René Passet's filmreview: Mindhunters

"Ik heb precies hetzelfde horloge", fluistert het meisje naast me in de bioscoop triomfantelijk. Zojuist is in de film Mindhunters een kapotgeslagen Diesel-horloge gevonden, een waarschuwing van de seriemoordenaar aan zijn slachtoffers. "Kijk, dat is mijn brug", vertelt ze me even later. Mijn brug? Mijn buurmeisje blijkt meegebouwd te hebben aan het decor van de Amerikaanse thriller Mindhunter. En dat is niet de enige Nederlandse inbreng. Een groot deel van de film werd geschoten op lokaties in Den Haag, Zandvoort en Radio Kootwijk. En onze eigen Anthonie Kamerling speelt een minirol als 'man in de bar'.


Waarom vertel ik dit allemaal? Omdat het lichtpuntjes zijn in een dramatische slechte film. Mindhunters hangt van clichés aan elkaar, heeft een nare ondertoon en stinkt vreselijk naar testosteron. Zelfs de bezoekers van het Amsterdamse Fantastic Film Festival, die toch wel wat pulp gewend zijn, konden Mindhunters maar matig waarderen. Terwijl het script best aanleiding bood tot een interessante film. Een stel FBI-agenten in opleiding (waaronder Christian Slater, Kathryn Morris en Patricia Velasquez) worden door hun leraar (Val Kilmer) met een helikopter op een verlaten eiland gedropt. Het blijkt een trainingseiland voor de Sterke Arm Der Wet, bewoond door kapotgeschoten etalagepoppen, verlaten auto's en een fictieve seriemoordenaar. Helaas blijkt die laatste minder fictief dan de bedoeling was.

Al snel valt de eerste dode, waarbij de moordenaar bijzonder inventief blijkt. Ooit bevroren benen zien breken? Not a pretty sight. Gelukkig zijn de zeven FBI-jonkies 'profilers' in opleiding. Zogenoemde Mindhunters, getraind om patronen te ontdekken bij seriemoordenaars. Daarbij krijgen ze hulp van de op het laatste moment aan de missie toegevoegde FBI-man LL Cool J. Die vanzelfsprekend als eerste verdacht is. Want zwart en buiten de groep vallend.

Vanaf dat moment zakt het niveau van de film in razendsnel tempo af. Alle mannen gaan stoer doen, het regent complottheorieen en iedereen verdenkt elkaar. Kan iemand me uitleggen waarom ze in dit soort films hun pistool altijd een kwartslag draaien als ze het op iemand richten? Je kunt er slechte films aan herkennen. En inderdaad, de dialogen zijn vaak bespottelijk en de naïviteit waarmee ze telkens weer in de vallen van de onzichtbare moordenaar trappen, geven te denken over het personeelsbeleid van de FBI. Subtiele kritiek van regisseur Renyn Harlin (Die Hard 2, Cliffhanger) op het falen van de FBI voor 11 september? Vast niet.

Heeft de neger het gedaan? Nee. Wie dan wel de seriemoordenaar is, doet eigenlijk niet ter zake. Mindhunters is zo'n film die je al weer ben vergeten als je richting UIT-bordje loopt. Leuk zijn alleen de filmlocaties, waaronder de Haagse Hogeschool als FBI-hoofdkantoor (inclusief landende helikopter voor de deur!) en het monumentale Radio Kootwijk-gebouw, dat voor de gelegenheid op het eiland is geplaatst maar eigenlijk midden op de Veluwe te vinden is.
Als vrienden je deze film aanraden, verbreek dan de vriendschap onmiddellijk.

Mindhunters gaat vandaag in premiere.