Erik Arbores mag eindelijk na elven draaien (interview)

Peter Güldenpfennig | 11 juli 2014
interviews


Het stikt van de piepjonge artiesten in de dancescene. Denk aan Martin Garrix, Julian Jordan en Oliver Heldens. Maar Erik Arbores spant de absolute kroon. De Rotterdamse houseproducer/dj is pas zestien jaar en toch wist hij al met zijn aanstekelijke housemuziek zijn visitekaartje nadrukkelijk achter te laten. Inmiddels heeft hij bij Spinnin' Records getekend. We spraken met de talentvolle producer.

Leeftijd is niet iets waar Erik zich door laat weerhouden. Dat deed hij nooit, overigens. Hij haalde zijn vwo-diploma nota bene al op zijn dertiende (!), waarna hij zich veel eerder dan gebruikelijk is op de TU Delft meldde om zich vast te bijten in de wetenschap van Natuurkunde. De media waren destijds wel geïnteresseerd in het jongetje dat vier klassen oversloeg en zo belandde hij in De Wereld Draait Door. Erik zelf had het eigenlijk liever over zijn andere passie: muziek. Tijdens die uitzending was Armin van Buuren ook aanwezig en wel bereid om even luisteren of 'ie wat in huis had. De vrolijke tiener wist de voormalig nummer één-dj te imponeren en kreeg een contract met diens label Armada Music.

Binnen no time op één

Het verhaal van een wonderkind, dat is voer voor journalisten. Maar Erik zelf is – als 'ie heel eerlijk is – wel een beetje klaar met daarover vertellen. 'Ik wil het nu wel graag gewoon eens over mijn muziek hebben', vertelt hij ons lachend op een druilerige dinsdagmiddag in de hoofdstad. 'Ik kreeg vaak in interviews de vraag of ik niet de wereldproblemen moest oplossen. Jan Mulder was in DWDD ook heel kritisch, die vond dat ik professor moest worden. Maar uiteindelijk was er ook wel respect dat ik mijn passie achterna ging en dat is nou eenmaal muziek.'

Bij de universiteit lag al na een halfjaar Erik's opzegbrief op de deurmat. 'De eerste week dat mijn studie begon kwam mijn eerste single uit (De e.p. Take It, red.) en die steeg diezelfde dag nog naar de eerste plaats op iTunes. Het ging zo hard', probeert hij zijn keuze uit te leggen. 'Mijn ouders staan achter me, die vinden het alleen maar mooi. Zij waren het zelfs die vroegen of ik niet gewoon voor de muziek moest gaan.'

Erik wisselde zo'n twee jaar geleden wel van label. 'Het label van Armin staat toch voornamelijk in het teken van trance en ik maak house, dus ik had niet het gevoel dat het helemaal de plek voor me was. Daarna kwam ik Spinnin' Records tegen en die passen veel beter bij me qua muziek', licht hij toe. 'Trance is iets te zweverig voor mij. House is toegankelijk en kun je lekker mee knallen. Mijn sound? Ik hoor altijd dat ik catchy melodische house maak.'

Hoewel hij bezeten is van house, zou hij nog graag eens crossovers met andere stijlen willen doen. Dat komt misschien ook door zijn klassieke achtergrond. 'Ik speel al mijn hele leven piano. Ik maak nog steeds wel eens klassieke muziek, pop en hiphop. Iets zoals Calvin Harris met Rihanna, dat zou ik graag nog eens willen doen. Clubplaten die het ook goed doen op de radio. Ik wil het allemaal eigenlijk.' Erik is een producer bij uitstek. 'Sterker nog, ik kon nog niet eens draaien toen mijn eerste plaat uitgebracht had. Nadat ik allemaal boekingsaanvragen kreeg, moest ik dat als een gek leren. Mijn eerste optreden, waar ik ineens al voor 3000 man stond, had ik tot in de puntjes voorbereid. Gelukkig ging dat goed, anders had ik nooit meer het podium opgedurft.'

'Voor elven begint het feest niet eens'

De gretige producer heeft geen moment spijt gehad dat hij het studeren in de ijskast zette voor een toch ietwat onzeker bestaan in de muziekwereld. 'Ik ben heel blij dat ik het gedaan heb. Het gaat hartstikke goed.' Momenteel ligt er een kersverse plaat op de plank getiteld 'Hold On' en Erik's agenda barst van de boekingen in binnen- en buitenland. Het aantal optredens buiten de landsgrenzen schoot omhoog toen hij zestien werd. 'Daarvoor mocht ik niet eens voor elven draaien, dat kon niet door allerlei wetten. Maar dan begint het feest niet eens.' Erik weet de eerste keer dat hij de 's nachts mocht draaien nog heel goed. 'Dat was op mijn zestiende verjaardag, in de grootste club ter wereld: Privilege op Ibiza. Dat is echt mijn hoogtepunt tot nu toe.'

Toekomstmuziek

Het fijne aan zo'n jonge leeftijd is dat Erik als hij deze lijn doortrekt nog heel wat jaren voor zich heeft. Waar droomt hij het meeste van? 'Draaien op een dorpsfeest in Groningen', grapt hij. 'Nee, heel verrassend, maar mijn droom is toch wel Miami, of genomineerd worden voor de Grammy's. Maar er zijn natuurlijk ook genoeg andere feesten die me heel vet lijken, zoals EDC New York of Tomorrowland.'

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws