PS interview: DATA

Met zijn debuutalbum Skywriter brengt David Guillon a.k.a. DATA een ode aan de disco uit de jaren zeventig. Maar je hoort ook ronkende electro en stampende house op het album van de Fransman, die doet denken aan Daft Punk en Justice. De producer is pas 23 jaar oud en heeft nu al een veelbelovende carrière voor zich.

Tekst: Jesse Voorn

Veel Franse muziekgeschiedenis voor je. Wat wilde je daaraan toevoegen?

David: “Ik wilde meer mijn eigen ding doen, echt iets muzikaals en niet alleen maar een aantal dj-tools bij elkaar. Wel wilde ik veel disco gebruiken, maar ook weer klassiek. Al doende heb ik ook moeten ontdekken hoe ik de productie moest doen, dat kon ik niet. Ik wist niet hoe ik een goede mix moest maken, of mastering. Ik was heel jong, had een track gemaakt en die werd gelijk getekend. Dat label wilde toen gelijk een album.”

Lekker snel…

David: “Yeah, maar het was wel erg cool. Het was als een droom. Ik had niet eens een eigen computer toen en heb die track gemaakt op de computer van mijn ouders. Dat was vier jaar geleden. Ik had ook alleen maar de oordoppen van mijn iPod, dat was wel gek, maar erg spannend.”

Dat is niet veel…

David: “Niet echt nee, haha. Ik ben een Myspace succes verhaal. Ik had slechts twee tracks op mijn Myspace staan toen dat label me tekende. Ik had geen studio of hardware, niets. Nu heb ik een studio en de nodige spullen, maar dat is uiteindelijk niet belangrijk. Het is beter dat je een goede track hebt, een goede sound en die hangt niet perse af van een dikke studio. Als je een goede studio hebt, maar de muziek is slecht, dan heb je er niets aan. Mijn opzet is nog steeds heel klein.”

Je gaat niet uitbreiden?

David: “Waarom zou ik? Dan kan ik me misschien niet meer focussen. Vergelijk het met een band, die hebben ook altijd dezelfde opstelling, met drums, gitaar, bass en zang. Dat gaat ook goed en die veranderen toch ook niet ieder liedje van instrument? Beter blijf je bij wat werkt voor je. En het maken van een popalbum was een droom.”

Vind je dit een popalbum?

David: “Als je naar club muziek luistert, dan kun je het zien als een popalbum en als je naar pop luistert, dan zie je het denk ik meer als een clubalbum. Het heeft meerdere kanten.”

Ik krijg in ieder geval het gevoel dat ik twintig jaar terug in de tijd gezet word…

David: “Ja, dat begrijp ik wel. Ik was altijd een muziek nerd. Ik was altijd met muziek bezig en een jaar of vijf geleden ontdekte ik space disco en dat was voor mij echt de perfecte mix, dat was wat ik ook wilde doen. Ik heb er erg veel platen van gevonden. Ik denk dat ik in het verleden leef. Maar alles is een revival op dit moment, daar past mijn muziek prima tussen.”

Ben je geïnspireerd door landgenoten als Daft Punk en Justice?

David: “Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Misschien. Ik kan de referentie wel zien. Daft Punk gebruikt ook die oude muziek. Ik voel dat ik dicht bij hen sta, maar ik ben niet door hen beïnvloed.”

Toch klinkt het aardig Frans…

David: “Omdat we allemaal van disco houden. Het doet denken aan Chic en Diana Ross. Maar volgens mij kan deze muziek overal gemaakt worden. Ik weet niet of er echt een Franse sound is.”

Wilde je wel de dansvloer bereiken?

David: “Ik wilde een mix maken, niet alleen pure clubmuziek. Natuurlijk wilde ik er een aantal tracks op hebben die het goed doen in de clubs, maar ook nummers waar je thuis lekker naar kunt luisteren, of op je werk. Ik wil mensen best aan het dansen krijgen, maar wel met funky grooves.”

Zit je een beetje in de dance scene of gaat dat langs je heen?

David: “Ik zit er in omdat ik redelijk wat draai. Ik hoor dus ook wel wat er nieuw is. Die hele fidget en rave is niks voor mij, maar vette clubtracks vind ik top. Maar het is meer dat ik bepaalde producers heel goed vind. Ik vind Vitalic bijvoorbeeld helemaal te gek. Hij maakt clubmuziek en toen ik hem ontdekte was hij vrij nieuw. Wat hij deed was een openbaring voor me. Dikke tracks, maar toch met een ziel. Vitalic muziek.”

Meer info vind je op www.myspace.com/0data0.