Chesterfield Labelland in Winkel van Sinkel

Aangezien deze avond in het teken stond van ‘The End London’ met MR.C en Layo & Bushwacka! besloot ik dat ik deze avond niet mocht missen.

The End is in december van 1995 opgericht door MR.C en Layo Paskin. The End bestaat uit een discotheek, die gevestigd is in London en uit een platenlabel waar nummers van MR.C, Layo & Bushwacaka! Circulation, Eddie Richard, Deep C en Randell Jones op worden uitgebracht.

De discotheek werd geopend in december 1995, twee dagen voordat hun eerste track op End Recordings uitkwam, genaamd Killerloop.

De winkel van Sinkel was voor deze speciale avond omgetoverd tot drie verschillende zalen met allemaal een eigen identiteit. In de grote zaal (Tech-House) opende Don Mat gevolgd door de live set van Layo & Bushwacka. De avond werdt afgesloten door MR.C. In de kelder (Lounge with a Groove) stonden Alex Cortiz en Xavier Perec. De derde zaal was het bekende Nachtrestaurant (Aquarius Lounge).

Om half twaalf kwam ik samen met drie vrienden aan voor de Winkel van Sinkel.

De werkelijkheid bleek hard te zijn. Mr. C had zijn vliegtuig vanuit London gemist en zou daarom die avond niet draaien. De Rotterdamse DJ Michel de Hey, bekend van zijn Future avonden in Nighttown, zou hem vervangen. Binnen aangekomen moesten we nog enige tijd wachten voordat we dan eindelijk naar de hoofdzaal mochten omdat deze was nog gesloten. Toen we eindelijk naar boven mochten was de teleurstelling groot. Er stond een ander gezicht achter de draaitafel. Helemaal niet erg natuurlijk om nieuw talent te horen. Dat zou juist leuk moeten zijn. Maar deze jongen moet nog een hoop leren. Het was letterlijk een plaatjes opzetter. Omdat Mr. C zijn vlucht had gemist bleek ook nog eens het totale programmering te zijn aangepast. Don Mat zou tot 01.00 draaien en dat liep uit tot 02.00. Hij kreeg de stemming er niet in en zijn platenkeus hing tussen slechte tech-house tot progressive. Ook Don Mat leek het zelf niet erg naar zijn zin had. Er kwam geen lach vanaf en maakte fout op fout. Het publiek liet dat ook op een gegeven moment keihard weten. Het lukte Don Mac ook niet om de platen strak in elkaar te houden, meestal ging het fout en loste hij dit op door zijn hand op de plaat te leggen en het nog eens te proberen.

Wij besloten maar even naar de bar te gaan om iets te gaan drinken. Om twee uur vielen alle lichten uit en kwam er een magisch geluid uit de zaal. Binnen aangekomen bleek Layo & Bushwacka te zijn begonnen aan hun live set. Pure magie wat die jongens uit hun apperatuur halen. Het geluid was ook nog eens gesynchroniseerd met het beeld dat ook afkomstig was van The End. Bekende nummer zoals Promo en Deep South kwamen voorbij afgewisseld met onbekende nummers die (nog) niet op plaat zijn uitgebracht. Een unieke sfeer bouwde zich op die Don Mat deed vergeten. Het dak ging er vanaf en de Winkel van Sinkel brak uit zijn voegen. Blije mensen dansde op de warme strings en basslines die uit de speakers kwamen. Layo & Bushwacka! maakte de mensen blij. Dit had ik echt niet willen missen.

Helaas duurde de live set van Layo & Bushwacka! niet langer dan een uur. Omdat Michel de Hey nog niet was aangekomen kreeg Don Mat de kans het nog eens te proberen. Een slechte keus van de organisatie. De magie die Layo & Bushwacka! binnen die uur hadden weten op te bouwen, werd binnen vijftien minuten weer afgebouwd met nietszeggende platen van Don Mat.
Michel de Hey kwam al snel aan en wist ook niet echt hoe hij het moest oplossen. Wel draaide Michel de Hey betere tech-house en wist hij het strakker en langer aan elkaar te mixen. In tegenstelling tot Don Mat die platen er hard in gooide zonder enig gebruik van de mengpaneelknoppen die daarvoor gemaakt zijn.

Het was nog maar kwart over drie en omdat onze eerste trein vanaf Utrecht Centraal pas om kwart voor zeven zou vertekken zou de nacht nog lang gaan duren. Een van mijn vrienden woont in Amsterdam en bood ons aan om bij hem te gaan zitten. Bij de garderobe werden we vriendelijk en snel geholpen. De Winkel van Sinkel is een erg mooie club waar ik zeker nog een keer heen wil.

Ik vond Chesterfield Labelland geen geslaagd feest. Wel was te zien dat de organisatie erg zijn best had gedaan om de Winkel van Sinkel om te bouwen tot een mooi paleis met lampen en objecten en er een geslaagd feest van te maken, maar dit was niet gelukt door een factoor waar zij geen invloed op kunnen uit oefenen, de dj’s. Had MR.C zijn vlucht niet gemist en was de programmering niet verschoven dan had de avond er heel anders uit gezien.

Tekst: Ken van den Broek.

(toegevoegd:21-05-2002/10:03)