zijn. Da’s wel okay. Er zit dus blijkbaar wel iets nieuws in. Kijk, ik zit thuis,  ben uitgeweest ofzo, ga naar huis en heb het gevoel dat ik wat ga maken. Dat gevoel zet ik om, verder is er geen plan. Ik heb geen opzet om iets na te maken.”

Je bent heel divers, want je maakt veel verschillende stijlen muziek. Waar komt die drang naar diversiteit vandaan?
Mike: “Ik hou nou eenmaal van muziek. En voor mij zijn er twee soorten muziek: muziek die me aanspreekt en muziek die me niks doet. Zo ervaar ik muziek, ongeacht het genre. Ik vind het leuk of ik vind het niet leuk en zo produceer ik ook denk ik. Maar waarschijnlijk vind ik teveel leuk. Maar ja, dat hoor je denk ik wel terug in mijn muziek, want zelfs uit de hiphop wereld krijg ik hele goede reacties op de cd. Dat is toch het mooiste compliment dat je als muzikant kan krijgen.”

aardvarckIs muziek maken een drang voor je?
Mike: “Absoluut. Soms heb je echt iets van nu moet het. Ik werk met Fruityloops, het meest simpele programma dat er is. Daarom kan ik mijn gevoel ook zo snel omzetten denk ik. Ik ga heel snel te werk. Ik maak meteen een track af en maak er gelijk een edit van. Dan is ie ook klaar. Na afloop hoor ik dan wel of ie ook goed is. Liever binnen een half uur een track maken dan er wekenlang aan zitten.”

Vanwaar die haast?
Mike: “Je kunt eindeloos aan een nummer werken, maar dat is niks voor mij. Er zijn mensen die dat doen, maar die luisteren ook echt als een producer. Ik werk als een aap. Ik zet die knop om, begin aan die apparatuur te draaien en dan kom je bij een toestand dat je niet meer denkt. Dan ben je eigenlijk een dier, die heel snel zijn ding kwijt moet. Dat is mijn manier. Ik sta de volgende dag ook wel eens te kijken van wat ik gemaakt heb. Ik probeer het denken juist dood te maken. Dat is een raar proces, want je kunt niet zeggen, ik stop met denken en ga nu muziek maken. Maar je wordt toch automatisch meegenomen in zo’n proces. Anders zou ik niet kunnen werken en verlies je ik mijn spontaniteit.”

Je held Carl Craig heeft ook een track van je geremixed? Wat vond je daar van?
Mike: “Dat was enorm cool. Christiaan van Rush Hour kent hem redelijk en we hadden zoiets van, dat zou cool zijn. In principe kopieer ik zijn stijl en hij remixed zijn gekopieerde stijl. Toen hij het eenmaal gedaan had, had ik ook zoiets van, hij geeft een soort van goedkeuring van, jij mag mijn stijl wel kopiëren en ik maak er nog een remix van ook. Ik weet verder niet wat hij er van vindt. Ik heb hem alleen een keer een handje geschud, maar ben nu wel benieuwd wat hij er echt van vind. Misschien krijg ik wel een klap voor mijn kop.” 

Foto's: Corine Vermeulen

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws