Girls Love DJ's: 'Mensen kennen mijn naam en weten dat ze dan gewoon goede muziek kunnen verwachten'

Hey Rob! Het is inmiddels al midden augustus, dat betekent dat we halverwege de zomer zijn. Hoe is jouw zomer tot nu toe geweest?
R: 'Het was een hele goede zomer. Buiten het feit dat ik het persoonlijk heel leuk heb gehad was het muzikaal gezien ook een goede zomer. Ik heb hele leuke festivals gedaan, op heleboel mainstages gedraaid en dat werd allemaal goed ontvangen. Ik ben iets veranderd qua sound vergeleken met vorige zomer, iets wat mensen wel spannend vonden. Ik merk nu toch wel dat iedereen het heel erg waardeert en dat geeft echt een hele hoop positieve energie'.

Top! En waar kijk je nog heel erg naar uit voor de zomerweken die nog komen?
R: 'Ik sta eind augustus op Mysteryland. Daarnaast draai ik op ‘the Ark’, een cruiseschip die van Marseille naar Barcelona en Ibiza vaart. Ik host daar een eigen podium met o.a Boys Noize, Kris Kross Amsterdam en Sam Feldt. Dat wordt gewoon heel leuk, met z’n allen 3 dagen op een cruiseschip. We gaan daar zeker een feestje van maken. Ikzelf stap op donderdag op het schip, op vrijdag heb ik dan het feest en op zaterdag stap ik jammer genoeg weer af. Wel op Ibiza overigens, wat weer chill is. Zaterdagavond en zondag middag heb ik gewoon weer shows in Nederland.'

Een eigen stage hosten is zeker niet de eerste keer voor jou. Hoe gaat dat in zijn werk?
R: 'Ik ben er zeer veel bij betrokken. Ik neem even Amsterdam Open Air als voorbeeld, daar hosten we al geruime tijd de mainstage. Ik doe de programmering en zit om de tafel met de mensen van AOA. In samenwerking met andere organisaties bepalen we dan weer hoe het podium eruit komt te zien. Ik ben veel bezig de muzikale aankleding en de artiesten. Ik vind het ook echt heel leuk om er zo bij betrokken te zijn.'

Om dan weer even terug te komen op wat er aankomende weken voor jou op de planning staat. Jouw agenda is aardig volgeboekt, maar met ontzettend veel verschillende evenementen.  Van festivals naar een kermis tot studentenfeestjes. Wie zie jij als jouw doelgroep?
R: 'De mensen in mijn publiek zijn muziekliefhebbers. Ook al houd je van house of juist van hiphop, dat maakt allemaal niet uit. Over 2 weken draai ik op de camping van Mysteryland en daar doe ik een speciale disco set, ik ga alleen maar oude disco muziek draaien. Ja, het is misschien niet wat mensen van me verwachten, maar dat vind ik juist leuk om te doen. Je moet jezelf blijven vernieuwen en ik heb het gevoel dat mijn fans en publiek daar ook in mee gaan'.

Heb je niet de neiging om die andere sounds dan uit te brengen onder een andere naam?
R: 'Dat doe ik eigenlijk al wel. Ik treed in Amsterdam wel eens op als Rob Black, dat is mijn eigen naam. Maar inderdaad, dan word ik ook nog wel eens herkend. Ik heb tot nu toe niet de behoefte gehad om compleet onherkenbaar te gaan, misschien ooit in de toekomst. Maar ik vind het juist leuk dat ik me altijd als eclectische DJ heb geprofileerd, maar nooit het gevoel heb een andere naam te moeten nemen als ik een ander geluid breng. Mensen kennen mijn naam en weten dat ze dan gewoon goede muziek kunnen verwachten, dat is eerder mijn kenmerk dan één bepaalde sound'.

Tijd om even naar vandaag te kijken. We zijn hier op Dance Valley. Op je instagram zag ik dat je gisteravond al een beetje voorbereiding voor je set. Wat maakt een set voor jou succesvol?
R: 'Dat vind ik een moeilijke vraag. Voor mij persoonlijk, als muziekliefhebber vooral, vind ik een set te gek als ik alle dingen die ik geweldig vind kan draaien en dat het publiek het dan ook geweldig vindt. Maar een vette set is voor mij niet per se dat het publiek 60 minuten lang de handjes in de lucht heeft, helemaal niet. Ik vind het leuk juist als iedereen gewoon danst en dan af en toe weer eventjes heeft van “oja, ik sta hier bij een DJ-set”. Ik vind het tof als mensen eventjes alles kunnen vergeten en dan niet ook weer hoeven na te denken over sit downs etc. Maar goed een succesvolle set, ik vind het vooral belangrijk dat mensen genieten”.

