I Love Hardhouse - Royal Wedding Special

“I Love Hardhouse” is voor veel verbetering vatbaar.

Vlakbij het Paleis op de Dam, waar deze avond ongetwijfeld ook flink gefeest werd, was er in de Item grof geschut in stelling gebracht. Voor de deur waren dit de talloze marechaussees en beveiligingsbeambten, binnen moest het van oa. Bob M!re, Danny D. en Ed Real komen.
Voor de Item moest iedereen aansluiten in een gigantische rij, ook de mensen die op de gastenlijst stonden. En zo kan het dus gebeuren dat je met Patrick Kruzeman, die op voorgaande edities van ILHH stond te draaien, in de rij staat. Misschien moet Item maar een host bij de deur neerzetten die de zaakjes in goede banen leidt.

Om half twee was ik eindelijk binnen, na ruim anderhalf uur wachten. Op alle trappetjes en tussenverdiepingen, in alle hoeken en gaten; op de banken en de dansvloer; overal was het feest al lekker aan de gang.
De kinderziektes van het geluidssysteem leken eindelijk opgelost, want er zaten geen (technische) onderbrekingen meer in.
Ed Real legde de plaatjes op. Qua plaatkeuze verschilt hij totaal niet met bijv. met Nick Sentience die ik een week eerder tijdens HQ hoorde. Het was het gewoon nèt niet.
Het publiek en de sfeer die er heerste was toch wel erg goed. Trappetje op en af; dat is zo’n beetje de manier waarop je door de Item rondloopt en met iedereen een babbeltje kan maken.

Terwijl ik op zoek was naar de verborgen kachels, begonnen er later op de avond mensen met jassen aan rond te lopen. Onbegrijpelijk maar waar: de garderobe was vol.
Ik kan nog steeds niet bij de gedachtenkronkels om op dat moment nog bezoekers naar binnen te laten. Sommige helden liepen daar in hun donsjassen rond terwijl ik half naakt al bijna van mijn stok ging in de tropische hitte.

Dana, vrouw van de avond, kwam in de laatste 75 minuten veel goedmaken. Het leek wel of iedereen op haar had gewacht. Ze draaide avontuurlijk en ‘met ballen’ en liet met haar beats regelmatig oerkreten uit de zaal opstijgen. Na een uurtje van haar zeer harde set te hebben genoten, verlieten we vroegtijdig “I Love Hardhouse”. Want om nog een uur in de rij te staan om naar buiten te mogen, dat was ons iets te veel van het goede.

(toegevoegd:04-02-2002/10:01)