5 vragen aan Taras van de Voorde

Partyscene Redactie | 29 oktober 2010
interviews

Het artiestenleven blijft een onzeker bestaan

Ineens was hij daar. Taras van de Voorde. DJ, producer.

Ineens was hij daar. Taras van de Voorde - dj, producer. In Rotterdam reeds bekend bij de incrowd; geliefd als organisator van underground technofeestjes en actief als dj op tal van plekken in de Maasstad. Maar nu kennen jongens als Luciano, John Digweed en Pete Tong hem ook. En dat dankzij één plaat: ‘1998’.

Tijdens het ADE liepen we Taras tegen het lijf. Gesprekje over de gekte vanwege een vruchtbare dag in de studio: “Ik had veel eerder moeten beginnen met het produceren van muziek.”

Tekst: Marcel

 

1. Is '1998' het nummer dat jouw carrière de boost gaf die het nodig had?

Taras: “Dat weet ik nog niet, maar dat deze release mij de nodige exposure heeft gegeven, kan ik niet ontkennen. Grotere labels/radiostations tonen nu interesse en ik word overspoeld met remix-aanvragen. Aan mij dus de taak om de krenten uit de pap te vissen.”

 

2. Wat is het verhaal achter deze plaat?

Taras: “1998 is in eerste instantie als b-kant uitgebracht op EC records, het label van Michel de Hey. Daarna circuleerde er een filmpje op het internet, waarin Luciano de track draait op een feest in Italië. Dak eraf daar! Dat filmpje heb ik naar platenmaatschappij News gestuurd, die het nummer vervolgens naar haar mailingbestand stuurde. Die mail kwam ook bij de labelbaas van Rebirth Records terecht, die mij binnen 10 minuten mailde met de vraag of ‘ie beschikbaar was voor een licentieaanvraag. Wat bleek: hij zocht de track-id al sinds het WMC in Miami, waar Luciano de track ook draaide.

Zo is het balletje gaan rollen. Pete Tong en 538 draaide hem op een gegeven moment grijs. Net als jongens als Luciano, 2000 and One, Hawtin, Digweed, Tim Green, Nick Fanciulli, Deetron, Agoria en nog veel meer in de clubs en op festivals.

Nu is ‘1998’ ook te vinden op diverse compilatiealbums en is zojuist de vinylrelease uitgekomen met een dikke remix van Deetron.

Op het ADE heb ik met een aantal grote labels gesproken, vooral over het uitbrengen van remixen. Die komen er dan ook aan. Namen noemen lijkt mij in dit stadium niet handig. Laat ik die remixen eerst maar eens maken. Heb al wel een remix af voor het label Noir.”

 

3. Kun je wat voorstellen noemen? En uitleggen wat er goed en minder goed aan is? Taras: “Voorheen waren het met de remixen vooral 50/50 deals. Nu de labels wat groter worden, worden er voor remixen flat fee's (vaste prijs, red.) afgesproken en daar bovenop een bepaald percentage op de digitalsales van mijn remix. Voor de verkoop van vinyl vind ik dat niet echt belangrijk, aangezien die sales vaak of juist niet op een breakeven uitkomen.

De grotere labels zijn slim in het uit licenceren naar compilatie-cd’s enzo, en verkopen vaak meer dan de kleine labels, dus als je daar geen goede deal mee sluit, kan je er goed berooid van afkomen. Voor eigen releases zijn het in mijn geval, en tot op heden, vaak percentages die je krijgt op de sales en royalties.”

 

4. Je houdt je fulltime baan aan. Waarom? Heb je daar nog wel tijd voor, nu de boekingen toenemen en je ook kunt verdienen aan het produceren?

Taras: “Ik hou van lekker leven. Ik heb geen zin om zwaar te stressen om rond te komen,  want het artiestenleven blijft een onzeker bestaan. Ik ben ook nog niet in de positie dat ik er zelfstandig van kan leven, dus ik moet wel en zolang ik het kan blijven combineren, vind ik het allemaal prima. Maar het is hard werken, heel hard werken - er is weinig vrije tijd. Maar ja, muziek maken is iets magisch, daar kan voor mij bijna niets tegenop.” 

 

5. Je bent al zo lang actief als dj en organisator, en sinds een aantal jaar ook producer. Terugkijkend op de afgelopen tien jaar: wat had je anders aangepakt?

Taras: “Ik had misschien al veel eerder serieuzer moeten worden. Het was voor mij de eerste acht jaar vooral lol trappen, feesten, losgaan, doorhalen etc, en niet echt professioneel actief zijn in de dancescene.

Daarbij had ik veel eerder moeten beginnen met het produceren van muziek.

Maar goed; we leven nu en niet gister. Alle tijd nog. (Met een knipoog) Ben net 18.”

Taras van de Voorde - 1998

 

Taras van de Voorde

Meer ADE 2010:

Auteursdebat

Op de koffie bij Tom Tom Club

The making of Plastikman Live

Q&A with... Roger Sanchez

Clubcrisis kwestie van vraag en aanbod

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws