PS Interview: Arsenal

Tekst: Jesse Voorn

Hoeveel hebben jullie gereisd om deze plaat te maken?
Hendrik: “We hebben er niet voor gereisd. We zijn nadien wel op reis geweest, om uit te zoeken waar onze vocalisten vandaan kwamen. We werken veel met immigranten. We zoeken onze stemmen in België. Als we een Chinees nummer willen maken, dan zoeken we daar een Chinese immigrant bij. Er is veel mogelijk in België. Als je iets Braziliaans wilt doen, dan heb je alleen in Brussel al drie Braziliaanse restaurants.”

En hoe vind je die mensen dan?
John: “Je stapt in een zwarte wijk een café binnen en dan vraag je of er iemand kan zingen. Zo banaal gaat dat vaak.”
Hendrik: “En dat hoef je meestal geen twee keer te vragen. Iemand wil meewerken, je neemt een nummer op en klaar. Erg relaxed. We zijn altijd op zoek naar iets bijzonders. Zo hebben we een mooi nummer gemaakt met Afrikaanse rappers. Het moet een ontdekking zijn voor iedereen. Nadien horen we niets meer van de gasten.”

Jullie komen uit de dance, maar de muziek wordt steeds breder. Hoe belangrijk is het dat het wel dansbaar blijft?
Hendrik: “Dance is wel onze roots, qua muziek. Die scene met maxi’s en vinyl is erg tof en ook heel internationaal. Het helpt je goed om je muziek de wereld over te krijgen. We krijgen dan ook veel reacties. We willen het ook niet verloochenen, maar we zijn er nu wel ver van weg. We kunnen er echter ook zo weer naar terug. Ons ankerpunt zit nog wel in dance en dat hoor je vooral aan de beats.”
John: “We wilden alleen een stuk groeien met dit album.”

Waar komt jullie interesse voor die verschillende culturen vandaan?
John: “Lastig. We zijn in ieder geval niet in een multiculturele omgeving opgegroeid.”
Hendrik: “Meer in een saaie, blanke, Vlaamse omgeving, tussen de koeien. De eerste stap naar een andere cultuur was Mario, de Braziliaanse zanger op onze eerste plaat. Die wilde wat met ons doen. We hebben toen een nummer opgenomen en zijn in die richting verder gegaan. Hij heeft ons daar wel over aan het denken gezet.”

Op het nieuwe album heeft ieder nummer een eigen stijl…
John: “Ja, dat is zo. Ik vind het vreemd om onze nummers aan anderen te laten horen, waarvan je zelf eerst schrikt omdat ze anders zijn dan wat je eerst maakte. Toch is de eerste reactie bij mensen altijd dat het een echt Arsenal nummer is. Daar zijn wij niet bewust mee bezig; dat sluipt er in. Ik zie het als een compliment, zeker als je het zelf niet door hebt. Dan heb je een eigen stijl en dat is de moeite waard.”
Hendrik: “Maar goed dat we die niet kennen, want dat zou gevaarlijk zijn.”
John: “Dan gaat het muziek maken volledig de mist in.”

Komen mensen of vocalisten nu echt naar jullie toe met hun zangkwaliteiten?
Hendrik: “Dat wordt wel iets meer ja.”
John: “Ja? Ik zie dat niet zo goed.”
Hendrik: “Dat komt omdat het op internet staat en dat heb jij nog niet.”
John: “Ik heb net een gsm, dat is echt zielig hè? Maar internet schijnt het wel te kunnen worden hoor ik.”
Hendrik: “Het is nog toekomstmuziek, maar geloof me, het gaat snel.”

Jullie zijn na het afronden van het album dus gaan reizen. Wat zijn jullie tegengekomen?
Hendrik: “Een verhaal van Mario bijvoorbeeld, die was in Brazilië. Hij vertelde ons na het opnemen van de laatste plaat, dat hij met het geld dat hij met de vorige plaat verdiend had, een brug had gebouwd in zijn thuisbuurt, een erg achterstallige buurt. De regering kijkt er niet meer naar om en de straat was weggespoeld. Van het geld heeft hij een heuse Arsenal brug gebouwd. Ik wilde dat graag zelf zien en we zijn er heen gegaan. We hebben er ook een reportage over gemaakt. Toen zijn we nog naar andere landen geweest. Je wereldbeeld verander wel hoor.”

Hoe verwerk je die ervaringen in je muziek?
John: “Op bepaalde momenten was het heel emotioneel. Het is daar heel arm en je wordt er als een koning onthaald.”
Hendrik: “Je blijft er door groeien en je muziek ook. Ik hoop dat we altijd kunnen blijven groeien. Dat moet wel, om het zelf interessant te houden. Hopelijk vinden we onze formule niet.”
John: “Vanaf het moment dat we bewust muziek gaan maken, dan kunnen we beter verder gaan kijken. Dan gaan we skiën ofzo. Dat kunnen we ook heel goed.”