Geen fastfood voor James Holden

Partyscene Redactie | 20 december 2006
interviews

          Ik wil mezelf niet kopiëren          
          De demo's waarop het zogenaamde Border Community-geluid is nagebootst vallen met bosjes op mijn deurmat. Daar zit ik niet op te wachten          

Zo stoer als zijn platen klinken, zo verlegen komt de Londense dj, producer en labelmanager James Holden via de telefoonverbinding over. De ex-wiskundestudent aan de universiteit van Oxford is soms lastig te begrijpen en heeft een continu terugkerend zenuwachtig lachje. Toch slaat de maker van het opmerkelijkste album van 2006 de spijker een aantal keer snoeihard op zijn kop: “Een producer moet zichzelf telkens opnieuw uitvinden om interessant te blijven voor zijn fans.”

 

Tekst: Marcel

Stel ik ben een producer, op zoek naar een contract bij Border Community. Aan welke eisen moet mijn muziek voldoen?

James: “Momenteel vallen de demo’s waarop het zogenaamde Border Community-geluid is nagebootst met bosjes op mijn deurmat. Cd’s met muziek die we al hebben uitgebracht. Daar zitten we niet op te wachten. Border Community staat voor continue vernieuwing. Wat Nathan Fake heeft gemaakt, is geweest. Zo ziet hij dat ook. Een producer moet zichzelf telkens opnieuw uitvinden om interessant te blijven voor zijn fans. Alleen als je met iets nieuws komt, maak je kans op een Border Community-release.”

 

Ik wil mezelf niet kopiërenLeg je met zo’n attitude de lat voor jezelf en de andere artiesten die muziek uitbrengen op Border Community niet te hoog?

James: “Het is een interessante uitdaging. Ik wil mezelf niet kopiëren. Border Community staat voor een gemeenschap van producers die tot de grens gaan met hun muziek. We hebben zelfs een aantal tracks geweigerd met teveel hitpotentie, omdat we liever afwijkende, experimentele tracks uitbrengen.

 

Wat is jouw favoriete Border Community-plaat van 2006?

James: “Petter’s Six Songs EP.”

 

Hoe zou jij je muziek willen omschrijven?

James: “Ik wil niet dat mijn muziek te omschrijven is. Houd je van Mc Donalds? Daar ga je toch heen, omdat je weet wat je kunt verwachten? Ik kom niet bij Mc Donalds, want ik laat me liever verrassen door een echte kok. Zo ga ik ook om met muziek. Ik bedoel: mijn platen zijn geen Bic Mac’s, waarvan je de ingrediënten al kent voordat je ze bestelt.”

 

Welke muziek heeft een rol gespeeld in je ontwikkeling als producer?

James: “Mijn ouders luisterden veel naar klassieke muziek. Uit pure walging zette ik dan snoeiharde metal op. Of rockmuziek, waaronder die van mijn all-time favourite band Mogwai en zelfs Queen. Ik luisterde natuurlijk ook naar elektronische muziek, vooral trance en techno. Een album dat me echt heeft beïnvloed als producer, is Consumed van Plastikman. Zo’n puur en elegant album hoop ik ooit nog te maken.”

 

Waarom is je debuutalbum van zo’n korte duur?

James: “Eigenlijk is The Idiots Are Winning een 'uit de hand gelopen' maxi-single, geen debuutalbum. De bedoeling was om een nieuwe Border Community-single te maken na het succesvolle ‘A Break in The Clouds’ uit 2003. Alleen leverde die release zoveel boekingen op dat ik de afgelopen jaren bijna niet in studio ben geweest. Meer dan tot vier danstracks en vier korte probeerseltjes ben ik niet gekomen. Te veel voor een single, te weinig voor een volwaardig studioalbum. Heeft ook te maken met mijn tijdrovende werkwijze, denk ik. Ik speel alle melodieën namelijk zelf in op mijn keyboards, want ik ben te lui om te zoeken naar samples.”

 

Eigenlijk is The Idiots Are Winning een 'uit de hand gelopen' maxi-singleHet lege nummer ‘Intentionally Left Blank’ is wel erg minimaal. Speelde ook hier je luiheid parten of is het gewoon een misplaatste grap?

James: “Het is een dj-tool voor inspiratieloze platendraaiers; een duw in de rug om op zoek te gaan naar een eigen geluid.”

 

Wie is hier nu eigenlijk een idioot?

James: “Die vraag laat ik liever onbeantwoord. Je mag mij een idioot noemen of de luisteraar, maar ook de gevestigde orde van producers en dj’s. Het is een kreet van Chris Morris, een komiek uit Bristol. Hij ontdekt in één van zijn voorstellingen dat ie niet veel beter is dan een stel idioten, waarmee hij op dat moment de spot drijft. (Lacht) Zo zie ik mezelf ook als artiest.”

 

Ben je tevreden met het huidige dance-klimaat in Groot-Brittannië?

James: “Niet echt. Hoewel er fantastische producers, goede labels en mooie clubs zijn, wordt frisse elektronische muziek niet echt opgepikt door het grote publiek. In plaats daarvan is ‘early rave’ weer in opkomst. Grote clubs zijn volgepakt met smileys, glowsticks en fluorescerende kleding. Of je daar blij mee moet zijn?”

Het album The Idiots Are Winning van James Holden is nu verkrijgbaar bij de betere platenzaak. Als je daar toch bent, luister dan ook eens naar zijn eerder dit jaar uitgekomen mixalbum At The Controls.

 

James Holden

Border Community

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws