
De toestroom van goede dj’s uit Breda blijft maar komen. Tiësto, Hardwell, maar ook Dannic (Daan Romers) komen er allemaal vandaan. Daan begon al ruim tien jaar geleden met muziek draaien op bruiloften en in lokale kroegen. Nu tourt hij de hele wereld rond met zijn beste vriend en ‘s werelds grootste dj, Hardwell. en staat hij als headliner op enorme festivals zoals EDC Las Vegas en Tomorrowworld. Het hoogtepunt van zijn carrière is toch wel dat hij met zijn single ‘Blueprint’, die hij samen met de Sick Individuals heeft gemaakt, zijn eerst Beatport nummer-1 hit scoorde. Kortom: het gaat erg goed met de carrière van Daan. Wij waren erg benieuwd hoe hij tegen zijn eigen succes aankijkt en wat zijn plannen voor de toekomst zijn.
‘Thanks! Het was echt een fantastisch moment. Toen ik met het vliegtuig landde op Schiphol zag ik een sms’je van mijn labelmanager met het goede nieuws. Ik heb toen wel even staan juichen en springen in het vliegtuig. Daarbij is het voor mij een teken dat ik op de goede weg zit.’
‘Heel veel fans dachten hetzelfde. Ik kreeg veel verbaasde reacties van mijn fans op Facebook over de plaats waarop ik binnenkwam in de lijst. Persoonlijk ben ik heel erg blij met het feit dat ik überhaupt in de lijst mag staan. Daarbij heb ik niet echt de behoefte om in één keer te pieken. Ik ga liever in een gestage lijn omhoog.
Verder ben ik enorm trots op Dyro. Wij zien elkaar totaal niet als concurrenten, maar juist als vrienden die elkaar steunen en helpen waar het kan. Dyro heeft een fantastisch jaar achter de rug met als hoogtepunt het moment waarop hij door Hardwell op de mainstage van Ultra Music Festival in Miami werd geroepen. Hier werd hij als beste opkomende dj benoemd door Hardwell. Hun single die zij toen voor het eerst lieten horen heeft ook zeker meegeholpen aan de stemmen die Dyro heeft gekregen, want ‘Never Say Goodbye’ is enorm populair. Ook heeft hij wekelijks zijn eigen radioprogramma ‘Daftastic Radio’ dat op Serious XM te luisteren is, terwijl ik slechts een keer per maand mijn eigen radio show ‘Front of House’ uitzendt. Ten slotte heb ik geen sterke marketingcampagne gevoerd.’
‘Dat veel van mijn tracks uitkomen op het label van Hardwell is gewoon zo gegroeid. Daarbij zit ik nergens aan vast. Hij is door onze vriendschappelijke relatie altijd de eerste die mijn muziek hoort en kan daardoor altijd vragen of hij een track van mij mag tekenen op Revealed. In veel gevallen resulteert dit in een nieuwe release op Revealed, maar Hardwell geeft het ook wel wel aan als hij de track beter vindt passen op een ander label. Op deze manier ben ik op Toolroom terechtgekomen. Mijn platen zijn soms namelijk net iets te groovy voor Revealed en soms net iets te hard voor Toolroom. Deze afwisseling komt voor mij erg goed uit.
Dat ik ‘Toolroom Knights’ mocht samenstellen was een wens die in vervulling kwam. Zelf heb ik nog steeds een compilatie-cd van Fedde le Grand in mijn kast staan. Ik heb ervan genoten om een speciale selectie te maken die goed bij Toolroom en mijzelf past.’
‘Ik luister werkelijk naar alles. R&B, Funk, Dancehall, alles is in mijn cd-kast te vinden. Daarbij draaide ik vroeger voor een variërend publiek. Dit zorgde ervoor dat ik mijn muziek moest aanpassen op het publiek dat er was.’
‘Het leuke van het mixen van allerlei muzieksoorten is dat je al je creativiteit kwijtkan. Nu ben ik wel gebonden aan 128 tot 130 bpm. Toch probeer ik hier nog zoveel mogelijk vette acapella’s en tools overheen te mixen.’
‘Tegenwoordig gaat alles automatisch door de verbeterde apparatuur met sync-buttons. Door deze trend kan iedereen tegenwoordig draaien. Daarbij is elektronische muziek geijkte muziek om aan elkaar te mixen, omdat de beat al vaststaat. Gelukkig weet ik door mijn lange ervaring hoe ik op het publiek moet inspelen. Zo moest ik vroeger bijvoorbeeld mijn oom en tante de dansvloer op krijgen. Door deze ervaring weet ik wanneer ik een track kan draaien en hoe ik hem moet brengen.'
‘Dat is zeker waar. Voor mij en voor veel andere Nederlandse dj’s is dit juist erg positief omdat het Nederlandse publiek erg moeilijk is. In het buitenland zie je namelijk heel duidelijk of mensen het naar hun zin hebben, terwijl dit in ons land niet het geval is. Ik denk dat dit te verklaren is door onze wat ingetogen aard. Wat dat betreft reageren mensen in het buitenland veel beter op de muziek. Dit zou overigens ook te maken kunnen hebben met het feit dat dance betrekkelijk nieuw is in andere landen. Een groot verschil is ook zichtbaar tussen het rijke westen en landen zoals India. Toen ik daar draaide merkte ik dat iedereen daar even een uitstap maakte uit het zware leven en vijf uur lang helemaal in een andere wereld wilde zijn. Zij hebben één feest in per half jaar, terwijl we in het westen elke dag een discotheek in kunnen stappen.’
‘Dat is een heel cliché antwoord. Als dj heb je de kracht om mensen letterlijk te laten bewegen. Als mensen losgaan door wat je zelf doet en al helemaal als je een eigen plaat draait, geeft dit het beste gevoel dat er is. Voor mij is draaien zelfs een soort verslaving. Dat is dus voor mij de motivatie om door te blijven gaan. Ik voel me dan ook meer een dj dan een producer.’