René Passet's filmreview: l'Imbalsamatore

Wat doe je met goede films die eigenlijk te klein zijn om commercieel succes te hebben in Nederland? Je programmeert ze op filmfestivals of verzint een thema en stuurt de films op tournee langs Nederlandse filmhuizen in een periode dat het bioscoopcircuit op z'n gat ligt: de zomer. Voilà, The Gay Summer Tour is geboren. Vijf compleet verschillende films, waaronder een komedie, een drama en vernieuwende arthouse. Dat vernieuwende gaat zeker op voor de Italiaanse film L'Imbalsamatore, een film met een even onwaarschijnlijk als intrigerend verhaal.
De hoofdrol is weggelegd voor Peppino, een (homoseksuele) dwerg van een jaar of vijftig met het morbide beroep dierenopzetter. Uitgerekend in de dierentuin ontmoet hij Valerio, een boomlange knappe twintiger met de 'looks' van een Romeinse god. Valerio is een beetje dom. Of in ieder geval grenzeloos naïef. Peppino is duidelijk weg van de jonge hunk, biedt hem een baan aan (aanvankelijk als kok, maar al snel leert Valerio ook hoe je dieren op moet zetten) en haalt hem uiteindelijk over om in te trekken in Peppino's huis. Daarbij maakt de dwerg slim gebruik van zijn sluwheid en zijn rijkdom. Zo bezoeken ze clubs en nemen twee Romeinse hoertjes mee naar huis voor een wilde nacht met zijn vieren. Waarbij het Peppino vooral te doen is om het goddelijke lichaam van Valerio.
De situatie wordt nog complexer als er een vrouw in het spel komt, Deborah. Een lekker ding met opgespoten lippen die de Romeinse god wel ziet zitten. Zij is minder naïef dan Valerio en heeft al snel door wat er gaande is. Het duurt niet lang of Peppino laat zijn tanden zien.
L'Imbalsamatore is in feite een psychologische studie van twee persoonlijkheden, met de mooie Deborah als katalysator. Het is de Italiaanse regisseur Matteo Garrone beslist gelukt om dit onwaarschijnlijke, op politierapporten gebaseerde verhaal een constante onderhuidse spanning te geven. Je voelt dat er ieder moment iets vreselijks kan gaan gebeuren, dat de film een dramatische wending neemt. Veel wordt in het midden gelaten. Is Valerio werkelijk zo naïef? Is de beminnelijke en sluwe Peppino echt homoseksueel of gewoon eenzaam? En wat heeft de maffia ermee te maken?
De rol van Peppino wordt gespeeld door Ernesto Mahieux. Je kunt hem zien als de Italiaanse tegenhanger van Danny DeVito. Niet alleen omdat hij ook een onderdeurtje is, maar ook omdat zijn karakter -net als de charismatische Amerikaanse filmster- het hele beeld vult. Een klein mannetje met grote daden.
Het verhaal wordt versterkt doordat er nauwelijks afleidende factoren zijn. Zo is het aantal figuranten tot een minimum beperkt. Meestal zijn de straten waardoor het drietal loopt verlaten. En hoewel een groot deel van de film zich afspeelt langs de Italiaanse stranden zijn de luchten bewolkt en is de zee onheilspellend.
Je voelt dat het fout afloopt, maar bent tegelijkertijd geïntrigeerd over de sluwe manier waarop de kleine Peppino zijn web rond Valerio spint.
L'Imbalsamatore is een curieuze en intrigerende film met een donkere Twin Peaks-achtige toon en sterk acteerwerk. Maar inderdaad, een boxoffice-hit zal het niet worden.

Meer informatie over The Gay Summer Tour? Klik hier.