Een echte muziekliefhebber die gewoon wil genieten van de muziek. Daarover: welke tracks hebben deze zomer niet in jouw sets kunnen ontbreken?
R: 'Mijn zomer anthem dit jaar is ‘Unforgettable’ (French Montana ft Swae Lee). Maar die draai ik eigenlijk niet in mijn sets, het is niet zo’n vrolijk nummer. Wat niet kan ontbreken in mijn set is mijn eigen single ‘Dynamite’. En dan een andere plaat die ik echt grijs heb gedraaid in al mijn sets is Jauz – ‘Goodiez’, daar zit gewoon een hele goede vibe in. Als laatste denk ik dat ik Calvin Harris – ‘Slide’ de hele zomer wel heb gedraaid.'

Hoe leef jij naar zo’n grote set als vandaag toe?
R: 'Het verschilt per gig eigenlijk. Soms doe ik een voorbereiding van A tot Z, maar ik vind inspelen op het publiek altijd belangrijk. Hierdoor grijp ik altijd terug naar andere playlists. Maar ik ben sowieso elke dag bezig met nieuwe muziek. Wat je gister dan kon zien was dat ik even een momentje voor mezelf had waarop ik me kon afsluiten en nieuwe muziek ben gaan beluisteren. Dan zit ik achter mijn computer wat platen te luisteren. En eerlijk, als er dan een heerlijke plaat tussen zit ga ik ook wel los achter mijn computer. En als ik dan mijn instagram gebruik zie ik ook hoe dat eruit ziet, haha!'

Heb je dat vaak, die momentjes voor jezelf?
R: 'Met zo’n druk schema is het wel lastig om af en toe even rustig aan te doen. Maar het is wel belangrijk, niet alleen als DJ maar voor ieder mens is het wel goed om je af en toe even terug te trekken. Met een schema waarbij je ook veel vliegt en weinig slaapt is het al helemaal belangrijk om op die ene vrije dag ook even de tijd voor jezelf te nemen en even terug tot jezelf te komen.'

De laatste tijden zijn er toch regelmatig zorgelijke berichten uit de muziekwereld gekomen van overwerkte en oververmoeide artiesten. Voel jij daar ook enigszins een angst voor?
R: 'Zeker weten, helemaal met dit beroep. Zoals Sevn Alias zou zeggen: "Ons leven bestaat alleen maar op de linker baan, alles gaat in een treinvaart." Op het ene moment vindt iedereen je geweldig, maar even later is iemand anders helemaal top. In die zin is het best een competitief beroep. Ik snap dus zeker dat er mensen zijn die daaraan onderdoor gaan. In mijn naaste omgeving heb ik dergelijke situaties wel vaker gezien. Ik denk dat het goed is om plezier te blijven hebben, nooit iets doen waar je niet achter staat. Maar volgens mij is dat eigenlijk wel een algemene regel in het leven. Als je ergens mee zit, praat erover met mensen. Ik schroom zelf niet echt om af en toe even met mijn ouders te gaan zitten, even back to reality. Dan is het even geen backstage avonturen en high class hotels, maar lekker thuis bij ma eten. Dat houdt je als artiest ook een beetje normaal.'

Het is net al even voorbij gekomen, jouw recentste single ‘Dynamite’. Qua sound iets heel anders dan men normaal gesproken van jou verwacht. Vertel eens, waar kwam de inspiratie vandaan om zoiets anders te doen?
R: 'Als ik in de studio zit maak ik vooral popmuziek, het heeft niet echt een randje. Ik ben ook vaak gewoon aan het jammen. Voor ‘Dynamite’ zat ik met de jongens van Dux n Bass in de studio, ongeveer 2 jaar geleden. Dat was vlak voor het EK voetbal, en we waren in de studio aan het kijken voor een nummer dat de FIFA kon gebruiken. We waren op zoek naar een internationaal ‘feel good’ nummer. We kwamen er niet echt uit, we bleven een beetje steken bij een soort house track. Tijdens het eten kwam ik op vocalen die ik al eens eerder had opgenomen, de vocalen van ‘Dynamite’. Het was oorspronkelijk opgenomen als een ballad. Maar toen we er weer naar hadden geluisterd, voelde het voor de mannen van Dux n Bass gelijk goed. Ik heb toen met één van de jongens een soort muzikale schets gemaakt, die hij daarop weer naar zijn maatje had gestuurd. De volgende dag kreeg ik de track ‘Dynamite’ binnen, versie 1. Uiteindelijk hebben we versie 17 uitgebracht. Maar het is gewoon een poppy track met een drum ’n bass invloed. Het is ook zeker niet dat ik nu alleen nog maar drum ’n bass ga maken, het kenmerk van de track vind ik ook de poppy vocalen.'

Er zit ook een toffe videoclip bij de track. Ik heb hem gezien en het is toch wel een opvallende clip. Was dat jouw idee?
R: 'Ja, ik ben er mee gekomen!. De track is uitgekomen op Spinnin’ Records, en zij wilden een lyrics video schieten. Dit soort video’s zijn meestal geanimeerd, en ik vond dat wel een beetje standaard om ook te doen. Toen ben ik eigenlijk heel simpel gaan googlen op het woord dynamite. Zodoende ben ik op de film ‘Napoleon Dynamite’ gekomen. Een beetje een stoner film, wel heel grappig en naar mijn mening zeker een aanrader. Maar goed, de eind scene sprak me zeker aan, in het kort gaat het over een nerdy guy aan het eind van de film ontplooit tot een te gekke danser. Een vriend van mij lijkt enorm veel op die jongen. De clip  heb ik geschoten samen met Xite. Toen ik met hun om de tafel zat heb ik mijn idee verteld en mijn vriend laten zien. Zij vonden het toen eentonig om hem de hele clip lang op dezelfde plek (dus gebaseerd op die scene) te laten dansen. Om deze reden zijn we gaan rondkijken naar andere plekken om verschillende achtergronden te creëren. Daarnaast hebben we ook de songtekst in beeld, zodat het alsnog een lyrics video is geworden. Op de dag dat we de clip schoten verdraaide mijn vriend zijn knie, deze opname zit ook in de clip. Soms zie je wel eens reacties van “oh wat slecht geacteerd”, maar het is dus gewoon echt gebeurd. Omdat we alleen die dag hadden om te schieten, hij had zijn knieband gescheurd dus iedereen was nogal in paniek. Hierdoor heb ik een vriendin van mij gebeld, zij is actrice, met de vraag of zij ons uit de brand kon helpen. Uiteindelijk bleek zij het dansen zo perfect te kunnen doen en zijn we blij met het resultaat.'

Heb je nog toekomstige releases waar wij ons alvast op kunnen gaan verheugen?
R: 'Er kom sowieso in oktober een plaat aan met Sam Feldt waar ik erg naar uit kijk. Er komt ook nog een plaat aan op Musical Freedom met Boris Smith, dat zal een remake zijn van een populaire plaat uit de begin jaren ’90 die wij in een electro jasje hebben gestoken. De plaat is 130 bpm, echt een electro beuker. Ook komt er een plaat aan met een Nederlands collectief, een uptempo plaat. En ik heb toevallig een paar weken geleden met Dirtcaps in de studio gezeten, met wie ik goed bevriend ben en al in het verleden een nummer mee heb uitgebracht. Wie weet dat daar iets moois uit bloeit.'

Tof dat je zoveel kan vertellen over wat we komende tijd van je gaan horen!
Nu nog een paar vragen om jou iets beter te leren kennen.
Als je naar jezelf en naar je carrière kijkt, waar ben je dan het meest trots op momenteel?
R: 'Ik vind het gewoon vet dat ik al 5 jaar meedraai op het Nederlandse topniveau, met alle festivals en zo, en dat het ook gewoon nog steeds gaat. Naar mijn gevoel veranderd er niet zo heel veel. Festivals blijven festivals en grote stages blijven grote stages. Toch voelt het een beetje als een unicum dat ik al zo lang mee mag doen met iets wat ik geweldig vind om te doen. Ik ben daar ook best dankbaar voor. Én: ik ben heel erg trots op mijn team, dat we het nog steeds met elkaar uithouden!'

Als je iets zou kunnen veranderen aan je huidige leven, zou je dat willen en zo ja wat zou je veranderen?
R: 'Nee ik zou niks veranderen. Ik ben gewoon tevreden met hoe het is. Ik heb natuurlijk net als iedereen fouten gemaakt, maar die fouten zijn er om van te leren. Ik heb misschien wel spijt van de fouten, maar het heeft me ook weer gevormd tot wie en waar ik nu ben. En daar ben ik heel content mee op dit moment.'

