Earth: altijd goed?

Earth, maandelijks in de Amsterdamse Melkweg en sinds mensenheugenis d place to be als het gaat om goede progressive, was afgelopen vrijdag het feest van de tegenstellingen. In de grote zaal brachten Chris Fortier, Benoit en Per diepe progressive, zoals dat hoort tijdens Earth. De tegenstelling zat hem echter in het contrast met de kleine zaal, waar Benny Rodrigues en Laidback Luke back 2 back draaiden. Op zich een gewaagd experiment van organisator Per. De volgelingen van de Earthparties, ze noemen zichzelf liefkozend Proggies of Earthlings, staan niet bekend om het feit dat ze openstaan voor andere dance genres dan progressive. En je kunt van Rodrigues veel zeggen, maar dat hij progressive draait, dat nou net niet. Zijn karakteristieke deephouse vulde de zaal in het begin van de avond eigenlijk nauwelijks. Toch was er op zijn set weinig aan te merken. Heel weinig. Ogen dicht en je bevond je in Now en Wow, de Rotterdamse club waar Rodrigues wekelijks te horen en te zien is. Vooral ook te zien, want het enhtousiasme van de jonge dj werkt aanstekelijk. Echt druk werd het niet in de kleine zaal, omdat iedereen bij Fortier, Benoit en Per te vinden was. Hoewel het gebodene in de grote zaal van hoge kwaliteit was, diep en vol gevoel, gebeurde het in de kleine zaal. Back 2 back met Laidback Luke was Rodrigues in zijn element. Hij liet de proggies zien dat er ook andere genres zijn buiten progressive die de moeite waard zijn. Rest nog de lounge. Als vanouds stond daar Helpende Henk. Een virtuele dj, in het leven geroepen door het kunstenaarsduo Jansen met Fortuyn. Hun muziek blinkt uit door lulligheid. Campmuziek uit de jaren zestig en zeventig. Je moet ervan houden. Trendy mensen doen dat. Voor anderen is het wennen. Of heeft mijn goede vriend toch gelijk, toen hij afgelopen vrijdag stelde dat Helpende Henk de projectie is van de eigen lulligheid van Jansen en Fortuyn.