City Parade Gent

Tekst en foto's: Pieter Hoogland

Vanuit Amsterdam is Gent toch al gauw een uurtje of drie in de bus. Tel daar bij op dat er maar 1 van de 5 rijstroken rondom Antwerpen beschikbaar waren en je vindt jezelf zaterdagochtend lekker op tijd rond 10 uur voor het Amstel station wachtend op de bus. Langzaam verzamelen de collega’s, journalisten en prijswinnaars zich, al dan niet met een bekertje koffie in de hand. Iedereen heeft er zin in.

Het verkeer viel gelukkig nog al mee bij Antwerpen, waardoor we ruim twee uur te vroeg op Station Dampoort te Gent aankwamen. Nou.... we waren niet de enige! Waarom gingen deze mensen niet allemaal naar het naast gelegen terrein voor de pre-party? Dat werd snel duidelijk toen wij bij de ingang arriveerden. Er mocht geen drank het terrein op. Iedereen stond voor de ingang stil de zelf meegebrachte biertjes op te drinken. Mijn eerste house feest zonder muziek...

Even later kwam de eerste truck stapvoets de hoek om. De muziek begon. Wij reden mee op de Dorritos FFWD Heineken Dance Parade truck mee, die zich als laatste wagen in de stoet mocht opstellen. Even naar het einde van de stoet lopen dus. Aldaar bleek dat er zich op het laatste moment nog 3 truck bij de stoet hadden gevoegd. Zo'n 38 vrachtwagens is een hele rij, dus het duurde nog wel weer even voordat wij de hoek om het feestgedruis in reden. We werden met gejuich ontvangen door de menigte. Dit kan door de muziek van DJ Cleon Macnack komen maar eerlijk gezegd denk ik dat het kwam doordat er voorop de wagen een groot Dorritos kanon was gemonteerd. Deze buis schoot de zakken chips in grote getale uit over het publiek.

Het was niet de toeristische route door de historische binnenstad van Gent. Eerlijk gezegd was het een grauwe, grijze route over industrieterreinen en havengebied. Maar dit mocht de pret niet drukken. Op alle daken van vervallen en leegstaande fabriekjes stonden mensen met ontbloot bovenlijf zich de longen uit het lijf te schreeuwen en dansen. Meisjes met fluorescerende beenwarmers knipoogden uitdagend naar de MC op de truck. “The Dutch, dutch, dutch...”, schalde het door de speakers. MC Marxman was op zijn best toen hij Michel de Hey aankondigde. “Representing the Orange Nation: Michel de Hey”.

Het was zo druk tijdens de tocht, zo'n 180.000 mensen, dat de wagen moeite hadden om door het publiek te komen. Er werd vaak gestopt en eer we weer op gang kwamen, waren we zo een uur verder. Daardoor kwamen we een paar uur later dan gepland op het eindterrein aan. Dit eindterrein was uit een grote vlakte in de haven. Onze 'truck' DJ, Michel de Hey, draaide ook mainstage, maar toen moesten we toch echt even 'voetjebal' kijken.

Na twaalven konden door de regen maar net de bus terugvinden. Het werd een beetje chaos om ons heen. Iets wat je wel vaker ziet gebeuren op feestjes die net iets te lang duren. Op de terugweg werd nog enthousiast nagepraat over de fantastische dag, maar al snel vielen bij iedereen de ogen dicht. Op naar 14 augustus! FFWD Heineken Dance Parade Rotterdam…