Dope report: LSD

De werkzame stof van LSD is d-lysergzuurdiethylamide. Dat is een chemische stof die wordt gemaakt door een bepaalde schimmel in een laboratorium chemisch te bewerken. LSD is kleurloos en het ruikt en smaakt nergens naar. De eigenschappen van LSD werden in 1943 bij toeval in een laboratorium ontdekt. Aanvankelijk is LSD medisch gebruikt, als hulpmiddel bij de psychotherapie. In de jaren '60 vond het op grote schaal zijn weg naar de ‘hippe happy few’ en daarvan zijn er van de weeromstuit nogal wat in een psychiatrische inrichting beland. Dat LSD geen party-drug is moge inmiddels duidelijk zijn. Behalve het trippen, wat voor psychisch minder stabiele personen een vrij heftige (nare) ervaring kan zijn, kunnen nogal wat bijverschijnselen optreden zoals zweten, verhoogde hartslag, misselijkheid, sterke temperatuurwisseling, droge mond, wazig zien, moeheid, duizeligheid, beven en trillen.

Rond LSD hangen allerlei wazige mythes. ‘Goes with the territory’, zullen we maar zeggen. Een van de hardnekkigste mythes stelt dat in LSD het zeer giftige middel Strichnine zit. Partyscene helpt je in elk geval uit die droom: het strichnine-in-LSD verhaal is niet waar!
Wat zegt de wet over LSD? Tripmiddelen worden tot de harddrugs gerekend. Het produceren, verhandelen en bezitten van harddrugs is strafbaar. Maar het in bezit hebben van een kleine hoeveelheid wordt in de praktijk niet met voorrang opgespoord en vervolgd. We willen je natuurlijk niet op een idee brengen, maar voor de liefhebbers van kokkerellen is de volgende site best grappig. Weg met het suffe avondje eten. Nodig vrienden uit voor een avondje dine and d-lysergzuurdiethylamide!