Tony Junior: 'Ik maak muziek die ik zelf wil horen als ik in het publiek zou staan'

Met talent, gevoel voor muziek en doorzettingsvermogen kun je in de EDM-scene ook in korte tijd best ver komen. Vooral als je je best doet en muziek maakt waar je zelf volledig achterstaat. Dit is in ieder geval hoe dj Tony Junior zijn weg naar de muzikale top bewandelt. Voor zijn optreden op Lakeside Festival vertelde hij over zijn grootste passie: leven als dj en producer.

'Ik had niet zo veel met housemuziek'

Van jongs af aan was Tony bezig met de muziek: 'Toen ik kon lopen was ik al aan het drummen. Mijn vader is een drummer, dus het was voor mij heel normaal dat ik ook ging drummen. Ik heb altijd in bandjes gespeeld. Vanaf mijn tiende had ik mijn eigen bandje, waarmee ik ben gaan toeren in Nederland. Dit was superleuk, totdat mijn band uit elkaar ging. Dat voelde alsof een relatie uitging, ik was er helemaal kapot van. Ik was toen een jaar of negentien, twintig.'
Geluk bij ongeluk: als zijn bandje niet uit elkaar viel was dj Tony Junior misschien nooit de EDM-scene ingerold. Zijn liefde voor house kwam namelijk niet vanzelf. 'Een week nadat wij als band waren gestopt vroeg mijn beste maatje mij mee naar een housefeest. Ik had niet zo veel met housemuziek en wou absoluut niet gaan, maar omdat niemand met hem mee wilde en ik echt zijn laatste optie was heb ik maar “ja” gezegd, alleen voor hem. Dit was 'Latin Lovers' in de Winkel van Sinkel in Utrecht met D-Rashid, Leroy Styles en een paar andere djs, die vooral latin- en dirty house draaiden. Op dat feest ging iedereen helemaal los en ineens vond ik het ontzettend tof. Toen wist ik meteen: dit ga ik doen!'
Zo gezegd, zo gedaan: een dag later haalde Tony FL-studio en een paar simpele speakers in huis. 'Na drie maanden heb ik van al mijn gespaarde centjes een Apple gekocht en was ik overgestapt naar Logic, wat ik nog steeds gebruik. Nu drum ik niet meer en leef ik van het dj'en en produceren.'

'De grote doorbraak moet nog komen'

Zijn eerste plaat werd meteen zijn eerste hit. Toen Tony nog net een paar maanden bezig was maakte hij een remix van een Nederlands liedje, 'Loesje'. 'Mijn opa speelde 'Loesje' nog op de bruiloften en mijn vader en ik wilden nog altijd een filmpje maken waarin wij allemaal met dat liedje mee zouden drummen. Alleen kwam het er steeds niet van. Toen ik ging produceren stelde mijn vader voor om een remix van 'Loesje' te maken. Ikzelf dacht eerst: “Gast, ik ga toch niet een Nederlands nummer uit 1930 remixen!” Maar ik was net begonnen en wou het op een gegeven moment toch proberen. Zo was in een paar avonden 'Loesje' geboren. Binnen twee weken was het getekend bij een sublabel van Spinnin' en nog twee weken later werd het een nummer één hit in Nederland.'

Hoewel 'Loesje' totaal anders is dan Tony’s huidige producties, onderschat hij het belang van dit nummer niet. 'Het zette mij meteen op de kaart. Ineens stond ik overal in Nederland en leerde ik voor heel verschillend publiek te draaien: van boerenkroegjes tot festivals. Toen ik begon, wilde ik gewoon housemuziek maken. 'Loesje' was echt house, maar heel erg commercieel: een soort van knipoog. Een jaar later ging ik toch nadenken over wat ik echt wilde en gooide het roer om. Rond diezelfde tijd werd ik door Spinnin' Records benaderd: ze waren bezig met het tekenen van opkomend talent. Daar zat ik gelukkig bij.'

Na 'Loesje' kwamen er nog een paar releases, die Tony een welverdiende plek tussen vooraanstaande producers hebben bezorgd. 'Mijn soloplaat 'Twerk Anthem' werd na een paar maanden een grote hit in Frankrijk en Zwitserland. Daar wordt de track nog steeds zowat iedere dag op de radio gedraaid. Een halfjaar geleden kwam mijn track 'Michael Jordan' met Carnage uit. Dit nummer heeft mij in Amerika op de kaart gezet. En toen kwam 'Immortal' uit: mijn laatste release in samenwerking met DVBBS. Deze plaat is ook overal supergoed ontvangen en de Youtube views schieten nu al zwaar in de miljoenen.' Zelf hecht Tony evenveel waarde aan iedere stap die hij heeft gemaakt. 'Het is allemaal belangrijk: het moment dat ik naar het feestje ging waar ik eigenlijk niet naartoe wilde was al heel erg belangrijk. Mijn grote doorbraak? Die moet nog komen. Daar werk ik heel hard aan!'

'Ik maak rock-’n-roll house'

Hoewel Tony in eerste instantie door latin- en dirty house werd geïnspireerd ging hij al snel op zoek naar zijn eigen stijl: 'In het begin ben ik naar alle feestjes geweest: van Sensation tot kleine clubs. Ik heb drie uur lang in de winter op een station gelegen omdat ik Sebastian Ingrosso wilde zien in Groningen. Ik wilde weten wat alles was en hoe het in elkaar zat. Daardoor heb ik goed kunnen ontdekken wat voor muziek ik wilde maken. Eigenlijk maak ik muziek die ik zelf helemaal te gek vind en wil horen als ik in het publiek zou staan. Ik maak nog steeds house, maar meer rock-’n-roll-house. Ik probeer mijn nummers rauw, meezingbaar en een beetje rock’n’roll te houden.'

In Tony’s optredens komt rock-’n-roll in ieder geval uitgebreid terug: hij is een performer die steeds bezig is met zijn publiek. 'Als ik sta te draaien, ga ik gewoon gek doen, maar ik doe wel lekker mijn ding. Daarnaast doe ik bijna al mijn vocalen zelf: iedereen kan een vocaal uit een sample pakken, maar dat vind ik niet tof. Mijn eigen vocalen zijn dan ook echt van mij en niemand anders heeft ze. Dit maakt het performen ook een stuk leuker.'

Een rock-'n-roll dj, maar wel met mate. 'Tijdens een tournee ga ik anders met mijn leven om dan als ik in de studio zit. In de studio ben ik gewoon een nerd: ik drink geen alcohol, probeer gezond te eten en te sporten. Dan ben ik heel strikt voor mezelf. Op tour gaan lekker alle remmen los. Dan vermaak ik me gewoon heel goed. Gek doen is ook wel een beetje hoe ik ben. Ik trek me niet te veel aan wat andere mensen van mij vinden. Dat kan inderdaad soms shockerend zijn: dan sta ik weer ergens halfnaakt op de foto… Tja, als je wat drankjes op hebt dan kan het soms gebeuren. Ik gebruik trouwens totaal geen drugs, al denkt de hele wereld dat ik de grootste drugsgebruiker ben die er rondloopt!'
Nu dat zijn populariteit met de dag stijgt is Tony dringend op zoek naar balans tussen optredens en studiotijd: 'Ik vind het nu een heel groot issue. Sinds een halfjaar gaat het heel erg hard en sta ik overal ter wereld. Dat is voor mij nieuw. Als ik ineens twee of drie weken op tour ben dan baal ik dat ik helemaal niet in de studio heb gezeten. Dat doet mij gewoon pijn, want ik wil nummers blijven maken en de vlam van het produceren moet gewoon branden.'

Produceren onderweg is geen optie? 'Ik neem mijn laptop altijd mee, maar op een koptelefoon werken in een vliegtuig of in een hotelkamer is gewoon niet te doen. Er zijn allerlei impulsen die je afleiden: of het nou vrouwtjes zijn, of je hebt een kater, of je moet een vlucht halen.. Voordeel is wel dat als ik terug kom, ben ik zo gemotiveerd dat het ineens veel sneller gaat.'

'Plurwarriors wordt een echte plur-plaat'

Tot nu toe ligt Tony nog lekker op schema met zijn producties. 'In juli komt op Doorn records mijn nieuwe plaat uit: 'Plurwarriors'. Dit is een samenwerking met Baggi Begovic. Aan de ene kant heeft deze plaat mijn dikke big room house sound van nu, aan de andere kant is het ook heel anders. Je hebt nu best veel 'boze' platen: heel rauw en agressief, waar je een vies gezicht bij trekt. Die maak ik zelf ook. 'Plurwarriors' is ook een boze plaat, maar je wordt er toch vrolijk van. Ik hoop dat deze plaat daarom wat meer opvalt en meer support gaat krijgen. De Plurwarriors-beweging is op het moment ook helemaal hot in Amerika. Ze gaan voor peace, love, unity en respect: lekker vrolijk, met een beetje hippiegehalte en meisjes met indianenachtige outfits. Mijn nieuwe plaat gaat volgens mij een echte plur-plaat worden.'

Tony’s plannen zijn verder veelbelovend. 'Er komen nog een aantal remixen aan en ik ga in de komende maanden veel produceren. Begin 2015 komt er bijvoorbeeld een plaat met Steve Aoki en Nervo. Het is zo goed als af, maar Steve wil daar twee platen van maken: één met vocalen van Nervo en een andere met mijn eigen vocalen, zoals op 'Immortal'. Dat moet een echte banger worden en daar werk ik nu heel hard aan.'

