Adam Freeland

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
interviews

Cynisme houdt me scherp


In Engeland wordt hij al jaren op handen gedragen. Adam Freeland, een van de kopstukken van de zogenaamde 'nu-skool breaks' heeft al jaren een residentie in de Fabric, een Back To Mine compilatie onder z'n riem en runt een van de succesvolste breakbeatlabels van de laatste jaren, Marine Parade. Maar door het ontbreken van een Hollandse breakbeatscene draait hij hier in een zaaltje met laag plafond en 300 mensen, waaronder 100 Engelsen. Love2party sprak hem vlak voor zijn energieke optreden op de Marine Parade labelnight in het Wilhelmina Pakhuis in Amsterdam.

Tekst: Menno Hoogendoorn

Adam Freeland heeft door zijn drukke schema, zoals alle rondreizende dj's, een ernstig slaaptekort. Zijn ogen wekken een afwezige indruk en zijn woeste haardos ziet eruit alsof er al een week geen kam doorheen is gehaald. Toch is Freeland vanavond wel goed bij de pinken. Hij heeft een bruisende en gezellige 'crew' om zich heen hangen en daar komt bij dat hij zin heeft om eens in Nederland te draaien. Dat gebeurt niet zo vaak, maar voor de promotie van een re-release van zijn album 'Now And Them' uit 2003 draait Freeland zijn hand niet om voor een lange dj-set in een miniscuul zaaltje, ergens weggemoffeld aan de Amsterdamse Veemkade.

Blessing in disguise
Adam Freeland begon zijn Marine Parade label eind jaren negentig. Vlak daarvoor was hij naar aanleiding van de breakbeat mixklassieker 'Coastal Breaks' aangetrokken door Renaat Vandepapeliere als A&R voor het kwakkelende R&S Records. Adam: "Ik ben een jaar A&R geweest. Het was in een tijd dat R&S net een deal met Sony had gesloten die niet helemaal lekker werkte. Het label was allang niet meer wat het geweest was, de hoogtijdagen waren alweer een tijdje achter de rug. Ik werd betaald om nieuwe muziek op te zoeken voor het label, maar veel van de acts die ik binnenbracht kregen geen platendeal. Toen heb ik gezegd dat ik zelf wel een label ging opstarten. Zo is Marine Parade ontstaan." Veel van de vroege releases van het label zijn dus de 'rejects' van R&S. Maar die releases hebben veel betekend voor de carriere van Freeland. Adam: "Terugkijkend kan ik zeggen dat die A&R baan bij R&S een van de beste dingen is die me is overkomen."


Freeland staat al jaren bekend als 'de breakbeat dj'. Het is een hokje waar Freeland moeite mee heeft. Hij kan zoveel meer, zegt hij ernstig. Zijn Back To Mine compilatie van afgelopen najaar was daarom een welkome uitlaatklep voor hem. Adam: "Die compilatie was ontzettend fijn om samen te stellen. Ik heb een paar weken nagedacht over welke platen erin moesten en daarbij heb ik me niks aangetrokken van genres. Ik kreeg zo de mogelijkheid om een andere kant van mezelf te laten zien. Dat was erg prettig en ik ben blij met het resultaat." De Freeland-editie van Back To Mine is een bruisende verzameling geworden met muziek van onder meer Elliot Smith, Boards of Canada, The Beta Band en M83. Het is diverse muziek die weinig gemeen heeft met de breakbeats waar hij mee zo vaak mee wordt geassocieerd.

Cynisme en creativiteit
Dat Freeland wat los wil maken bij de luisteraar wordt ook duidelijk op 'Now And Them'. Het album staat bol van kritiek op de huidige consumptiemaatschappij. Adam: "Mensen bekritiseerden mij omdat ik zelf meewerk aan die consumptiemaatschappij door een cd uit te brengen en mensen daarvoor te laten betalen. Maar het gaat er niet om dat ik tegen consumeren ben, we consumeren allemaal, je ontkomt er niet aan. Maar wat ik wel kwalijk vind is de hersenloze verwerking ervan. Consumptie zonder ethos, gewoon alles tot je nemen wat toevallig voorhanden is. Daar gaat 'Now and Them' over." Een vleugje cynisme is niet van de lucht. Freeland raakt geanimeerd en wijdt verder uit over de boodschap op het album. Adam: "Ik ben best cynisch, maar dat is niet per se een slechte zaak. Cynisme staat creativiteit niet in de weg. Het kan je heel scherp houden. Als je erg naief bent dan heb je namelijk geen enkele kwaliteitscontrole. Ik gebruik mijn cynisme om te onderscheiden wat ik goed en slecht vind."


Om te voorkomen dat ze in een hokje worden gestopt gebruiken veel artiesten een leger aan pseudoniemen. Het gaat volgens hen om de muziek en niet om de artiesten. Adam denkt daar anders over. Op een enkel zijproject als Tsunami One na gebruikt hij geen pseudoniemen. Bij het aangeven waarom dat zo is zoekt hij naar een diplomatieke formulering. Adam: "Ik denk dat ik misschien wat meer opensta voor andersoortige muziek dan een deel van mijn publiek. Soms ontmoet ik fans die gefrustreerd zijn dat ik niet meer precies hetzelfde doe als in 1996. Maar ja, het is 2005! Ik heb me ontwikkeld! Die ontwikkeling hoort bij mij en daarom vind ik het eerlijker om juist niet met pseudoniemen te werken." En onder de naam Adam Freeland is hij als dj inmiddels een van de grootste promotors van de breaks in het buitenland en nog steeds een van de populairste dj's in de Londense Fabric club. Dj'en is waar hij het grootste deel van zijn tijd aan spendeert.

CD of Vinyl
Het is wellicht een stereotype weergave van het leven van de top-dj: van feest naar feest, van hotel naar hotel, slapen in het vliegtuig en gladde Ibizia-promoters die wat fluffers in de aanbieding hebben bij het ontbijt. Maar het zwaarst is natuurlijk dat gezeul met platenkoffers. Adam draait de laatste tijd mede daarom steeds meer met cd's. Het is een afweging tussen principes en pragmatische zaken. Adam: "Qua geluid vind ik vinyl beter klinken. CD heeft nogal eens de neiging om een beetje koud en bros te klinken. Vinyl is warmer, meer bas. Maar praktisch gezien zijn cd's 'a lot fucking easier' om mee te nemen. CD is ook flexibeler: vanochtend maakte ik wat in de studio. Dat kan ik meteen op cd branden en vanavond afspelen. Dat zou nooit in de vinyl-wereld kunnen. Bovendien heb ik wat trucjes om cd's meer als vinyl laten klinken, gewoon wat midrange weghalen en wat meer bas erop."

Meer info:
Marine Parade
Adam Freeland

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws