Nathan Fake

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
interviews

"Ik ben geen dj"


De 22-jarige Nathan Fake lijkt zo weg te zijn gelopen uit een boek van Tolkien. Met zijn zachtaardige blik en dunne gestalte had hij zo door kunnen gaan voor elf. En toch is dit de Nathan Fake die met platen als 'The Sky Was Pink' en 'Dinamo' de dansvloeren deed verschroeien. Het is een geluid dat ergens het midden houdt tussen tech-house, techno en melodieuze elektronica. Voor zijn debuut EP 'Outhouse' waren de lofuitingen niet aan te slepen en met 'The Sky Was Pink' werd Nathan Fake een scherp in de gaten gehouden muzikant. Eind dit jaar komt zijn debuutalbum op Border Community uit en de verwachtingen zijn hoog. Een gesprek met de introverte jongeman uit Norfolk, Engeland.

Tekst: Menno Hoogendoorn

Nathan Fake is geen dj. Hij is het niet en zal het ook nooit worden volgens eigen zeggen. En hij heeft het ook niet nodig, zijn muziek lijkt als vanzelf de weg naar de platentassen te vinden van mannen als Nick Warren en John Digweed, maar ook Luke Slater, Michael Mayer en Mathew Jonson. Het zal hen een worst wezen of Fake dj is of niet, zijn muziek kan je overal en altijd draaien. De tracks hangen qua geluid overal tussenin en hebben dus raakvlakken met zowel techno, progressive en melodieuze elektronica (denk Ullrich Schnauss en Boards of Canada). De rauwe en melancholieke melodieen zweven onder straffe begeleiding van tech-house en technoritmes de zaal in en sorteren overal hetzelfde effect: beroering op de dansvloeren.


In 2003 kreeg James Holden een demotape van de toen 20-jarige Nathan Fake. Holden zag er wel wat in en de 'Outhouse EP' op het Border Community label was al snel een feit. Sinds die tijd zijn er mondjesmaat releases op labels als SAW en Traum verschenen die allemaal zeer succesvol zijn gebleken. Zijn muziek werd geremixed door mannen als Michael Mayer en James Holden zelf. Toch rondde Nathan eerst zijn studie aan de Universiteit van Reading netjes af alvorens zich fulltime te richten op de muziek. Inmiddels heeft hij een goede liveset opgezet, waarbij hij met een laptop en een kastje waarmee hij direct samples kan manipuleren zeer kunstig het publiek in zijn greep houdt met sfeerstukken en dikke baslijnen.

Van hobby naar werk
Nathan Fake is nog steeds een beetje beduusd dat iedereen zijn platen lijkt te kennen. Fake: "Het Border Community label heeft altijd buiten de hypes geopereerd dus ik ben niet bang om de 'next big thing' te zijn. Ik denk dat ik nog veel te onbekend ben om 'the next big thing' te worden, ik vroeg me altijd af hoe iedereen aan mijn muziek kwam." Van alle verwachtingen en complimenten trekt hij zich weinig aan als hij bezig is in de studio. Fake: "Ik ben niet geneigd om er over na te denken. Als je bezig bent met produceren hou ik me echt niet bezig met wie het uiteindelijk te horen krijgt. Pas in de laatste fasen van produceren denk je er wel over na, maar dan heb je de basis van de track al af. Ik voel het nog steeds als hobby eigenlijk en niet zozeer als werk." Nathan Fake treedt vaak samen met James Holden op. Fake: "Ik kan heel goed opschieten met James en de mensen bij Border Community, ze zijn erg behulpzaam in het beantwoorden van vragen over hoe het werkt in de muziekwereld. Border Community is mijn muzikale thuis, en dat zal het voorlopig ook wel blijven."

Podiumpersoonlijkheid
Inmiddels heeft hij zijn liveset goed op de rails gezet. Fake op het podium is iemand anders, met geconcentreerde blik en schouders die meeschokken op het ritme staat hier een artiest in zijn eigen wereld. Zijn liveset klinkt spannend en houdt het publiek op de juiste momenten bij de les. Er zijn lange dromerige stukken, er wordt gefreakt met het kastje en er kan gedanst worden op swingende beats. Ondanks de spaarzame blikken die hij de zaal in werpt heeft hij het publiek wel degelijk goed in de gaten. Fake: "In het begin was het best een angstaanjagende ervaring voor me om zomaar op het podium te staan en mijn ding te doen. Maar ik doe het nu al wat langer en heb ook steeds meer materiaal wat ik gebruik in mijn optredens. Daarom voel ik me wat meer op mijn gemak tijdens een optreden. Ik heb wel soms de neiging om tracks te laten horen die nog maar half af zijn. Probleem daarmee is dat ze me na een tijdje vervelen en dat ik er nooit mee verder ga."


Dinamo

The Sky Was Pink

Een aantal prominente invloeden in de muziek van Nathan Fake komen van artiesten die niet echt bekend zijn in het clubcircuit. Muziek van Boards Of Canada vind hij geweldig, evenals Ullrich Schnauss. Fake: "Het is niet zo dat ik alleen elektronica luister, ik heb heel mijn leven naar van alles geluisterd en al die invloeden botsen in mijn hoofd op elkaar. Het nieuwe album zal ook meer een 'listening edge' hebben, veel rustige dingen voor in de huiskamer, psychedelisch. Het is al helemaal klaar, het is nu zaak om voor mooi en subtiel artwork te zorgen." Tot die tijd zal Fake vooral veel toeren en optreden en genieten van wat een muzikale carriere allemaal kan bieden, zoals Jack Daniels aangelengd met cola aangereikt krijgen door James Holden.

Border Community
Nathan Fake

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws