BODY7SOUL - Kunst ter vervanging van religie?

Zondag middag is een prima moment voor een feestje. ‘Dat zouden er meer moeten doen’, denk ik wel eens. Het is natuurlijk ook de dag dat er in het verleden nog wel eens naar de kerk werd gegaan. Die tijden zijn voor velen vervlogen. We hebben er nu de koopzondag voor terug gekregen maar echt verhelderend werkt dat toch niet. Nee, het is de beurt aan de kunst om dit gat te vullen.

Tussen een stapeltje flyers bij de kapper valt mij die van Body7Soul meteen op. Dit omdat er op de plaats van de namen van bekende DJ, nu die van de kunstenaars staan vermeld: ‘Jessie Nieuwenhuis, Edskea Verhoeff (Ed), Lizzy Nieuwenhuis en Liz Tuythof.’ Als ik later de website bekijk lees ik nog dingen als: Zij zullen in deze eerste uit een serie van zeven thema’s ‘the search for a higher consciousness’ verbeelden.’ En ‘Body7Soul overbrugt de kloof tussen de ongedwongen partyscène en de serieuze kunstwereld.’ Mmm, ik ben benieuwd, ik ga maar eens checken wat de organisatie PeP-connection (Progressive Entertainment Production) in petto heeft.

Om een beetje in de stemming te komen duw ik het nieuwe werk van Lemon8 in de CD speler. Het beste hoor je muziek in de auto denk ik dan als ik de A10 op draai. Het is lekker weer, zonnebril op. Rustig is het op de weg, niet in de lucht. Als ik langs Schiphol rij landen de vliegtuigen me bijna op het dak. Maar het doet me niks. Al die bedrijvigheid, al die mensen. Als een slang die zich uitrekt glijd ik met al de andere weggebruikers de tunnel in, op het moment dat vlucht KL-4407 er met een flinke vaart overheen rolt. Even later als de muziek van Lemon8 mij volledig in zijn greep heeft, doemen zich de grijze dozen op aan de horizon: Rotterdam. Ook daarvan veranderd de schaal naar mate je dichterbij komt. Van ver af is het de grootste stad van het land, van dicht bij past mijn auto niet in het gevonden parkeerplaatsje. Ik heb het allemaal in de hand...

Waarom schrijf ik dit alles? Nou omdat ik hiermee tracht te omschrijven wat bij mij de collage van Lizzy Nieuwenhuis opriep. Dit uiterst zorgvuldig samen gesteld werk heeft op mij de meeste indruk gemaakt. Op een wonderlijke manier zijn ‘plaatjes’ uit – naar ik aan neem tijdschriften, vast gespijkerd op de ondergrond. Het beeld had een tijdloze waarde.

Ik ben binnen. Het is druk. Geen glaasje Jus d’orange of wijntjes maar bier en Breezer. Lekkere muziek ook met zangeres. Het kost moeite om elkaar te verstaan. Grappig was ook de verlichting. Want hoe doe je dat als je wilt mixen tussen Partyscene en Kunstwereld? In een gallery is normaal al het werk netjes uitgelicht. In een club knipperen alle lichten alle kleuren. Er was gekozen voor wit knipperend en draaiend licht. Je moest dus soms even wachten tot het werk waar je naar staat te kijken weer aan de beurt komt om verlicht te worden.

Ik werd ook een beetje verlicht, tijdens het kijken naar het werk van Edskea Verhoeff. Haar zeven iconen van emotie waren stevig tussen persplex gebonden. Deze twee dimensionale digitale prints beelden pakkend het moraal van deze tijd uit. Dit was zeker kunst ter vervanging van religie?

PS: check nu de winnenrubriek en maak kans op een ECHT schilderij van Vj ED!
Tekst: Pieter Hoogland.

(toegevoegd:10-04-2002/13:30)