René Passet’s filmreview: A History of Violence

Hoe kan iemand die zo braaf is, zo gewelddadig zijn? Is er misschien sprake van een vergissing? In David Cronenbergs nieuwste film A History Of Violence blijf je lang twijfelen. Net als Sin City is A History of Violence gebaseerd op een gewelddadige comic. Maar daar houdt de vergelijking wel zo'n beetje op. Hoewel het geweld in de nieuwste van David Cronenberg soms net zo extreem is als in de succesvolle zwartwit-film van Rodriquez.Cronenberg heeft dan ook reputatie op te houden, met verontrustende films als Videodrome, Crash en eXistenZ. Dat blijkt onder meer uit close-ups van ingeslagen neusbotjes en schotwonden, die in A History Of Violence kleine kunstwerkjes zijn.

Toch duurt het na de heftige openingsscène eventjes voordat de pleuris uitbreekt. Cronenberg neemt ruim de tijd om het brave en enigszins saaie leven van Tom Stall (een sterke rol van Viggo Mortensen uit in de Ban van de Ring) te schetsen. Stall schenkt de koffie in een diner, in een slaperig dorpje in Indiana. Zijn zoon is een pacifist die op school geplaagd wordt, zijn dochter droomt van monsters en Tom’s vrouw Eddie verrast haar man na vijftien jaar huwelijk graag in een cheerleader-pakje. O ja, ze wonen in een Hans en Grietje-huisje aan de rand van het dorp. Maar net als je denkt naar een EO-familiefilm te kijken, stappen er twee gewapende schooiers de koffietent van Tom binnen. En blijkt die laatste over een onverwacht snelle motoriek en vuurwapenskills te beschikken. Tom is de held van de week, al vindt hij het eigenlijk maar niks dat ‘ie met zijn giechel op de televisie en in de kranten komt.

Langzaam beginnen we te begrijpen waarom. Zeker als er een geheimzinnige zwarte limousine opduikt. Tom heeft een verleden. Al ontkent hij dat zelf in alle toonaarden. Het is een klassiek western-thema, knap door Cronenberg nieuw leven ingeblazen. Hij vertelt het verhaal prettig afgemeten, zonder overbodige opsmuk. De kijker mag zelf raden naar het hoe en waarom van Tom’s vroegere leven, als dat er al is. Want hoe kan iemand die zo braaf is, tegelijkertijd zo’n gewelddadig verleden hebben? De bad guy in de limo wordt gespeeld door Ed Harris (de ‘regisseur’ in The Truman Show), die het nare litteken op zijn wang graag vergolden wil zien. Nog veel mooier is de bijrol van William Hurt. Hij zit amper vijf minuten in het slot van de film, maar het is zijn beste optreden sinds jaren. Meer verklappen over het verloop van het verhaal zou zonde zijn. Maar geloof me, na het sterke Spider (2002) is de nieuwe Cronenberg opnieuw een voltreffer. Al drukt de drakerige soundtrack de pret behoorlijk. Geweld schuilt in iedereen, is de boodschap van A History of Violence. Je kunt het onderdrukken,  beheersen en controleren. Maar ontkennen lukt niet.