"The One", enig in de Hemkade

Partyscene Redactie | 16 oktober 2002
headlines

Want op papier presenteerden de Amsterdamse organisaties Focus en Xcess ons een zeer smakelijk technohapje: twee zalen met een keur aan (inter)nationale namen als Terrence Fixmer, Ignition Technitian, Lucien Foort en K-Cee, plus een derde electrozaal. Dat alles in de industriële omgeving van de Hemkade.
Al snel na binnenkomst werd echter het probleem duidelijk. Een bekend en vervelend probleem waar iedere promotor/organisator tegenwoordig in meer of mindere mate last van heeft: er waren simpelweg te weinig bezoekers. Ik denk dat dit vooral aan het (te) grote aanbod van feesten lag; zo was er enkele kilometers van de Hemkade zware concurrentie te bespeuren in de vorm van een bootfeest van Sound/Architecture.
De tweede zaal de hele avond gesloten, een beslissing die door deze lage opkomst voor een deel te rechtvaardigen viel. Met kaartprijzen die richting de dertig euro liepen maak je je als organisator echter niet populair en bedonder je in feite je klanten met het schrappen van een zaal.

Maar goed, terug naar het feest. Joel Mull kreeg tijd en ruimte voor twee sets doordat de Franse live-act Terrence Fixmer iets verlaat was. Zijn beide sets hadden een mooie opbouw waarbij de eerste een duidelijke warming up voor dj en publiek was en het bij de tweede al een stuk meer los ging. Daar tussenin kwam dus Terrence Fixmer. En waar Joel Mull een mooie klus afleverde, was Fixmer zeer wisselvallig bezig. Hij begon zéér hard, vervolgens nam hij de tijd om op te bouwen met een aantal wonderschone loops in zijn computers, geheel in de stijl van zijn producties, maar had weinig contact met de dansvloer waardoor het simpelweg niet liep.
Bij de jongens van Ignition Technitian, die na de tweede set van Joel Mull ten tonele verschenen, liep de technotrein wel op volle toeren. In hun ongeciviliseerde en rauwe stijl lieten ze van klassiekers als “The Bells” en “Manipulated” maar ook van het publiek geen spaan heel. Op hun ruige beats kwam de zaal zonder veel moeite zo nu en dan goed los.
Het was inmiddels al een uur of vier, maar de nacht begon eigenlijk pas want de lichten bleven uit en de lasers aan. Ondersteund met het betere ramwerk op 3decks van John Bacto trok er eindelijk een techno-vibe door de uitgedunde zaal. En zo werden de laatste uurtjes nog onverwacht lekker. Met dank aan de dj’s.

Tekst: Ruben Maase

(toegevoegd:16-10-2002/11:24)

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws