Dopereport: paddestoelen deel 2

De Vliegenzwam, ofwel Amanita Muscaria, speelde in veel oude culturen een rol als hallucinogeen. India’s heilige geschriften maakten er melding van, Siberische sjamanen gebruikten de zwam bij rituelen en in de middeleeuwen dronken arme mensen de urine van rijke lui die een Vliegenzwamfeestje hadden. Om ook maar even te ontsnappen aan de ellende van alledag.

Eet je teveel van deze zwam dan begint de ellende echter pas, want deze jongen is giftig. Hij groeit in naald- en loofbossen op zure bodem. In de hoed bevinden zich de werkzame stoffen muscimol, muscarine en muscazone. Als je de paddestoel droogt, gaat veel van het gif (de muscarine) verloren. Trip dus liever op een klein stukje gedroogde hoed. Vliegenzwamtrips beginnen met misselijkheid en soms braken. De hallucinaties zijn kleurrijk en intens en duren zo’n zes uur. Je mag wel rekenen op bijwerkingen als razenij en spiertrekkingen. Nog steeds geïnteresseerd in een Vliegenzwamtrip? Let er dan wel op dat je de goede paddestoel te pakken hebt want zijn broertje de Panter-amaniet lijkt sprekend op hem, en die is dodelijk. Ook wel het vermelden waard: de Vliegenzwam is een beschermde paddestoel dus je mag hem niet plukken!