Club Risk deed de Winkel met Jamie Anderson

Partyscene Redactie | 11 augustus 2002
headlines

1) er zat weer zo’n fijne Utrechtse Club Risk-avond aan te komen

2) de Winkel hanteert voor deze feesten een streng deurbeleid

3) de feestruimte bestaat gedeeltelijk uit ondergrondse gewelven

4) de Winkel heeft tenminste twee ingangen

5) het regende

Zou u deze conclusies op dat moment met ons hebben getrokken, dan zou u het vijf keer bij het rechte eind hebben gehad. Club Risk had in de persona van Jamie Anderson en Lacroix twee uitstekende deejays op laten draven. Bij entree werden wij nog vergast op de klanken van Robbie 303 (die zich met zijn vinyl wel degelijk van zijn bekendere neefje Rubberen Robbie wist te onderscheiden) maar helaas moest Robbie het in zijn gewelven zaal de gehele nacht doen met een chronisch gebrek aan geïnteresseerden.

Die zaten natuurlijk allemaal boven, waar alles er toch een stuk fraaier uitziet. En dat is toch belangrijk voor het Club Risk-publiek, werd maar weer eens bevestigd. Voor degenen onder u die er nog nooit zijn geweest: de Winkel functioneert overdag en op normale avonden als een goed geoutilleerd, durven we het te zeggen bijna chique Grand Café. De fraai afgewerkte hardhouten toog, de sierstenen standbeeldjes, zelfs de hertenkoppen aan de muur, alles ziet er gelikt uit boven. Een echte balzaal, als het ware. Doorgaans gaan bezoekers van de Winkel alleen maar naar beneden om gebruik te maken van het (eveneens goedverzorgde) toilet. Maar, ere wie ere toekomt, Robbie ging evengoed flink los (hoorden wij tijdens het urineren).

In de bovenzaal was het ondertussen goed toeven onder de klanken van deejay Lacroix. U kent hem wellicht uit Nighttown, en anders dan toch wel van MTC/Now&Wow, Extrema, Dance Valley, Chemistry of een van de andere feestjes waar hij regelmatig acte de presence geeft. Lacroix was goed; er bleef maar lekkere funky Techhouse door de zaal rollen, niet te hard maar zeker niet te slap, misschien hoogstens naar de smaak van sommigen wat te veel breaks. Wat dat betreft was het voor Anderson, de Bristolees met zijn eigen label Artform, lekker aansluiten om een uurtje of drie. Jamie Anderson is een Hele Goeie Deejay. Wij vervelen u hier verder niet met het in dat geval gebruikelijke lingo (pompend, beukend, knallend, et cetera, vult u zelf maar naar believen in). Ondertussen bleef de dansvloer goed gevuld zonder op enig moment irritant vol te worden.

Dat was geen toeval, want zoals gezegd hanteert de Winkel een behoorlijk strikt deurbeleid. Voor ons werden zelfs twee heren met vrouwelijk escorte geweigerd. Wij zien dat niet vaak gebeuren, maar moeten toegeven dat deze benadering zich in de loop van de avond op onze sympathie mocht verheugen. Een prettige afwisseling met andere ondernemers die er vanuit financiële motieven geregeld voor kiezen de zaak desnoods tot de nok toe af te vullen. Wij raden eenieder die de combinatie ‘uitstekende deejays/goed verzorgde omgeving/genoeg ruimte op de dansvloer/een fijn muziekje bij het plassen’ weet te waarderen eens een avondje naar de Winkel van Sinkel/Club Risk af te reizen. Doet u dat vanuit andere delen van het land, zorg dan wel dat u zeker van uw toelating bent. Even bellen van te voren?

(toegevoegd:08-11-2002/13:41)

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws