De plaat van … Sven van Hees

Partyscene Redactie | 15 juni 2010
interviews

'Trippen op Mouse on Mars'

In de rubriek ‘De plaat van …’ vragen we bekende gezichten uit de dancescene naar hun favoriete muziek tijdens belangrijke gebeurtenissen in het leven. Wat zet dj/producer Sven van Hees - die onlangs zijn nieuwe album 'Maverick' uitbracht op zijn Your Lips-label - op als-ie tijdens een gig moet plassen? Wat draait de Belgische loungekoning als hij de liefde bedrijft? “Ik zweer bij Lonnie Liston Smith.”

Plasplaat: “Dat moet dus een 12” zijn die langer duurt dan 8 minuten, want ik plas niet graag under pressure :-) Ik ben één van die types die al zenuwachtig wordt bij de gedachte dat de man naast me in het urinoir een praatje maakt. Hopelijk moet ik enkel pissen, want anders moet ik op een bril gaan zitten en dat trek ik echt niet op openbare plaatsen.

Op Documenta in Kassel, een festival/kunstbeurs in Duitsland ben ik midden jaren negentig zo eens gaan draaien, had ik krampen en ik met mijn ritueel voor openbare urinoirs: heel de bril inpakken met papier voor ik mijn billen erop zet. Ik was stressy, moest terug zijn voor dat de plaat afliep en ritste de broek dicht, rennend naar de discobar.

Juist op tijd, Sven verder de stoere dj uithangen, terwijl Steve Cop plots naar me wijst van: ‘wat hangt daar uit je broek?’. Ik stond te dj'en met een ‘staart’ van wc-papier die ik blijkbaar heel de tijd had meegesleurd.

Maar de plaat dus, doe maar de 15 minuten mix van Sueno Latino door Derrick May.”

Sueno Latino - Sueno Latino (Mayday Mix)

 

Seksplaat: “Ik zweer bij Lonnie Liston Smith in de slaapkamer. Dan ontaardt de liefde bedrijven steevast in een soort van erotische zwanendans. ‘Rejuvenation’ van Lonnie Liston Smith is dus mijn ultieme sexplaat, if that record could talk ... wow!”

Lonnie Liston Smith - Rejuvenation

 

Jankplaat: “Ik ween echt niet gemakkelijk, maar op de begrafenis van mijn moeder kreeg ik het wel heel moeilijk met één van haar keuzeplaten. ik denk vooral omdat de jeugdige herinnering aan dat nummer zo sterk was, we dansten er samen op toen ik een jaar of vijf, zes was. Ik wist ook niet dat het nummer in het repertoire zou opkomen tijdens de dienst, dus ik denk dat het janken echt wel door dat nummer kwam: ‘Calypso’ van John Denver. Vandaar ook dat het de titel van het album na Gemini was.”

Sportplaat: “Dat ik ongetwijfeld ‘I got so much trouble on my mind’ van Sir Joe Quarterman. Het pept me ongelooflijk op. Als Sven Van Hees bokser was geworden, was dit mijn entreeplaat.”

Drugsplaat: “Ik ben de cd tijdens mijn verhuizing kwijtgeraakt en ben dus ook niet zeker van de titel. De groep ben ik wel zeker van: Mouse on Mars. Ik weet nog dat het midden jaren negentig is uitgekomen, net de periode waar ik een beetje heb geëxperimenteerd met allerlei stimulerende middelen en dat was best flippen toen we dat album opzetten.

‘In-a-gadda-da-vida’ van Iron Butterfly heb ik ook eens een leuke nacht mee gehad. Maar het beste is toch uiteindelijk de natural high, en die krijg ik meestal ook van ... LONNIE LISTON SMITH! Of had ik die al eerder vermeld?”

Mouse on Mars - Bib

 

Reisplaat: “Van ‘Meci bon dieu’ van Charlie Rouse krijg ik altijd zin om ergens op een eiland aan de rand van de branding te zitten. ‘Palco’van Gilberto Gill is helemaal happy happy holiday, dat moet in de wagen opstaan op weg naar ‘t strand. Ook ‘The bed's too big without you’ van Sheila Hylton is top. (Origineel is van The Police, maar haar reggaeversie is nog beter, vind ik.)”

Dansplaat: “Ik heb me TO-TAAL laten gaan op ‘Carry me away’ van Chris Lake, enkele zomers terug meen ik mij te herinneren. Dat was swingen, maar meestal dans ik me te pletter op oude soul en funk. Classic Ferry Maat does it for my dancing skills!”

Chris Lake - Carry me away

 

Relaxplaat:“Joni Mitchell, Pat Metheny, Mulate Astatke ... the list goes on.

Aan reacties afgelopen jaren merk ik bij mensen ook op dat ik ‘hun’ zondagnamiddag artiest ben geworden. Zou dat zo zijn, of hebben ze alvast één van mijn albums de zaterdagnacht geconsumeerd?”

Het nieuwe album van Sven van Hees ligt nu in de winkel Lachplaat: “‘One step beyond’ van Madness. Op dat nummer kan je niet normaal doen. Veel van die Ska muziek overigens. Een andere plaat waar ik tranen mee laat van 't lachen is die pathetische slow van Glenn Madeiros destijds ‘Nothing's gonna change my love for you’.

Echt gieren als ik dat hoor, zoveel stroop in vier minuten hou je gewoon niet voor mogelijk!”

Verliefdheidplaat: “Meestal grijp ik dan naar mijn jazzy stuff, niet Blue Note of zo, maar van die lichte jazzy house zoals The Rurals of iets van GOGO Music, die Ralf Gum maakt tegenwoordig erg leuke remixes & music for lovers of the 21st century.”

Het nieuwe album van Sven van Hees, getiteld Maverick, is nu verkrijgbaar via de website van Your Lips.

Sven van Hees

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws