Earth, naar mijn idee het meest ongedwongen feest met de beste muziek in Amsterdam. Allereerst Benoit. Deze jonge Belgische winnaar van de talent competition van vorig jaar begon in de grote zaal. Hij wist op een diepe maar zeer goed dansbare manier de mensen in beweging te brengen. Met een plaat zoals Echomen met ‘Substance’ kan je mij een groot plezier doen. Ik denk dat dit wel een van de beter platen genoemd mag worden van vorig jaar, getuige ook de opname door Satoshi Tomiie op zijn cd NuBreed 6. Als je deze plaat kent dan weet je als het goed is wel wat ik bedoel.
Vervolgens was het de beurt aan Per, mijn favoriet bij uitstek. Per heeft zijn eigen sound. Het is niet helemaal te benoemen maar hij draait platen waar gang in zit. Het is een rollende denderende trein waarvan je weet dat je hem, wanneer je instapt, niet kan stoppen. Per is al heel lang bezig als Dj in het Amsterdamse. Na Timemachine heeft hij weer een concept neer te zetten dat ontzettend goed werkt. Het is een feest dat aan de ene kant warmte en een soort van rust uitstraalt en aan de andere kant enorm veel energie losmaakt. Je kan alle kanten op dus.
Vervolgens was het aan John Creamer om de zaal te behagen. Dit lukte naar mijn idee niet helemaal met als gevolg dat de kleine zaal van de Melkweg gezellig druk begon te worden. Ik heb John Creamer nog maar een keer in mijn leven gehoord en wil nu niet meteen zeggen dat het een slechte Dj is maar de vibe die hij uitstraalde was niet uitnodigend te noemen. Hier staat wel tegenover dat de goede man in samenwerking met partner in crime Stephane K waanzinnig goeie remixen kan maken. Voornamelijk op het vocale vlak zijn het echt hele slimme jongens, denk bijvoorbeeld maar aan ‘Phoenix from the Flame’ en ‘Walking on Fire’.
Gedurende de avond ben ik heel even binnen gewandeld bij Harry Lemon 8 in de kleine zaal. Een ontzettend goeie producer en remixer, die alom bekend is. Hij stond lekker te draaien maar eerlijkheid gebied me te zeggen dat je niet overal bij kan zijn er ik hier dus maar heel even bij ben geweest waardoor ik er weinig over kan schrijven.
Daarna was het Remy’s beurt. Ik ben dol op Remy. Hij stond, vanwege de tegenvallende prestatie van de heer Creamer, te draaien voor een steeds voller wordende kleine zaal. Remy draaide zoals altijd lekker stevig en diep en als je zo af en toe afwisselt tussen de Grote Zaal en de Kleine dan is het contrast wat dit bij je teweeg brengt ontzettende lekker.
Al met al dus weer een hele goeie avond voor Earth.
Tekst: Gideon
(toegevoegd:23-12-2002/11:03)