Hoewel Tony zijn muziekstijl en imago lijkt te hebben gevonden, staat hij nog altijd open voor veranderingen. 'Housemuziek van nu gaat heel erg veranderen. Op dit moment is big room house ontzettend groot en populair, maar iedereen heeft het al gehoord. Een grote groep produceert het en veel jonge jongens proberen dit na te doen omdat ze zien dat grote labels dat soort muziek uitbrengen en dat deze platen hoog in de Beatport top 10 staan. Je krijgt dus een hele brei van muziek die geïnspireerd is op iets wat zelf op iets heel anders geïnspireerd was. Dit gaat zeker veranderen en mijn muziek gaat ook veranderen: je moet je altijd blijven ontwikkelen en vernieuwen. Wel blijf ik maken wat ik zelf tof vind in de hoop om daarmee zo veel mogelijk mensen te bereiken.'

'Ik gun iedereen al het geluk van de wereld'

Voor een beginnend producer kwam Tony al vrij snel bij Spinnin' Records terecht, maar ook hij kent de tijden van honderden onbeantwoorde mailtjes. 'Natuurlijk heb ik moeten zwoegen voordat ik bij Spinnin' terecht kwam. Toen mocht je blij zijn als je een reactie als 'wij vinden dit een coole plaat, maar dit gaat hem nog niet worden' kreeg. Nu zit ik in een luxe positie: ik hoef mijn track alleen maar naar Spinnin' te sturen en ik krijg binnen een paar dagen goede feedback waar ik iets mee kan.'

Die luxe positie betekent ook een overvloed aan demo’s van beginnende artiesten die Tony zelf tegenwoordig mag ontvangen: “Ik krijg honderd Facebook berichten per dag over demo’s die ik moet luisteren. Ik weet hoe tof en inspirerend het is om als onbekende artiest een feedback te krijgen van iemand die groter is en ik probeer dan ook zoveel mogelijk berichten te beantwoorden. Alleen moet ik ook nog aan mijn optredens en studiowerk denken, dus het lukt me gewoon niet om iedereen te woord te staan. In mijn maandelijkse radioshow besteed ik wel veel aandacht aan beginnende artiesten en probeer ik daarmee andere mensen te helpen. Mijn laatste radioshow bestond bijvoorbeeld alleen uit platen van jongens die nog niet getekend zijn bij een label. Voor deze show kreeg ik zo'n duizend mailtjes met nieuwe platen binnen. Mijn Gmail-account lag binnen drie uur plat.'

Wie hard werkt heeft in ieder geval Tony’s gunfactor. 'Ik gun iedereen al het geluk van de wereld: of het nou een bakker is, een dj of een sporter. Het meest belangrijk vind ik dat iemand zijn best doet. Dan gun ik iedereen alles.'

'Ik ben heel erg down-to-earth'

Inmiddels heeft Tony al behoorlijk veel om naar terug- als vooruit te kijken. 'Led festival in San Diego was zeker gruwelijk. Ik moest openen en stond al voor 5000 man te draaien. Dit was één van mijn grootste shows ooit en een hele mooie afsluiter van mijn eerste toer door Amerika. Twee maanden geleden stond ik in club Titan in Frankrijk, waar de videoclip van 'Immortal' was opgenomen. Iedereen wist van de opnames en iedereen ging ook helemaal uit z'n plaat. Pacha op Ibiza vond ik ook helemaal top en over een paar weken sta ik op Tomorrowland. Dat soort dingen gaan memorabel worden: in het begin kun je daar alleen van dromen en nu sta je daar ineens.'

Wel blijft Tony nuchter over alles wat er met hem en om hem heen gebeurt. 'Een week geleden werd ik wakker in mijn hotel, ik liep naar buiten en stapte ineens op de Walk of Fame in Hollywood. Toen dacht ik : “Wow, ik ben nu hier en ik loop in Hollywood!” Op dat soort momenten sta ik even stil bij waar ik ben en wat er allemaal gebeurt. Anders worden dingen heel snel een gewenning.'

Om die gewenning te voorkomen zorgt Tony dat hij met beide benen stevig op de grond blijft staan: 'Ik ben heel erg down-to-earth, hecht niet zo veel waarde aan beroemd zijn en lig echt niet wakker van al het Amerikaanse grote gedoe. Toen ik eergisteren terug kwam uit Amerika was iedereen natuurlijk benieuwd hoe het was. Ik zei: “Chocomel daar is heel erg ziek!” Zij vroegen meteen of dat het enige was wat ik te vertellen had. Maar ik weet goed waar ik vandaan kom: ik ben gewoon een mafkees uit het Utrechtse Kanaaleiland-Zuid. Ik blijf te alle tijde mezelf en ben heel erg dankbaar dat ik lekker mag doen wat ik zelf leuk vind!'