Over spijt gesproken: is er een plaat die je bijvoorbeeld aan het begin van je carrière hebt uitgebracht, waarvan je nu denkt 'had ik dat maar nooit gedaan'?
R: 'Vind ik een moeilijke vraag, haha. Het is niet echt te vergeleken. Iets wat ik 4 jaar geleden heb uitgebracht vond ik toen ook echt vet, terwijl ik het nu misschien niks meer vind. Dus of ik er dan spijt van heb, nee.'

Het vetste feestje dat je hebt bijgewoond?
R: 'Het is allemaal vet. Ik ben ook een moment mens: vorige week vond ik Solar Festival het vetst, maar na vanavond zal ik Dance Valley weer het vetst vinden, terwijl ik volgende week Lowlands weer het vetst vind. Maar goed, als je echt wilt dat ik kies, denk ik dat ik toch ga voor mijn eigen stage op Amsterdam Open Air. Dat heeft ook te maken met het feit dat ik daar vooraf zo hard aan werk en ik daar zo erg bij betrokken ben, dat is wel een beetje de kers op de taart. Overigens niks ten nadele van alle andere festivals, ik draai door ook echt met liefde. Maar dit is gevoelsmatig ook speciaal. Het is om de hoek bij waar ik ben opgegroeid, bij mijn ouders, zus en familie. Beetje ons kent ons, al met al het perfecte plaatje.'

Wat zou je gaan doen als je nu een weekje vrij kreeg?
R: 'Het is wel lang geleden dat ik vrij ben geweest, ik zeg altijd tegen mezelf dat ik genoeg vrij kan zijn als ik met pensioen ga. Meestal ga ik in januari met vakantie. Ik heb 2 jaar geleden gedraaid in Indonesië, Bali, daar was ik toen 5 dagen en dat heeft toen wel heel veel indruk op me gemaakt. Dus ik hoop daar in januari weer terug te keren. Mocht dat niet lukken ga ik denk ik naar de West Coast.'

Als je een dag uit je carrière opnieuw mocht beleven, welke dag zou dat zijn?
R: 'De dag van de eerste gig onder de naam Girls love DJ’s. Best wel grappig, ik werd gevraagd om dat te doen op Valhalla toen. Ik was 18 en was zo ongelofelijk zenuwachtig en ik trok die zenuwen niet meer in de loop van de middag. Toen heb ik aan mijn manager gevraagd of we er gewoon heen konden gaan. Toen zijn we naar de rij gegaan en hebben we even die zaal beleefd. Ik had tot die tijd alleen maar shows voor ongeveer 200 man gedaan, dit waren er in één keer 4000. Best wel grote sprong dus. Als ik terug kijk waren die zenuwen en adrenaline best wel lekker.'

Is dat je standaard formule tegen zenuwen?
R: 'Ik moet jammer genoeg zeggen dat ik niet vaak meer zenuwachtig ben. Ik heb altijd wel gezonde spanning vooraf, maar ik ben nooit meer zo zenuwachtig als toen. Hoe ik nu om ga met zenuwen ligt aan de situatie, ik ben zenuwachtig om hele andere dingen tegenwoordig. Ik denk dat ik meestal hele domme grappen maak. Ik heb wel een droge humor, dus ik kan echt stuk gaan als ik hele domme grapjes maak. Bijvoorbeeld: hoe noem je een Zweeds condoom? Een Pippi Vangkous.'

Was die eerste gig de engste dag uit je carrière?
R: 'Het aller engste wat ik heb meegemaakt was dat ze in ons vliegtuig ineens omriepen dat de motoren werden uitgezet, terwijl wij daarboven in de lucht waren. En dan ook nog iets uit het verleden toen ik nog onder een andere naam draaide. Ik had een gig in een hiphop-cafe in Amsterdam, en tijdens mijn set ontstond een schietpartij. Dat was ook gewoon ontzettend eng.'

De soundtrack van je leven?
R: “Dat vind ik moeilijk, ik kan niet één nummer kiezen. Oké, we gaan voor 3 nummers, maar ik wil eigenlijk helemaal niet kiezen. Allereerst 'Daft Punk - One More Time'. Als tweede ga ik voor 'Nirvana – Lithium'. En als derde, ja dat is echt lastig. Ik wil niks van mezelf kiezen dat is vals spelen. Ik denk dat ik dan iets wil kiezen van R. Kelly maar dat is een gevoelig onderwerp nu. Maar dan ga ik toch maar voor 'I Believe I Can Fly'.'